Arabic

edit
Root
ح ل ل (ḥ-l-l)

Verb

edit

اِحْتَلَّ (iḥtalla) VIII, non-past يَحْتَلُّ‎ (yaḥtallu)

  1. to occupy

Conjugation

edit
edit

South Levantine Arabic

edit
Root
ح ل ل
7 terms

Etymology

edit

From Arabic اِحْتَلَّ (iḥtalla).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /iħ.tall/, [ɪħˈtall]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

edit

احتلّ (iḥtall) VIII (present بحتلّ (biḥtall))

  1. to occupy

Conjugation

edit
    Conjugation of احتلّ (iḥtall)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m احتلّيت (iḥtallēt) احتلّيت (iḥtallēt) احتلّ (iḥtall) احتلّينا (iḥtallēna) احتلّيتو (iḥtallētu) احتلّو (iḥtallu)
f احتلّيتي (iḥtallēti) احتلّت (iḥtallat)
present m بحتلّ (baḥtall) بتحتلّ (btiḥtall) بحتلّ (biḥtall) منحتلّ (mniḥtall) بتحتلّو (btiḥtallu) بحتلّو (biḥtallu)
f بتحتلّي (btiḥtalli) بتحتلّ (btiḥtall)
subjunctive m أحتلّ (ʔaḥtall) تحتلّ (tiḥtall) يحتلّ (yiḥtall) نحتلّ (niḥtall) تحتلّو (tiḥtallu) يحتلّو (yiḥtallu)
f تحتلّي (tiḥtalli) تحتلّ (tiḥtall)
imperative m احتلّ (iḥtall) احتلّو (iḥtallu)
f احتلّي (iḥtalli)