श्वसित

Hindi

Etymology

Learned borrowing from Sanskrit श्वसित (śvasita).

Pronunciation

• (Delhi Hindi) IPA^(key): /ʃʋə.sɪt̪/, [ʃʋɐ.sɪt̪]

Adjective

श्वसित • (śvasit) (indeclinable)

1. (rare, formal) breathed, sighed

Noun

श्वसित • (śvasit) m

1. breathing, breath, respiration, sighing, a sigh

Declension

Declension of श्वसित (masc cons-stem)

	singular	plural
direct	श्वसित śvasit	श्वसित śvasit
oblique	श्वसित śvasit	श्वसितों śvasitõ
vocative	श्वसित śvasit	श्वसितो śvasito

References

• Dāsa, Śyāmasundara (1965–1975) “श्वसित”, in Hindī Śabdasāgara [lit. Sea of Hindi words] (in Hindi), Kashi [Varanasi]: Nagari Pracarini Sabha

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• শ্বসিত (Assamese script)
• ᬰ᭄ᬯᬲᬶᬢ (Balinese script)
• শ্বসিত (Bengali script)
• 𑰫𑰿𑰪𑰭𑰰𑰝 (Bhaiksuki script)
• 𑀰𑁆𑀯𑀲𑀺𑀢 (Brahmi script)
• ၐွသိတ (Burmese script)
• શ્વસિત (Gujarati script)
• ਸ਼੍ਵਸਿਤ (Gurmukhi script)
• 𑌶𑍍𑌵𑌸𑌿𑌤 (Grantha script)
• ꦯ꧀ꦮꦱꦶꦠ (Javanese script)
• 𑂬𑂹𑂫𑂮𑂱𑂞 (Kaithi script)
• ಶ್ವಸಿತ (Kannada script)
• ឝ្វសិត (Khmer script)
• ຨ຺ວສິຕ (Lao script)
• ശ്വസിത (Malayalam script)
• ᡧᠣᠸᠠᠰ᠌ᡳᢠᠠ (Manchu script)
• 𑘫𑘿𑘪𑘭𑘱𑘝 (Modi script)
• ᠱᢦᠰᠢᢐᠠ᠋ (Mongolian script)
• 𑧋𑧠𑧊𑧍𑧒𑦽 (Nandinagari script)
• 𑐱𑑂𑐰𑐳𑐶𑐟 (Newa script)
• ଶ୍ଵସିତ (Odia script)
• ꢯ꣄ꢮꢱꢶꢡ (Saurashtra script)
• 𑆯𑇀𑆮𑆱𑆴𑆠 (Sharada script)
• 𑖫𑖿𑖪𑖭𑖰𑖝 (Siddham script)
• ශ‍්වසිත (Sinhalese script)
• 𑩿 𑪙𑩾𑪁𑩑𑩫 (Soyombo script)
• 𑚧𑚶𑚦𑚨𑚮𑚙 (Takri script)
• ஶ்வஸித (Tamil script)
• శ్వసిత (Telugu script)
• ศฺวสิต (Thai script)
• ཤྭ་སི་ཏ (Tibetan script)
• 𑒬𑓂𑒫𑒮𑒱𑒞 (Tirhuta script)
• 𑨮𑩇𑨭𑨰𑨁𑨙 (Zanabazar Square script)

Etymology

From श्वस् (śvas) +‎ -इत (-ita).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɕʋɐ.si.tɐ/
• (Classical) IPA^(key): /ˈɕʋɐ.s̪i.t̪ɐ/

Adjective

श्वसित • (śvasita) stem

1. breathed, sighed
2. possessed of breath or life, vivified, revived

Declension

Masculine a-stem declension of श्वसित (śvasita)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	श्वसितः śvasitaḥ	श्वसितौ / श्वसिता¹ śvasitau / śvasitā¹	श्वसिताः / श्वसितासः¹ śvasitāḥ / śvasitāsaḥ¹
Vocative	श्वसित śvasita	श्वसितौ / श्वसिता¹ śvasitau / śvasitā¹	श्वसिताः / श्वसितासः¹ śvasitāḥ / śvasitāsaḥ¹
Accusative	श्वसितम् śvasitam	श्वसितौ / श्वसिता¹ śvasitau / śvasitā¹	श्वसितान् śvasitān
Instrumental	श्वसितेन śvasitena	श्वसिताभ्याम् śvasitābhyām	श्वसितैः / श्वसितेभिः¹ śvasitaiḥ / śvasitebhiḥ¹
Dative	श्वसिताय śvasitāya	श्वसिताभ्याम् śvasitābhyām	श्वसितेभ्यः śvasitebhyaḥ
Ablative	श्वसितात् śvasitāt	श्वसिताभ्याम् śvasitābhyām	श्वसितेभ्यः śvasitebhyaḥ
Genitive	श्वसितस्य śvasitasya	श्वसितयोः śvasitayoḥ	श्वसितानाम् śvasitānām
Locative	श्वसिते śvasite	श्वसितयोः śvasitayoḥ	श्वसितेषु śvasiteṣu
Notes	¹Vedic

