Arabic

edit
Root
ط ب ع (ṭ b ʕ)
14 terms

Participle

edit

مَطْبُوع (maṭbūʕ)

  1. passive participle of طَبَعَ (ṭabaʕa)

Persian

edit

Etymology

edit

Borrowed from Arabic مَطْبُوع (maṭbūʕ).

Pronunciation

edit
 

Readings
Classical reading? matbū'
Dari reading? matbū'
Iranian reading? matbu'
Tajik reading? matbuʾ

Adjective

edit

مطبوع (matbu')

  1. pleasant, agreeable
    Synonyms: خوش (xoš), پسندیده (pasandide)
    • c. 1390, Shams-ud-Dīn Muḥammad Ḥāfiẓ, “Ghazal 287”, in دیوان حافظ [The Divān of Ḥāfiẓ]‎[1]:
      ای همه شکل تو مطبوع و همه جای تو خوش
      دلم از عشوه شیرین شکرخای تو خوش
      ay hama šikl-i tu matbū' u hama jā-yi tu xwaš
      dilam az išwa-yi šīrīn-i šikarxā-yi tu xwaš
      O you whose every form is agreeable, you whose every place is pleasant!
      My heart is pleased from your sweet, sugar-crunching flirting.
      (Classical Persian transliteration)
  2. (obsolete) printed
edit

    Further reading

    edit