کف کردن
Persian edit
Etymology edit
Possibly from foaming at mouth while one is experiencing a seizure or rage.
Verb edit
- to foam or froth
- (figurative, colloquial) to get amazed or stunned
- (figurative, colloquial) to get fed up
- دیگه کف کردم بس که خوندم!
- dige kaf kardam bas ke xundam!
- I'm fed up with studying!
- dige kaf kardam bas ke xundam!
- دیگه کف کردم بس که خوندم!
Conjugation edit
| infinitive | کَف کردن (kaf kardán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | کَف کن (kaf kon) | ||||||
| past | کَف کرد (kaf kard) | |||||||
| participle | present | کَف کننده (kaf konandé) | ||||||
| past | کَف کرده (kaf kardé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | کَف کنم (kaf kónam) |
کَف کنی (kaf kóni) |
کَف کند (kaf kónad) |
کَف کنیم (kaf kónim) |
کَف کنید (kaf kónid) |
کَف کنند (kaf kónand) | |
| present (imperfect) | کَف می‌کنم (kaf mí-konam) |
کَف می‌کنی (kaf mí-koni) |
کَف می‌کند (kaf mí-konad) |
کَف می‌کنیم (kaf mí-konim) |
کَف می‌کنید (kaf mí-konid) |
کَف می‌کنند (kaf mí-konand) | ||
| present progressive | دارم کَف می‌کنم (dấram kaf mí-konam) |
داری کَف می‌کنی (dấri kaf mí-koni) |
دارد کَف می‌کند (dấrad kaf mí-konad) |
داریم کَف می‌کنیم (dấrim kaf mí-konim) |
دارید کَف می‌کنید (dấrid kaf mí-konid) |
دارند کَف می‌کنند (dấrand kaf mí-konand) | ||
| present perfect | کَف کرده‌ام (kaf kardé-am) |
کَف کرده‌ای (kaf kardé-i) |
کَف کرده است (kaf kardé ast) |
کَف کرده‌ایم (kaf kardé-im) |
کَف کرده‌اید (kaf kardé-id) |
کَف کرده‌اند (kaf kardé-and) | ||
| past | کَف کردم (kaf kárdam) |
کَف کردی (kaf kárdi) |
کَف کرد (kaf kard) |
کَف کردیم (kaf kárdim) |
کَف کردید (kaf kárdid) |
کَف کردند (kaf kárdand) | ||
| past (imperfect) | کَف می‌کردم (kaf mí-kardam) |
کَف می‌کردی (kaf mí-kardi) |
کَف می‌کرد (kaf mí-kard) |
کَف می‌کردیم (kaf mí-kardim) |
کَف می‌کردید (kaf mí-kardid) |
کَف می‌کردند (kaf mí-kardand) | ||
| past progressive | داشتم کَف می‌کردم (dấštam kaf mí-kardam) |
داشتی کَف می‌کردی (dấšti kaf mí-kardi) |
داشت کَف می‌کرد (dâšt kaf mí-kard) |
داشتیم کَف می‌کردیم (dấštim kaf mí-kardim) |
داشتید کَف می‌کردید (dấštid kaf mí-kardid) |
داشتند کَف می‌کردند (dấštand kaf mí-kardand) | ||
| pluperfect | کَف کرده بودم (kaf kardé búdam) |
کَف کرده بودی (kaf kardé búdi) |
کَف کرده بود (kaf kardé bud) |
کَف کرده بودیم (kaf kardé búdim) |
کَف کرده بودید (kaf kardé búdid) |
کَف کرده بودند (kaf kardé búdand) | ||
| future | کَف خواهم کرد (kaf xâhám kard) |
کَف خواهی کرد (kaf xâhí kard) |
کَف خواهد کرد (kaf xâhád kard) |
کَف خواهیم کرد (kaf xâhím kard) |
کَف خواهید کرد (kaf xâhíd kard) |
کَف خواهند کرد (kaf xâhánd kard) | ||
| subjunctive | present | کَف کنم (kaf konam) |
کَف کنی (kaf koni) |
کَف کند (kaf konad) |
کَف کنیم (kaf konim) |
