تقیه کردن
Persian
editPronunciation
editVerb
editConjugation
edit| infinitive | تقیه کردن (taqiye kardán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | تقیه کن (taqiye kon) | ||||||
| past | تقیه کرد (taqiye kard) | |||||||
| participle | present | تقیه کننده (taqiye konandé) | ||||||
| past | تقیه کرده (taqiye kardé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | تقیه کنم (taqiye kónam) |
تقیه کنی (taqiye kóni) |
تقیه کند (taqiye kónad) |
تقیه کنیم (taqiye kónim) |
تقیه کنید (taqiye kónid) |
تقیه کنند (taqiye kónand) | |
| present (imperfect) | تقیه می‌کنم (taqiye mí-konam) |
تقیه می‌کنی (taqiye mí-koni) |
تقیه می‌کند (taqiye mí-konad) |
تقیه می‌کنیم (taqiye mí-konim) |
تقیه می‌کنید (taqiye mí-konid) |
تقیه می‌کنند (taqiye mí-konand) | ||
| present progressive | دارم تقیه می‌کنم (dấram taqiye mí-konam) |
داری تقیه می‌کنی (dấri taqiye mí-koni) |
دارد تقیه می‌کند (dấrad taqiye mí-konad) |
داریم تقیه می‌کنیم (dấrim taqiye mí-konim) |
دارید تقیه می‌کنید (dấrid taqiye mí-konid) |
دارند تقیه می‌کنند (dấrand taqiye mí-konand) | ||
| present perfect | تقیه کرده‌ام (taqiye kardé-am) |
تقیه کرده‌ای (taqiye kardé-i) |
تقیه کرده است (taqiye kardé ast) |
تقیه کرده‌ایم (taqiye kardé-im) |
تقیه کرده‌اید (taqiye kardé-id) |
تقیه کرده‌اند (taqiye kardé-and) | ||
| past | تقیه کردم (taqiye kárdam) |
تقیه کردی (taqiye kárdi) |
تقیه کرد (taqiye kard) |
تقیه کردیم (taqiye kárdim) |
تقیه کردید (taqiye kárdid) |
تقیه کردند (taqiye kárdand) | ||
| past (imperfect) | تقیه می‌کردم (taqiye mí-kardam) |
تقیه می‌کردی (taqiye mí-kardi) |
تقیه می‌کرد (taqiye mí-kard) |
تقیه می‌کردیم (taqiye mí-kardim) |
تقیه می‌کردید (taqiye mí-kardid) |
تقیه می‌کردند (taqiye mí-kardand) | ||
| past progressive | داشتم تقیه می‌کردم (dấštam taqiye mí-kardam) |
داشتی تقیه می‌کردی (dấšti taqiye mí-kardi) |
داشت تقیه می‌کرد (dâšt taqiye mí-kard) |
داشتیم تقیه می‌کردیم (dấštim taqiye mí-kardim) |
داشتید تقیه می‌کردید (dấštid taqiye mí-kardid) |
داشتند تقیه می‌کردند (dấštand taqiye mí-kardand) | ||
| pluperfect | تقیه کرده بودم (taqiye kardé búdam) |
تقیه کرده بودی (taqiye kardé búdi) |
تقیه کرده بود (taqiye kardé bud) |
تقیه کرده بودیم (taqiye kardé búdim) |
تقیه کرده بودید (taqiye kardé búdid) |
تقیه کرده بودند (taqiye kardé búdand) | ||
| future | تقیه خواهم کرد (taqiye xâhám kard) |
تقیه خواهی کرد (taqiye xâhí kard) |
تقیه خواهد کرد (taqiye xâhád kard) |
تقیه خواهیم کرد (taqiye xâhím kard) |
تقیه خواهید کرد (taqiye xâhíd kard) |
تقیه خواهند کرد (taqiye xâhánd kard) | ||
| subjunctive | present | تقیه کنم (taqiye konam) |
تقیه کنی (taqiye koni) |
تقیه کند (taqiye konad) |
تقیه کنیم (taqiye konim) |
تقیه کنید (taqiye konid) |
تقیه کنند (taqiye konand) | |
| past | تقیه کرده باشم (taqiye kardé bấšam) |
تقیه کرده باشی (taqiye kardé bấši) |
تقیه کرده باشد (taqiye kardé bấšad) |
