Urdu

edit

Etymology

edit

Borrowed from Arabic مَنْقَبَة (manqaba).

Pronunciation

edit

Noun

edit

منقبت (manqabatf (Hindi spelling मनक़बत)

  1. glory; ability, accomplishment; praise

Declension

edit
Declension of منقبت
singular plural
direct منقبت (manqabat) منقبتیں (manqabatẽ)
oblique منقبت (manqabat) منقبتوں (manqabatõ)
vocative منقبت (manqabat) منقبتو (manqabato)

Descendants

edit
  • English: manqabat

References

edit