कर्पर

Sanskrit

Noun

कर्पर • (karpara) stem, m

1. cup, pot, bowl (Pañcat., Kathās. etc.)
2. skull, cranium (L.)
3. tortoise shell
4. a kind of weapon (L.)
5. Ficus glomerata (L.)
6. name of a thief (Kathās. lxiv, 43 ff.)

Declension

Masculine a-stem declension of कर्पर
Nom. sg.	कर्परः (karparaḥ)
Gen. sg.	कर्परस्य (karparasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	कर्परः (karparaḥ)	कर्परौ (karparau)	कर्पराः (karparāḥ)
Vocative	कर्पर (karpara)	कर्परौ (karparau)	कर्पराः (karparāḥ)
Accusative	कर्परम् (karparam)	कर्परौ (karparau)	कर्परान् (karparān)
Instrumental	कर्परेण (karpareṇa)	कर्पराभ्याम् (karparābhyām)	कर्परैः (karparaiḥ)
Dative	कर्पराय (karparāya)	कर्पराभ्याम् (karparābhyām)	कर्परेभ्यः (karparebhyaḥ)
Ablative	कर्परात् (karparāt)	कर्पराभ्याम् (karparābhyām)	कर्परेभ्यः (karparebhyaḥ)
Genitive	कर्परस्य (karparasya)	कर्परयोः (karparayoḥ)	कर्पराणाम् (karparāṇām)
Locative	कर्परे (karpare)	कर्परयोः (karparayoḥ)	कर्परेषु (karpareṣu)

Noun

कर्पर • (karpara) stem, n

1. pot, potsherd (Pañcat.)

Declension

Neuter a-stem declension of कर्पर
Nom. sg.	कर्परम् (karparam)
Gen. sg.	कर्परस्य (karparasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	कर्परम् (karparam)	कर्परे (karpare)	कर्पराणि (karparāṇi)
Vocative	कर्पर (karpara)	कर्परे (karpare)	कर्पराणि (karparāṇi)
Accusative	कर्परम् (karparam)	कर्परे (karpare)	कर्पराणि (karparāṇi)
Instrumental	कर्परेण (karpareṇa)	कर्पराभ्याम् (karparābhyām)	कर्परैः (karparaiḥ)
Dative	कर्पराय (karparāya)	कर्पराभ्याम् (karparābhyām)	कर्परेभ्यः (karparebhyaḥ)
Ablative	कर्परात् (karparāt)	कर्पराभ्याम् (karparābhyām)	कर्परेभ्यः (karparebhyaḥ)
Genitive	कर्परस्य (karparasya)	कर्परयोः (karparayoḥ)	कर्पराणाम् (karparāṇām)
Locative	कर्परे (karpare)	कर्परयोः (karparayoḥ)	कर्परेषु (karpareṣu)

References

• Monier Williams (1899) “कर्पर”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0258.