वर्तनी

Hindi

edit

Etymology

edit

Learned borrowing from Sanskrit वर्तनी (vartanī).

Noun

edit

वर्तनी (vartanīf (Urdu spelling ورتنی)

  1. way, especially of writing
  2. orthography
  3. spelling

Declension

edit

Synonyms

edit

Sanskrit

edit

Pronunciation

edit

Noun

edit

वर्तनी (vartanī) stemf

  1. way
  2. path
  3. course

Declension

edit
Feminine ī-stem declension of वर्तनी
Nom. sg. वर्तनी (vartanī)
Gen. sg. वर्तन्याः (vartanyāḥ)
Singular Dual Plural
Nominative वर्तनी (vartanī) वर्तन्यौ (vartanyau) वर्तन्यः (vartanyaḥ)
Vocative वर्तनि (vartani) वर्तन्यौ (vartanyau) वर्तन्यः (vartanyaḥ)
Accusative वर्तनीम् (vartanīm) वर्तन्यौ (vartanyau) वर्तनीः (vartanīḥ)
Instrumental वर्तन्या (vartanyā) वर्तनीभ्याम् (vartanībhyām) वर्तनीभिः (vartanībhiḥ)
Dative वर्तन्यै (vartanyai) वर्तनीभ्याम् (vartanībhyām) वर्तनीभ्यः (vartanībhyaḥ)
Ablative वर्तन्याः (vartanyāḥ) वर्तनीभ्याम् (vartanībhyām) वर्तनीभ्यः (vartanībhyaḥ)
Genitive वर्तन्याः (vartanyāḥ) वर्तन्योः (vartanyoḥ) वर्तनीणाम् (vartanīṇām)
Locative वर्तन्याम् (vartanyām) वर्तन्योः (vartanyoḥ) वर्तनीषु (vartanīṣu)

Descendants

edit
  • Hindi: वर्तनी (vartanī)