धन्वन्

Sanskrit edit

From Proto-Indo-Iranian *dʰánwr̥ ~ *dʰánwan- (“bow”), from Proto-Indo-European *dʰénwr̥ ~ *dʰn̥-wén-s (“bow”). Cognate with Avestan 𐬚𐬀𐬥𐬎𐬎𐬀𐬥 (θanuuan), 𐬚𐬀𐬥𐬎𐬎𐬀𐬭𐬆 (θanuuar^ə), Old Persian 𐎰𐎵𐎢𐎺𐎴𐎡𐎹 (θ-nu-u-v-n-i-y /⁠θanuvaniya⁠/, “archer”). Compare धनुस् (dhanus).

धन्वन् • (dhánvan) stem, n

a bow
- c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 9.69.1:
  इषुर्न धन्वन्प्रति धीयते मतिर्वत्सो न मातुरुप सर्ज्यूधनि ।
  iṣurna dhanvanprati dhīyate matirvatso na māturupa sarjyūdhani.
  Laid like an arrow on the bow, the hymn hath been let loose forth like a young calf to the udder of its mother.

Neuter an-stem declension of धन्वन् (dhánvan)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	धन्व dhánva	धन्वनी dhánvanī	धन्वानि / धन्व¹ / धन्वा¹ dhánvāni / dhánva¹ / dhánvā¹
Vocative	धन्वन् / धन्व dhánvan / dhánva	धन्वनी dhánvanī	धन्वानि / धन्व¹ / धन्वा¹ dhánvāni / dhánva¹ / dhánvā¹
Accusative	धन्व dhánva	धन्वनी dhánvanī	धन्वानि / धन्व¹ / धन्वा¹ dhánvāni / dhánva¹ / dhánvā¹
Instrumental	धन्वना dhánvanā	धन्वभ्याम् dhánvabhyām	धन्वभिः dhánvabhiḥ
Dative	धन्वने dhánvane	धन्वभ्याम् dhánvabhyām	धन्वभ्यः dhánvabhyaḥ
Ablative	धन्वनः dhánvanaḥ	धन्वभ्याम् dhánvabhyām	धन्वभ्यः dhánvabhyaḥ
Genitive	धन्वनः dhánvanaḥ	धन्वनोः dhánvanoḥ	धन्वनाम् dhánvanām
Locative	धन्वनि / धन्वन्¹ dhánvani / dhánvan¹	धन्वनोः dhánvanoḥ	धन्वसु dhánvasu
Notes	¹Vedic

Monier Williams (1899) “धन्वन्”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 509/3.