تعجب کردن

Persian

Etymology

تعجب (ta'ajjob, “astonishment”) +‎ کردن (kardan, “to make”).

Pronunciation

• (Classical Persian) IPA^(key): [ta.ʔad͡ʒ.d͡ʒuβ kaɾ.dan]

 

• (Dari, formal) IPA^(key): [t̪ʰä.ʔäd͡ʒ.d͡ʒʊb kʰäɾ.d̪än]

• (Dari, formal) IPA^(key): [t̪ʰä.ʔäd͡ʒ.d͡ʒʊb kʰäɾ.d̪än]
  • (Kabuli) IPA^(key): [t̪ʰɑːäd͡ʒ.d͡ʒʊb kʰäɾ.d̪än]
  • (Hazaragi) IPA^(key): [t̪ʰɔːäd͡ʒ.d͡ʒub̥ kʰäɾ.d̪än]

• (Iran, formal) IPA^(key): [t̪ʰæ.ʔæd͡ʒ.d͡ʒob̥ kʰʲæɹ.d̪æn]

• (Tajik, formal) IPA^(key): [t̪ʰä.ʔäd͡ʒ.d͡ʒub kʰäɾ.d̪än]

Readings
Classical reading?	ta'ajjuḇ kardan
Dari reading?	ta'ajjub kardan
Iranian reading?	ta'ajjob kardan
Tajik reading?	taʾajjub kardan

Verb

تَعَجُّب کَردَن • (ta'ajjob kardan)

1. to wonder

   تعجب می‌کنم چرا این پسر اینقدر خوشحال است.

   ta'ajjob mi-konam čerâ in pesar in-qadr xošhâl ast.

   I wonder why this boy is so happy.

2. to be surprised

Conjugation

Conjugation of تعجب کردن (ta'ajjob kardán) (literary Iranian Persian)

infinitive			تعجب کردن (ta'ajjob kardán)
stem		present	تعجب کن (ta'ajjob kon)
		past	تعجب کرد (ta'ajjob kard)
participle		present	تعجب کننده (ta'ajjob konandé)
		past	تعجب کرده (ta'ajjob kardé)
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		aorist	تعجب کنم (ta'ajjob kónam)	تعجب کنی (ta'ajjob kóni)	تعجب کند (ta'ajjob kónad)	تعجب کنیم (ta'ajjob kónim)	تعجب کنید (ta'ajjob kónid)	تعجب کنند (ta'ajjob kónand)
		present (imperfect)	تعجب می‌کنم (ta'ajjob mí-konam)	تعجب می‌کنی (ta'ajjob mí-koni)	تعجب می‌کند (ta'ajjob mí-konad)	تعجب می‌کنیم (ta'ajjob mí-konim)	تعجب می‌کنید (ta'ajjob mí-konid)	تعجب می‌کنند (ta'ajjob mí-konand)
		present progressive	دارم تعجب می‌کنم (dấram ta'ajjob mí-konam)	داری تعجب می‌کنی (dấri ta'ajjob mí-koni)	دارد تعجب می‌کند (dấrad ta'ajjob mí-konad)	داریم تعجب می‌کنیم (dấrim ta'ajjob mí-konim)	دارید تعجب می‌کنید (dấrid ta'ajjob mí-konid)	دارند تعجب می‌کنند (dấrand ta'ajjob mí-konand)
		present perfect	تعجب کرده‌ام (ta'ajjob kardé-am)	تعجب کرده‌ای (ta'ajjob kardé-i)	تعجب کرده است (ta'ajjob kardé ast)	تعجب کرده‌ایم (ta'ajjob kardé-im)	تعجب کرده‌اید (ta'ajjob kardé-id)	تعجب کرده‌اند (ta'ajjob kardé-and)
		past	تعجب کردم (ta'ajjob kárdam)	تعجب کردی (ta'ajjob kárdi)	تعجب کرد (ta'ajjob kard)	تعجب کردیم (ta'ajjob kárdim)	تعجب کردید (ta'ajjob kárdid)	تعجب کردند (ta'ajjob kárdand)
		past (imperfect)	تعجب می‌کردم (ta'ajjob mí-kardam)	تعجب می‌کردی (ta'ajjob mí-kardi)	تعجب می‌کرد (ta'ajjob mí-kard)	تعجب می‌کردیم (ta'ajjob mí-kardim)	تعجب می‌کردید (ta'ajjob mí-kardid)	تعجب می‌کردند (ta'ajjob mí-kardand)
		past progressive	داشتم تعجب می‌کردم (dấštam ta'ajjob mí-kardam)	داشتی تعجب می‌کردی (dấšti ta'ajjob mí-kardi)	داشت تعجب می‌کرد (dâšt ta'ajjob mí-kard)	داشتیم تعجب می‌کردیم (dấštim ta'ajjob mí-kardim)	داشتید تعجب می‌کردید (dấštid ta'ajjob mí-kardid)	داشتند تعجب می‌کردند (dấštand ta'ajjob mí-kardand)
		pluperfect	تعجب کرده بودم (ta'ajjob kardé búdam)	تعجب کرده بودی (ta'ajjob kardé búdi)	تعجب کرده بود (ta'ajjob kardé bud)	تعجب کرده بودیم (ta'ajjob kardé búdim)	تعجب کرده بودید (ta'ajjob kardé búdid)	تعجب کرده بودند (ta'ajjob kardé búdand)
		future	تعجب خواهم کرد (ta'ajjob xâhám kard)	تعجب خواهی کرد (ta'ajjob xâhí kard)	تعجب خواهد کرد (ta'ajjob xâhád kard)	تعجب خواهیم کرد (ta'ajjob xâhím kard)	تعجب خواهید کرد (ta'ajjob xâhíd kard)	تعجب خواهند کرد (ta'ajjob xâhánd kard)
subjunctive		present	تعجب کنم (ta'ajjob konam)	تعجب کنی (ta'ajjob koni)	تعجب کند (ta'ajjob konad)	تعجب کنیم (ta'ajjob konim)	تعجب کنید (ta'ajjob konid)	تعجب کنند (ta'ajjob konand)
		past	تعجب کرده باشم (ta'ajjob kardé bấšam)	تعجب کرده باشی (ta'ajjob kardé bấši)	تعجب کرده باشد (ta'ajjob kardé bấšad)	تعجب کرده باشیم (ta'ajjob kardé bấšim)	تعجب کرده باشید (ta'ajjob kardé bấšid)	تعجب کرده باشند (ta'ajjob kardé bấšand)
imperative				تعجب کن (ta'ajjob kon)			تعجب کنید (ta'ajjob konid)

