مهين

Arabic

Root
ه و ن (h-w-n)

Etymology

Derived from the active participle of the verb أَهَانَ (ʔahāna, “to insult”).

Pronunciation

• IPA^(key): /mu.hiːn/

Adjective

مُهِين • (muhīn) (feminine مُهِينَة (muhīna), masculine plural مُهِينُونَ (muhīnūna), feminine plural مُهِينَات (muhīnāt))

1. insulting, degrading, offensive, despicable

Declension

Declension of adjective مُهِين (muhīn)

Singular	Masculine		Feminine
	basic singular triptote		singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	مُهِين muhīn	الْمُهِين al-muhīn	مُهِينَة muhīna	الْمُهِينَة al-muhīna
Nominative	مُهِينٌ muhīnun	الْمُهِينُ al-muhīnu	مُهِينَةٌ muhīnatun	الْمُهِينَةُ al-muhīnatu
Accusative	مُهِينًا muhīnan	الْمُهِينَ al-muhīna	مُهِينَةً muhīnatan	الْمُهِينَةَ al-muhīnata
Genitive	مُهِينٍ muhīnin	الْمُهِينِ al-muhīni	مُهِينَةٍ muhīnatin	الْمُهِينَةِ al-muhīnati
Dual	Masculine		Feminine
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	مُهِينَيْن muhīnayn	الْمُهِينَيْن al-muhīnayn	مُهِينَتَيْن muhīnatayn	الْمُهِينَتَيْن al-muhīnatayn
Nominative	مُهِينَانِ muhīnāni	الْمُهِينَانِ al-muhīnāni	مُهِينَتَانِ muhīnatāni	الْمُهِينَتَانِ al-muhīnatāni
Accusative	مُهِينَيْنِ muhīnayni	الْمُهِينَيْنِ al-muhīnayni	مُهِينَتَيْنِ muhīnatayni	الْمُهِينَتَيْنِ al-muhīnatayni
Genitive	مُهِينَيْنِ muhīnayni	الْمُهِينَيْنِ al-muhīnayni	مُهِينَتَيْنِ muhīnatayni	الْمُهِينَتَيْنِ al-muhīnatayni
Plural	Masculine		Feminine
	sound masculine plural		sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	مُهِينِين muhīnīn	الْمُهِينِين al-muhīnīn	مُهِينَات muhīnāt	الْمُهِينَات al-muhīnāt
Nominative	مُهِينُونَ muhīnūna	الْمُهِينُونَ al-muhīnūna	مُهِينَاتٌ muhīnātun	الْمُهِينَاتُ al-muhīnātu
Accusative	مُهِينِينَ muhīnīna	الْمُهِينِينَ al-muhīnīna	مُهِينَاتٍ muhīnātin	الْمُهِينَاتِ al-muhīnāti
Genitive	مُهِينِينَ muhīnīna	الْمُهِينِينَ al-muhīnīna	مُهِينَاتٍ muhīnātin	الْمُهِينَاتِ al-muhīnāti

Descendants

• → Persian: مهین (mohin)