کَف کنید (kaf konid) |
کَف کنند (kaf konand) | |
| past | کَف کرده باشم (kaf kardé bấšam) |
کَف کرده باشی (kaf kardé bấši) |
کَف کرده باشد (kaf kardé bấšad) |
کَف کرده باشیم (kaf kardé bấšim) |
کَف کرده باشید (kaf kardé bấšid) |
کَف کرده باشند (kaf kardé bấšand) | ||
| imperative | کَف کن (kaf kon) |
کَف کنید (kaf konid) |
||||||
| infinitive | کَف کردن (kaf kardán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | کَف کن (kaf kon) | ||||||
| past | کَف کرد (kaf kard) | |||||||
| participle | present | کَف کننده (kaf konandé) | ||||||
| past | کَف کرده (kaf kardé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | کَف کنم (kaf kónam) |
کَف کنی (kaf kóni) |
کَف کنه (kaf kóne) |
کَف کنیم (kaf kónim) |
کَف کنین (kaf kónin) |
کَف کنن (kaf kónan) | |
| present (imperfect) | کَف می‌کنم (kaf mí-konam) |
کَف می‌کنی (kaf mí-koni) |
کَف می‌کنه (kaf mí-kone) |
کَف می‌کنیم (kaf mí-konim) |
کَف می‌کنین (kaf mí-konin) |
کَف می‌کنن (kaf mí-konan) | ||
| present progressive | دارم کَف می‌کنم (dấram kaf mí-konam) |
داری کَف می‌کنی (dấri kaf mí-koni) |
داره کَف می‌کنه (dấre kaf mí-kone) |
داریم کَف می‌کنیم (dấrim kaf mí-konim) |
دارین کَف می‌کنین (dấrin kaf mí-konin) |
دارن کَف می‌کنن (dấran kaf mí-konan) | ||
| present perfect | کَف کرده‌ام (kaf kardám) |
کَف کرده‌ای (kaf kardí) |
کَف کرده (kaf kardé) |
کَف کرده‌ایم (kaf kardím) |
کَف کرده‌این (kaf kardín) |
کَف کرده‌ان (kaf kardán) | ||
| past | کَف کردم (kaf kárdam) |
کَف کردی (kaf kárdi) |
کَف کرد (kaf kárd) |
کَف کردیم (kaf kárdim) |
کَف کردین (kaf kárdin) |
کَف کردن (kaf kárdan) | ||
| past (imperfect) | کَف می‌کردم (kaf mí-kardam) |
کَف می‌کردی (kaf mí-kardi) |
کَف می‌کرد (kaf mí-kard) |
کَف می‌کردیم (kaf mí-kardim) |
کَف می‌کردین (kaf mí-kardin) |
کَف می‌کردن (kaf mí-kardan) | ||
| past progressive | داشتم کَف می‌کردم (dấštam kaf mí-kardam) |
داشتی کَف می‌کردی (dấšti kaf mí-kardi) |
داشت کَف می‌کرد (dấšt kaf mí-kard) |
داشتیم کَف می‌کردیم (dấštim kaf mí-kardim) |
داشتین کَف می‌کردین (dấštin kaf mí-kardin) |
داشتن کَف می‌کردن (dấštan kaf mí-kardan) | ||
| pluperfect | کَف کرده بودم (kaf kardé búdam) |
کَف کرده بودی (kaf kardé búdi) |
کَف کرده بود (kaf kardé bud) |
کَف کرده بودیم (kaf kardé búdim) |
کَف کرده بودین (kaf kardé búdin) |
کَف کرده بودن (kaf kardé búdan) | ||
| subjunctive | present | کَف کنم (kaf konam) |
کَف کنی (kaf koni) |
کَف کنه (kaf kone) |
کَف کنیم (kaf konim) |
کَف کنین (kaf konin) |
کَف کنن (kaf konan) | |
| past | کَف کرده باشم (kaf kardé bấšam) |
کَف کرده باشی (kaf kardé bấši) |
کَف کرده باشه (kaf kardé bấše) |
کَف کرده باشیم (kaf kardé bấšim) |
کَف کرده باشین (kaf kardé bấšin) |
کَف کرده باشن (kaf kardé bấšan) | ||
| imperative | کَف کن (kaf kon) |
کَف کنین (kaf konin) |
||||||