Conjugation of تعجب کردن (ta'ajjob kardán) (colloquial Tehrani)

infinitive			تعجب کردن (ta'ajjob kardán)
stem		present	تعجب کن (ta'ajjob kon)
		past	تعجب کرد (ta'ajjob kard)
participle		present	تعجب کننده (ta'ajjob konandé)
		past	تعجب کرده (ta'ajjob kardé)
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		aorist	تعجب کنم (ta'ajjob kónam)	تعجب کنی (ta'ajjob kóni)	تعجب کنه (ta'ajjob kóne)	تعجب کنیم (ta'ajjob kónim)	تعجب کنین (ta'ajjob kónin)	تعجب کنن (ta'ajjob kónan)
		present (imperfect)	تعجب می‌کنم (ta'ajjob mí-konam)	تعجب می‌کنی (ta'ajjob mí-koni)	تعجب می‌کنه (ta'ajjob mí-kone)	تعجب می‌کنیم (ta'ajjob mí-konim)	تعجب می‌کنین (ta'ajjob mí-konin)	تعجب می‌کنن (ta'ajjob mí-konan)
		present progressive	دارم تعجب می‌کنم (dấram ta'ajjob mí-konam)	داری تعجب می‌کنی (dấri ta'ajjob mí-koni)	داره تعجب می‌کنه (dấre ta'ajjob mí-kone)	داریم تعجب می‌کنیم (dấrim ta'ajjob mí-konim)	دارین تعجب می‌کنین (dấrin ta'ajjob mí-konin)	دارن تعجب می‌کنن (dấran ta'ajjob mí-konan)
		present perfect	تعجب کرده‌ام (ta'ajjob kardám)	تعجب کرده‌ای (ta'ajjob kardí)	تعجب کرده (ta'ajjob kardé)	تعجب کرده‌ایم (ta'ajjob kardím)	تعجب کرده‌این (ta'ajjob kardín)	تعجب کرده‌ان (ta'ajjob kardán)
		past	تعجب کردم (ta'ajjob kárdam)	تعجب کردی (ta'ajjob kárdi)	تعجب کرد (ta'ajjob kárd)	تعجب کردیم (ta'ajjob kárdim)	تعجب کردین (ta'ajjob kárdin)	تعجب کردن (ta'ajjob kárdan)
		past (imperfect)	تعجب می‌کردم (ta'ajjob mí-kardam)	تعجب می‌کردی (ta'ajjob mí-kardi)	تعجب می‌کرد (ta'ajjob mí-kard)	تعجب می‌کردیم (ta'ajjob mí-kardim)	تعجب می‌کردین (ta'ajjob mí-kardin)	تعجب می‌کردن (ta'ajjob mí-kardan)
		past progressive	داشتم تعجب می‌کردم (dấštam ta'ajjob mí-kardam)	داشتی تعجب می‌کردی (dấšti ta'ajjob mí-kardi)	داشت تعجب می‌کرد (dấšt ta'ajjob mí-kard)	داشتیم تعجب می‌کردیم (dấštim ta'ajjob mí-kardim)	داشتین تعجب می‌کردین (dấštin ta'ajjob mí-kardin)	داشتن تعجب می‌کردن (dấštan ta'ajjob mí-kardan)
		pluperfect	تعجب کرده بودم (ta'ajjob kardé búdam)	تعجب کرده بودی (ta'ajjob kardé búdi)	تعجب کرده بود (ta'ajjob kardé bud)	تعجب کرده بودیم (ta'ajjob kardé búdim)	تعجب کرده بودین (ta'ajjob kardé búdin)	تعجب کرده بودن (ta'ajjob kardé búdan)
subjunctive		present	تعجب کنم (ta'ajjob konam)	تعجب کنی (ta'ajjob koni)	تعجب کنه (ta'ajjob kone)	تعجب کنیم (ta'ajjob konim)	تعجب کنین (ta'ajjob konin)	تعجب کنن (ta'ajjob konan)
		past	تعجب کرده باشم (ta'ajjob kardé bấšam)	تعجب کرده باشی (ta'ajjob kardé bấši)	تعجب کرده باشه (ta'ajjob kardé bấše)	تعجب کرده باشیم (ta'ajjob kardé bấšim)	تعجب کرده باشین (ta'ajjob kardé bấšin)	تعجب کرده باشن (ta'ajjob kardé bấšan)
imperative				تعجب کن (ta'ajjob kon)			تعجب کنین (ta'ajjob konin)