سنسار
Arabic edit
Etymology edit
Borrowed from Ottoman Turkish صڭسار (sañsar).
Pronunciation edit
Noun edit
سَنْسَار • (sansār) m
Declension edit
Declension of noun سَنْسَار (sansār)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | سَنْسَار sansār |
السَّنْسَار as-sansār |
سَنْسَار sansār |
Nominative | سَنْسَارٌ sansārun |
السَّنْسَارُ as-sansāru |
سَنْسَارُ sansāru |
Accusative | سَنْسَارًا sansāran |
السَّنْسَارَ as-sansāra |
سَنْسَارَ sansāra |
Genitive | سَنْسَارٍ sansārin |
السَّنْسَارِ as-sansāri |
سَنْسَارِ sansāri |
Urdu edit
Etymology edit
From Sanskrit संसार (saṃsāra).
Pronunciation edit
- (Standard Urdu) IPA(key): /sən.sɑːɾ/