रोगिन्

Sanskrit

Etymology

From रोग (roga, “illness”) +‎ -इन् (-in).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɾɐw.ɡin/
• (Classical) IPA^(key): /ˈɾoː.ɡin̪/

Noun

रोगिन् • (rogin) stem, m (feminine रोगिणी)

1. ill, one with illness

Declension

Masculine in-stem declension of रोगिन् (rogin)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	रोगी rogī	रोगिणौ / रोगिणा¹ rogiṇau / rogiṇā¹	रोगिणः rogiṇaḥ
Vocative	रोगिन् rogin	रोगिणौ / रोगिणा¹ rogiṇau / rogiṇā¹	रोगिणः rogiṇaḥ
Accusative	रोगिणम् rogiṇam	रोगिणौ / रोगिणा¹ rogiṇau / rogiṇā¹	रोगिणः rogiṇaḥ
Instrumental	रोगिणा rogiṇā	रोगिभ्याम् rogibhyām	रोगिभिः rogibhiḥ
Dative	रोगिणे rogiṇe	रोगिभ्याम् rogibhyām	रोगिभ्यः rogibhyaḥ
Ablative	रोगिणः rogiṇaḥ	रोगिभ्याम् rogibhyām	रोगिभ्यः rogibhyaḥ
Genitive	रोगिणः rogiṇaḥ	रोगिणोः rogiṇoḥ	रोगिणाम् rogiṇām
Locative	रोगिणि rogiṇi	रोगिणोः rogiṇoḥ	रोगिषु rogiṣu
Notes	¹Vedic