شوهر

See also: شوہر

Arabic

شُوهِرَ • (šūhira) (form III) /ʃuː.hi.ra/

From Proto-Iranian *fšautar, from Proto-Iranian *fšau- (“to raise cattle”), from Proto-Indo-European *peh₂- (“to protect; to shepherd”). Compare Khotanese [script needed] (kṣondai, “husband”), Yidgha [script needed] (šfuy, “husband”), Avestan 𐬟𐬱𐬎𐬌𐬌𐬀𐬥𐬝 (fšuiiant̰, “husbandman, commoner”).^[1]

(Dari, formal) IPA^(key): [ʃäw.hǽɾ]
- (Kabuli) IPA^(key): [ʃäw.wǽɾ]
- (Hazaragi) IPA^(key): [ʃä.wǽɾ]

شُوْهَر • (šowhar) (plural شوهران (šowharân) or شوهرها (šowhar-hâ))

husband
man o šowhar-am do tâ pesar o se tâ doxtar dârim.
My husband and I have two sons and three daughters.

Basic forms of شوهر (šowhar)
	singular	plural
bare	شوهر (šowhar)	شوهران (šowharấn) شوهرا ^△ (šowharấ)
definitive direct object	شوهر را (šowhar râ) شوهر رو ^△ (šowharo)	شوهران را (šowharấn râ) شوهرا رو ^△ (šowharấ ro)
ezâfe	شوهر (šowhar-e)	شوهران (šowharấn-e) شوهرای ^△ (šowharấ-ye)
marked indefinite or relative definite	شوهری (šowhar-i)	شوهرانی (šowharấn-i) شوهرایی ^△ (šowharấi)
^△ Colloquial.

Possessive forms of شوهر (šowhar)
	singular	plural
1^st person singular (“my”)	شوهرم (šowharam)	شوهرانم (šowharấnam) شوهرام ^△ (šowharấm)
2^nd person singular (“your”)	شوهرت (šowharat) [Term?] ^△ (šowharet)	شوهرانت (šowharấnat) شوهرات ^△ (šowharất)
3^rd person singular (“his, her, its”)	شوهرش (šowharaš) [Term?] ^△ (šowhareš)	شوهرانش (šowharấnaš) شوهراش ^△ (šowharấš)

1^st plural (“our”)	شوهرمان (šowharemân) شوهرمون ^△ (šowharemun)	شوهرانمان (šowharấnemân) شوهرامون ^△ (šowharấmun)
2^nd plural (“your”)	شوهرتان (šowharetân) شوهرتون ^△ (šowharetun)	شوهرانتان (šowharấnetân) شوهراتون ^△ (šowharấtun)
3^rd plural (“their”)	شوهرشان (šowharešân) شوهرشون ^△ (šowharešun)	شوهرانشان (šowharấnešân) شوهراشون ^△ (šowharấšun)
^△ Colloquial.

^ Rastorgujeva, V. S., Edelʹman, D. I. (2007) Etimologičeskij slovarʹ iranskix jazykov [Etymological Dictionary of Iranian Languages] (in Russian), volume 3, Moscow: Vostochnaya Literatura, page 85