Arabic

edit

Etymology

edit
Root
ق و م (q-w-m)

Compare قَامَ (qāma, to rise).

Verb

edit

قَاوَمَ (qāwama) III, non-past يُقَاوِمُ‎ (yuqāwimu)

  1. (transitive) to withstand, to resist

Conjugation

edit

South Levantine Arabic

edit
Root
ق و م
2 terms

Etymology

edit

Semi-learned borrowing from Arabic قَاوَمَ (qāwama).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /qaː.wam/, [ˈqɑː.wam]
  • IPA(key): (Urban) /ʔaː.wam/, [ˈʔæː.wam]
  • IPA(key): (Bedouin) /ɡaː.wam/, [ˈɡæː.wam]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

edit

قاوم (ʔāwam, qāwam) III (present بقاوم (biʔāwem, biqāwem))

  1. to resist

Conjugation

edit
    Conjugation of قاوم (ʔāwam)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m قاومت (ʔāwamt) قاومت (ʔāwamt) قاوم (ʔāwam) قاومنا (ʔāwamna) قاومتو (ʔāwamtu) قاومو (ʔāwamu)
f قاومتي (ʔāwamti) قاومت (ʔāwamat)
present m بقاوم (baʔāwem) بتقاوم (bitʔāwem) بقاوم (biʔāwem) منقاوم (minʔāwem) بتقاومو (bitʔāwmu) بقاومو (biʔāwmu)
f بتقاومي (bitʔāwmi) بتقاوم (bitʔāwem)
subjunctive m اقاوم (aʔāwem) تقاوم (tʔāwem) يقاوم (yʔāwem) نقاوم (nʔāwem) تقاومو (tʔāwmu) يقاومو (yʔāwmu)
f تقاومي (tʔāwmi) تقاوم (tʔāwem)
imperative m قاوم (ʔāwem) قاومو (ʔāwmu)
f قاومي (ʔāwmi)