क्रन्दनु

Sanskrit

edit

Alternative scripts

edit

Etymology

edit

From the root क्रन्द् (krand, to roar, cry).

Pronunciation

edit

Noun

edit

क्रन्दनु (krandanú) stemm

  1. roaring, roar
    • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 7.42.1.1:
      प्र ब्रह्माणो अङ्गिरसो नक्षन्त प्र क्रन्दनुर्नभन्यस्य वेतु ।
      pra brahmāṇo aṅgiraso nakṣanta pra krandanurnabhanyasya vetu.
      Let Brahmans and Angirases come forward, and let the roar of cloudy heaven surround us.

Declension

edit
Masculine u-stem declension of क्रन्दनु (krandanú)
Singular Dual Plural
Nominative क्रन्दनुः
krandanúḥ
क्रन्दनू
krandanū́
क्रन्दनवः
krandanávaḥ
Vocative क्रन्दनो
krándano
क्रन्दनू
krándanū
क्रन्दनवः
krándanavaḥ
Accusative क्रन्दनुम्
krandanúm
क्रन्दनू
krandanū́
क्रन्दनून्
krandanū́n
Instrumental क्रन्दनुना / क्रन्दन्वा¹
krandanúnā / krandanvā́¹
क्रन्दनुभ्याम्
krandanúbhyām
क्रन्दनुभिः
krandanúbhiḥ
Dative क्रन्दनवे / क्रन्दन्वे¹
krandanáve / krandanvé¹
क्रन्दनुभ्याम्
krandanúbhyām
क्रन्दनुभ्यः
krandanúbhyaḥ
Ablative क्रन्दनोः / क्रन्दन्वः¹
krandanóḥ / krandanváḥ¹
क्रन्दनुभ्याम्
krandanúbhyām
क्रन्दनुभ्यः
krandanúbhyaḥ
Genitive क्रन्दनोः / क्रन्दन्वः¹
krandanóḥ / krandanváḥ¹
क्रन्दन्वोः
krandanvóḥ
क्रन्दनूनाम्
krandanūnā́m
Locative क्रन्दनौ
krandanaú
क्रन्दन्वोः
krandanvóḥ
क्रन्दनुषु
krandanúṣu
Notes
  • ¹Vedic

Further reading

edit