انهرس

Arabic

Root
ه ر س (h-r-s)

Verb

اِنْهَرَسَ • (inharasa) VII, non-past يَنْهَرِسُ‎ (yanharisu)

to be crushed, to be pounded, to be ground, to be squashed

Conjugation

Conjugation of

اِنْهَرَسَ

(form-VII sound)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					اِنْهِرَاس inhirās
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُنْهَرِس munharis
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	اِنْهَرَسْتُ inharastu	اِنْهَرَسْتَ inharasta	اِنْهَرَسَ inharasa	اِنْهَرَسْتُمَا inharastumā	اِنْهَرَسَا inharasā	اِنْهَرَسْنَا inharasnā	اِنْهَرَسْتُمْ inharastum	اِنْهَرَسُوا inharasū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	اِنْهَرَسْتُ inharastu	اِنْهَرَسْتِ inharasti	اِنْهَرَسَتْ inharasat	اِنْهَرَسْتُمَا inharastumā	اِنْهَرَسَتَا inharasatā	اِنْهَرَسْنَا inharasnā	اِنْهَرَسْتُنَّ inharastunna	اِنْهَرَسْنَ inharasna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَنْهَرِسُ ʔanharisu	تَنْهَرِسُ tanharisu	يَنْهَرِسُ yanharisu	تَنْهَرِسَانِ tanharisāni	يَنْهَرِسَانِ yanharisāni	نَنْهَرِسُ nanharisu	تَنْهَرِسُونَ tanharisūna	يَنْهَرِسُونَ yanharisūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَنْهَرِسُ ʔanharisu	تَنْهَرِسِينَ tanharisīna	تَنْهَرِسُ tanharisu	تَنْهَرِسَانِ tanharisāni	تَنْهَرِسَانِ tanharisāni	نَنْهَرِسُ nanharisu	تَنْهَرِسْنَ tanharisna	يَنْهَرِسْنَ yanharisna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَنْهَرِسَ ʔanharisa	تَنْهَرِسَ tanharisa	يَنْهَرِسَ yanharisa	تَنْهَرِسَا tanharisā	يَنْهَرِسَا yanharisā	نَنْهَرِسَ nanharisa	تَنْهَرِسُوا tanharisū	يَنْهَرِسُوا yanharisū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَنْهَرِسَ ʔanharisa	تَنْهَرِسِي tanharisī	تَنْهَرِسَ tanharisa	تَنْهَرِسَا tanharisā	تَنْهَرِسَا tanharisā	نَنْهَرِسَ nanharisa	تَنْهَرِسْنَ tanharisna	يَنْهَرِسْنَ yanharisna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَنْهَرِسْ ʔanharis	تَنْهَرِسْ tanharis	يَنْهَرِسْ yanharis	تَنْهَرِسَا tanharisā	يَنْهَرِسَا yanharisā	نَنْهَرِسْ nanharis	تَنْهَرِسُوا tanharisū	يَنْهَرِسُوا yanharisū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَنْهَرِسْ ʔanharis	تَنْهَرِسِي tanharisī	تَنْهَرِسْ tanharis	تَنْهَرِسَا tanharisā	تَنْهَرِسَا tanharisā	نَنْهَرِسْ nanharis	تَنْهَرِسْنَ tanharisna	يَنْهَرِسْنَ yanharisna
imperative الْأَمْر	m		اِنْهَرِسْ inharis		اِنْهَرِسَا inharisā			اِنْهَرِسُوا inharisū
imperative الْأَمْر	f		اِنْهَرِسِي inharisī		اِنْهَرِسَا inharisā			اِنْهَرِسْنَ inharisna