ابتسام
Arabic edit
Root |
---|
ب س م (b-s-m) |
Etymology edit
Verbal noun of اِبْتَسَمَ (ibtasama).
Pronunciation edit
Noun edit
اِبْتِسَام • (ibtisām) m
- verbal noun of اِبْتَسَمَ (ibtasama, “to smile”) (form VIII)
- (uncountable) smiling
Declension edit
Declension of noun اِبْتِسَام (ibtisām)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | اِبْتِسَام ibtisām |
الِابْتِسَام al-ibtisām |
اِبْتِسَام ibtisām |
Nominative | اِبْتِسَامٌ ibtisāmun |
الِابْتِسَامُ al-ibtisāmu |
اِبْتِسَامُ ibtisāmu |
Accusative | اِبْتِسَامًا ibtisāman |
الِابْتِسَامَ al-ibtisāma |
اِبْتِسَامَ ibtisāma |
Genitive | اِبْتِسَامٍ ibtisāmin |
الِابْتِسَامِ al-ibtisāmi |
اِبْتِسَامِ ibtisāmi |
Proper noun edit
اِبْتِسَام • (ibtisām) f
- a female given name
Declension edit
Declension of noun اِبْتِسَام (ibtisām)
Singular | basic singular diptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | — | اِبْتِسَام ibtisām |
— |
Nominative | — | اِبْتِسَامُ ibtisāmu |
— |
Accusative | — | اِبْتِسَامَ ibtisāma |
— |
Genitive | — | اِبْتِسَامَ ibtisāma |
— |
Ottoman Turkish edit
Etymology edit
From Arabic اِبْتِسَام (ibtisām).
Noun edit
ابتسام • (ibtisam)
References edit
- Kélékian, Diran (1911) “ابتسام”, in Dictionnaire turc-français[1], Constantinople: Mihran, page 45
- Redhouse, James W. (1890) “ابتسام”, in A Turkish and English Lexicon[2], Constantinople: A. H. Boyajian, page 8
Urdu edit
Etymology edit
Ultimately from Arabic اِبْتِسَام (ibtisām).
Pronunciation edit
- (Standard Urdu) IPA(key): /ɪb.t̪ɪ.sɑːm/
- Rhymes: -ɑːm