شيش

South Levantine Arabic

Etymology

Denominal verb from Ottoman Turkish شیشه (şişe), from Persian شیشه (šiše).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʃaj.jaʃ/, [ˈʃaj.jaʃ]

• Audio (al-Lidd):

  (file)

Verb

شيّش • (šayyaš) II (present بشيّش (bišayyeš))

1. to smoke shisha

   Synonyms: أرجل (ʔarjal), شرب أرجيلة (širib ʔargīle)

Conjugation

Conjugation of شيش

		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	شيّشت (šayyašt)	شيّشت (šayyašt)	شيّش (šayyaš)		شيّشنا (šayyašna)	شيّشتو (šayyaštu)	شيّشو (šayyašu)
	f		شيّشتي (šayyašti)	شيّشت (šayyašat)
present	m	بشيّش (bašayyiš)	بتشيّش (bitšayyiš)	بشيّش (bišayyiš)		منشيّش (minšayyiš)	بتشيّشو (bitšayyšu)	بشيّشو (bišayyšu)
	f		بتشيّشي (bitšayyši)	بتشيّش (bitšayyiš)
subjunctive	m	اشيّش (ašayyiš)	تشيّش (tšayyiš)	يشيّش (yšayyiš)		نشيّش (nšayyiš)	تشيّشو (tšayyšu)	يشيّشو (yšayyšu)
	f		تشيّشي (tšayyši)	تشيّش (tšayyiš)
imperative	m		شيّش (šayyiš)				شيّشو (šayyšu)
	f		شيّشي (šayyši)