تقیه کرده باشیم (taqiye kardé bấšim) |
تقیه کرده باشید (taqiye kardé bấšid) |
تقیه کرده باشند (taqiye kardé bấšand) | ||
| imperative | تقیه کن (taqiye kon) |
تقیه کنید (taqiye konid) |
||||||
| infinitive | تقیه کردن (taqiye kardán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | تقیه کن (taqiye kon) | ||||||
| past | تقیه کرد (taqiye kard) | |||||||
| participle | present | تقیه کننده (taqiye konandé) | ||||||
| past | تقیه کرده (taqiye kardé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | تقیه کنم (taqiye kónam) |
تقیه کنی (taqiye kóni) |
تقیه کنه (taqiye kóne) |
تقیه کنیم (taqiye kónim) |
تقیه کنین (taqiye kónin) |
تقیه کنن (taqiye kónan) | |
| present (imperfect) | تقیه می‌کنم (taqiye mí-konam) |
تقیه می‌کنی (taqiye mí-koni) |
تقیه می‌کنه (taqiye mí-kone) |
تقیه می‌کنیم (taqiye mí-konim) |
تقیه می‌کنین (taqiye mí-konin) |
تقیه می‌کنن (taqiye mí-konan) | ||
| present progressive | دارم تقیه می‌کنم (dấram taqiye mí-konam) |
داری تقیه می‌کنی (dấri taqiye mí-koni) |
داره تقیه می‌کنه (dấre taqiye mí-kone) |
داریم تقیه می‌کنیم (dấrim taqiye mí-konim) |
دارین تقیه می‌کنین (dấrin taqiye mí-konin) |
دارن تقیه می‌کنن (dấran taqiye mí-konan) | ||
| present perfect | تقیه کرده‌ام (taqiye kardám) |
تقیه کرده‌ای (taqiye kardí) |
تقیه کرده (taqiye kardé) |
تقیه کرده‌ایم (taqiye kardím) |
تقیه کرده‌این (taqiye kardín) |
تقیه کرده‌ان (taqiye kardán) | ||
| past | تقیه کردم (taqiye kárdam) |
تقیه کردی (taqiye kárdi) |
تقیه کرد (taqiye kárd) |
تقیه کردیم (taqiye kárdim) |
تقیه کردین (taqiye kárdin) |
تقیه کردن (taqiye kárdan) | ||
| past (imperfect) | تقیه می‌کردم (taqiye mí-kardam) |
تقیه می‌کردی (taqiye mí-kardi) |
تقیه می‌کرد (taqiye mí-kard) |
تقیه می‌کردیم (taqiye mí-kardim) |
تقیه می‌کردین (taqiye mí-kardin) |
تقیه می‌کردن (taqiye mí-kardan) | ||
| past progressive | داشتم تقیه می‌کردم (dấštam taqiye mí-kardam) |
داشتی تقیه می‌کردی (dấšti taqiye mí-kardi) |
داشت تقیه می‌کرد (dấšt taqiye mí-kard) |
داشتیم تقیه می‌کردیم (dấštim taqiye mí-kardim) |
داشتین تقیه می‌کردین (dấštin taqiye mí-kardin) |
داشتن تقیه می‌کردن (dấštan taqiye mí-kardan) | ||
| pluperfect | تقیه کرده بودم (taqiye kardé búdam) |
تقیه کرده بودی (taqiye kardé búdi) |
تقیه کرده بود (taqiye kardé bud) |
تقیه کرده بودیم (taqiye kardé búdim) |
تقیه کرده بودین (taqiye kardé búdin) |
تقیه کرده بودن (taqiye kardé búdan) | ||
| subjunctive | present | تقیه کنم (taqiye konam) |
تقیه کنی (taqiye koni) |
تقیه کنه (taqiye kone) |
تقیه کنیم (taqiye konim) |
تقیه کنین (taqiye konin) |
تقیه کنن (taqiye konan) | |
| past | تقیه کرده باشم (taqiye kardé bấšam) |
تقیه کرده باشی (taqiye kardé bấši) |
تقیه کرده باشه (taqiye kardé bấše) |
تقیه کرده باشیم (taqiye kardé bấšim) |
تقیه کرده باشین (taqiye kardé bấšin) |
تقیه کرده باشن (taqiye kardé bấšan) | ||
| imperative | تقیه کن (taqiye kon) |
تقیه کنین (taqiye konin) |
||||||