असाधारण

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit असाधारण (asādhāraṇa).

Pronunciation

• (Delhi Hindi) IPA^(key): /ə.sɑː.d̪ʱɑː.ɾəɳ/, [ɐ.säː.d̪ʱäː.ɾɐ̃ɳ]

Adjective

असाधारण • (asādhāraṇ) (indeclinable)

1. extraordinary, special

   Synonym: विशेष (viśeṣ)

   Antonym: साधारण (sādhāraṇ)

   असाधारण सुंदरता ― asādhāraṇ sundartā ― extraordinary beauty

2. uncommon, unusual

   Synonym: ग़ैर-मामूली (ġair-māmūlī)

   Antonym: साधारण (sādhāraṇ)

Sanskrit

Etymology

Compounded from अ- (a-, “not”) +‎ साधारण (sādhāraṇa, “common”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɐ.sɑ́ː.dʱɑː.ɾɐ.ɳɐ/
• (Classical) IPA^(key): /ɐ.s̪ɑːˈd̪ʱɑː.ɾɐ.ɳɐ/

Adjective

असाधारण • (asādhāraṇa) stem

1. special, not common

   Synonym: विशेष (viśeṣa)

   Antonyms: सामान्य (sāmānya), साधारण (sādhāraṇa)

Declension

Masculine a-stem declension of असाधारण (asādhāraṇa)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	असाधारणः asādhāraṇaḥ	असाधारणौ / असाधारणा¹ asādhāraṇau / asādhāraṇā¹	असाधारणाः / असाधारणासः¹ asādhāraṇāḥ / asādhāraṇāsaḥ¹
Vocative	असाधारण asādhāraṇa	असाधारणौ / असाधारणा¹ asādhāraṇau / asādhāraṇā¹	असाधारणाः / असाधारणासः¹ asādhāraṇāḥ / asādhāraṇāsaḥ¹
Accusative	असाधारणम् asādhāraṇam	असाधारणौ / असाधारणा¹ asādhāraṇau / asādhāraṇā¹	असाधारणान् asādhāraṇān
Instrumental	असाधारणेन asādhāraṇena	असाधारणाभ्याम् asādhāraṇābhyām	असाधारणैः / असाधारणेभिः¹ asādhāraṇaiḥ / asādhāraṇebhiḥ¹
Dative	असाधारणाय asādhāraṇāya	असाधारणाभ्याम् asādhāraṇābhyām	असाधारणेभ्यः asādhāraṇebhyaḥ
Ablative	असाधारणात् asādhāraṇāt	असाधारणाभ्याम् asādhāraṇābhyām	असाधारणेभ्यः asādhāraṇebhyaḥ
Genitive	असाधारणस्य asādhāraṇasya	असाधारणयोः asādhāraṇayoḥ	असाधारणानाम् asādhāraṇānām
Locative	असाधारणे asādhāraṇe	असाधारणयोः asādhāraṇayoḥ	असाधारणेषु asādhāraṇeṣu
Notes	¹Vedic

Feminine ā-stem declension of असाधारणा (asādhāraṇā)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	असाधारणा asādhāraṇā	असाधारणे asādhāraṇe	असाधारणाः asādhāraṇāḥ
Vocative	असाधारणे asādhāraṇe	असाधारणे asādhāraṇe	असाधारणाः asādhāraṇāḥ
Accusative	असाधारणाम् asādhāraṇām	असाधारणे asādhāraṇe	असाधारणाः asādhāraṇāḥ
Instrumental	असाधारणया / असाधारणा¹ asādhāraṇayā / asādhāraṇā¹	असाधारणाभ्याम् asādhāraṇābhyām	असाधारणाभिः asādhāraṇābhiḥ
Dative	असाधारणायै asādhāraṇāyai	असाधारणाभ्याम् asādhāraṇābhyām	असाधारणाभ्यः asādhāraṇābhyaḥ
Ablative	असाधारणायाः / असाधारणायै² asādhāraṇāyāḥ / asādhāraṇāyai²	असाधारणाभ्याम् asādhāraṇābhyām	असाधारणाभ्यः asādhāraṇābhyaḥ
Genitive	असाधारणायाः / असाधारणायै² asādhāraṇāyāḥ / asādhāraṇāyai²	असाधारणयोः asādhāraṇayoḥ	असाधारणानाम् asādhāraṇānām
Locative	असाधारणायाम् asādhāraṇāyām	असाधारणयोः asādhāraṇayoḥ	असाधारणासु asādhāraṇāsu
Notes	¹Vedic ²Brāhmaṇas

Neuter a-stem declension of असाधारण (asādhāraṇa)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	असाधारणम् asādhāraṇam	असाधारणे asādhāraṇe	असाधारणानि / असाधारणा¹ asādhāraṇāni / asādhāraṇā¹
Vocative	असाधारण asādhāraṇa	असाधारणे asādhāraṇe	असाधारणानि / असाधारणा¹ asādhāraṇāni / asādhāraṇā¹
Accusative	असाधारणम् asādhāraṇam	असाधारणे asādhāraṇe	असाधारणानि / असाधारणा¹ asādhāraṇāni / asādhāraṇā¹
Instrumental	असाधारणेन asādhāraṇena	असाधारणाभ्याम् asādhāraṇābhyām	असाधारणैः / असाधारणेभिः¹ asādhāraṇaiḥ / asādhāraṇebhiḥ¹
Dative	असाधारणाय asādhāraṇāya	असाधारणाभ्याम् asādhāraṇābhyām	असाधारणेभ्यः asādhāraṇebhyaḥ
Ablative	असाधारणात् asādhāraṇāt	असाधारणाभ्याम् asādhāraṇābhyām	असाधारणेभ्यः asādhāraṇebhyaḥ
Genitive	असाधारणस्य asādhāraṇasya	असाधारणयोः asādhāraṇayoḥ	असाधारणानाम् asādhāraṇānām
Locative	असाधारणे asādhāraṇe	असाधारणयोः asādhāraṇayoḥ	असाधारणेषु asādhāraṇeṣu
Notes	¹Vedic

References

• Monier Williams (1899) “असाधारण”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 120.