उपरूपक
Sanskrit
editEtymology
editउप- (upa-, “inferior”) + रूपक (rūpaka, “drama”)
Noun
editउपरूपक • (uparūpaka) stem, n
Declension
edit| Neuter a-stem declension of उपरूपक | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | उपरूपकम् (uparūpakam) | ||
| Gen. sg. | उपरूपकस्य (uparūpakasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | उपरूपकम् (uparūpakam) | उपरूपके (uparūpake) | उपरूपकानि (uparūpakāni) |
| Vocative | उपरूपक (uparūpaka) | उपरूपके (uparūpake) | उपरूपकानि (uparūpakāni) |
| Accusative | उपरूपकम् (uparūpakam) | उपरूपके (uparūpake) | उपरूपकानि (uparūpakāni) |
| Instrumental | उपरूपकेन (uparūpakena) | उपरूपकाभ्याम् (uparūpakābhyām) | उपरूपकैः (uparūpakaiḥ) |
| Dative | उपरूपकाय (uparūpakāya) | उपरूपकाभ्याम् (uparūpakābhyām) | उपरूपकेभ्यः (uparūpakebhyaḥ) |
| Ablative | उपरूपकात् (uparūpakāt) | उपरूपकाभ्याम् (uparūpakābhyām) | उपरूपकेभ्यः (uparūpakebhyaḥ) |
| Genitive | उपरूपकस्य (uparūpakasya) | उपरूपकयोः (uparūpakayoḥ) | उपरूपकानाम् (uparūpakānām) |
| Locative | उपरूपके (uparūpake) | उपरूपकयोः (uparūpakayoḥ) | उपरूपकेषु (uparūpakeṣu) |
References
edit- Monier Williams (1899) “उपरूपक”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0205.