Feminine ā-stem declension of श्वसिता (śvasitā)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	श्वसिता śvasitā	श्वसिते śvasite	श्वसिताः śvasitāḥ
Vocative	श्वसिते śvasite	श्वसिते śvasite	श्वसिताः śvasitāḥ
Accusative	श्वसिताम् śvasitām	श्वसिते śvasite	श्वसिताः śvasitāḥ
Instrumental	श्वसितया / श्वसिता¹ śvasitayā / śvasitā¹	श्वसिताभ्याम् śvasitābhyām	श्वसिताभिः śvasitābhiḥ
Dative	श्वसितायै śvasitāyai	श्वसिताभ्याम् śvasitābhyām	श्वसिताभ्यः śvasitābhyaḥ
Ablative	श्वसितायाः / श्वसितायै² śvasitāyāḥ / śvasitāyai²	श्वसिताभ्याम् śvasitābhyām	श्वसिताभ्यः śvasitābhyaḥ
Genitive	श्वसितायाः / श्वसितायै² śvasitāyāḥ / śvasitāyai²	श्वसितयोः śvasitayoḥ	श्वसितानाम् śvasitānām
Locative	श्वसितायाम् śvasitāyām	श्वसितयोः śvasitayoḥ	श्वसितासु śvasitāsu
Notes	¹Vedic ²Brāhmaṇas

Neuter a-stem declension of श्वसित (śvasita)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	श्वसितम् śvasitam	श्वसिते śvasite	श्वसितानि / श्वसिता¹ śvasitāni / śvasitā¹
Vocative	श्वसित śvasita	श्वसिते śvasite	श्वसितानि / श्वसिता¹ śvasitāni / śvasitā¹
Accusative	श्वसितम् śvasitam	श्वसिते śvasite	श्वसितानि / श्वसिता¹ śvasitāni / śvasitā¹
Instrumental	श्वसितेन śvasitena	श्वसिताभ्याम् śvasitābhyām	श्वसितैः / श्वसितेभिः¹ śvasitaiḥ / śvasitebhiḥ¹
Dative	श्वसिताय śvasitāya	श्वसिताभ्याम् śvasitābhyām	श्वसितेभ्यः śvasitebhyaḥ
Ablative	श्वसितात् śvasitāt	श्वसिताभ्याम् śvasitābhyām	श्वसितेभ्यः śvasitebhyaḥ
Genitive	श्वसितस्य śvasitasya	श्वसितयोः śvasitayoḥ	श्वसितानाम् śvasitānām
Locative	श्वसिते śvasite	श्वसितयोः śvasitayoḥ	श्वसितेषु śvasiteṣu
Notes	¹Vedic

Noun

श्वसित • (śvasita) stem, n

1. breathing, breath, respiration, sighing, a sigh

Declension

Neuter a-stem declension of श्वसित (śvasita)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	श्वसितम् śvasitam	श्वसिते śvasite	श्वसितानि / श्वसिता¹ śvasitāni / śvasitā¹
Vocative	श्वसित śvasita	श्वसिते śvasite	श्वसितानि / श्वसिता¹ śvasitāni / śvasitā¹
Accusative	श्वसितम् śvasitam	श्वसिते śvasite	श्वसितानि / श्वसिता¹ śvasitāni / śvasitā¹
Instrumental	श्वसितेन śvasitena	श्वसिताभ्याम् śvasitābhyām	श्वसितैः / श्वसितेभिः¹ śvasitaiḥ / śvasitebhiḥ¹
Dative	श्वसिताय śvasitāya	श्वसिताभ्याम् śvasitābhyām	श्वसितेभ्यः śvasitebhyaḥ
Ablative	श्वसितात् śvasitāt	श्वसिताभ्याम् śvasitābhyām	श्वसितेभ्यः śvasitebhyaḥ
Genitive	श्वसितस्य śvasitasya	श्वसितयोः śvasitayoḥ	श्वसितानाम् śvasitānām
Locative	श्वसिते śvasite	श्वसितयोः śvasitayoḥ	श्वसितेषु śvasiteṣu
Notes	¹Vedic

References

• Monier Williams (1899) “श्वसित”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1105.