إرثة
Arabic edit
Noun edit
إِرْثَة • (ʔirṯa) f
- verbal noun of وَرِثَ (wariṯa) (form I)
Declension edit
Declension of noun إِرْثَة (ʔirṯa)
Singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | إِرْثَة ʔirṯa |
الْإِرْثَة al-ʔirṯa |
إِرْثَة ʔirṯat |
Nominative | إِرْثَةٌ ʔirṯatun |
الْإِرْثَةُ al-ʔirṯatu |
إِرْثَةُ ʔirṯatu |
Accusative | إِرْثَةً ʔirṯatan |
الْإِرْثَةَ al-ʔirṯata |
إِرْثَةَ ʔirṯata |
Genitive | إِرْثَةٍ ʔirṯatin |
الْإِرْثَةِ al-ʔirṯati |
إِرْثَةِ ʔirṯati |