Arabic

edit

Etymology 1

edit

Verb

edit

أَعْدَى (ʔaʕdā) IV, non-past يُعْدِي‎ (yuʕdī)

  1. to contaminate or infect
  2. to make (someone) triumph [with عَلَى (ʕalā) ‘over someone’]
Conjugation
edit

Etymology 2

edit

Adjective

edit

أَعْدَى (ʔaʕdā)

  1. elative degree of عَدِيّ (ʕadiyy):
    1. more hostile, a greater enemy
Declension
edit

References

edit

South Levantine Arabic

edit
Root
ع د و
3 terms

Etymology

edit

Learned borrowing from Arabic أَعْدَى (ʔaʕdā).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ʔaʕ.da/, [ˈʔaʕ.da]

Verb

edit

أعدى (ʔaʕda) IV (present بعدي (biʕdi))

  1. Alternative form of عدى (ʕada)

Conjugation

edit
    Conjugation of أعدى (ʔaʕda)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m أعديت (ʔaʕdēt) أعديت (ʔaʕdēt) أعدى (ʔaʕda) أعدينا (ʔaʕdēna) أعديتو (ʔaʕdētu) أعدو (ʔaʕdu)
f أعديتي (ʔaʕdēti) أعدت (ʔaʕdat)
present m بعدي (baʕdi) بتعدي (btiʕdi) بيعدي (biʕdi) منعدي (mniʕdi) بتعدو (btiʕdu) بيعدو (biʕdu)
f بتعدي (btiʕdi) بتعدي (btiʕdi)
subjunctive m اعدي (aʕdi) تعدي (tiʕdi) يعدي (yiʕdi) نعدي (niʕdi) تعدو (tiʕdu) يعدو (yiʕdu)
f تعدي (tiʕdi) تعدي (tiʕdi)
imperative m اعدي (iʕdi) اعدو (iʕdu)
f اعدي (iʕdi)