हवते

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Iranian *ȷ́ʰáwHatay, from Proto-Indo-European *ǵʰewH- (“to invoke”). Cognate with Avestan 𐬰𐬀𐬎𐬎𐬀𐬌𐬙𐬌 (zauuaⁱti), Ancient Greek καυχάομαι (kaukháomai), Albanian zulë, Khwarezmian ɣwy- and Proto-Slavic *zъvati (“to call”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɦɐ́.ʋɐ.tɐj/
• (Classical) IPA^(key): /ˈɦɐ.ʋɐ.t̪eː/

Verb

हवते • (hávate) third-singular present indicative (root ह्वे, class 1, type A)

1. (Vedic) to invoke, to call

Conjugation

Present: हवते (hávate)
	Active			Mediopassive
	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
Indicative
Third	- -	- -	- -	हवते hávate	हवेते hávete	हवन्ते hávante
Second	- -	- -	- -	हवसे hávase	हवेथे hávethe	हवध्वे hávadhve
First	- -	- -	- -	हवे háve	हवावहे hávāvahe	हवामहे hávāmahe
Imperative
Third	- -	- -	- -	हवताम् hávatām	हवेताम् hávetām	हवन्ताम् hávantām
Second	- -	- -	- -	हवस्व hávasva	हवेथाम् hávethām	हवध्वम् hávadhvam
First	- -	- -	- -	हवै hávai	हवावहै hávāvahai	हवामहै hávāmahai
Optative/Potential
Third	- -	- -	- -	हवेत háveta	हवेयाताम् háveyātām	हवेरन् háveran
Second	- -	- -	- -	हवेथाः hávethāḥ	हवेयाथाम् háveyāthām	हवेध्वम् hávedhvam
First	- -	- -	- -	हवेय háveya	हवेवहि hávevahi	हवेमहि hávemahi
Participles
	- -			हवमान hávamāna

Imperfect: अहवत (áhavata)
	Active			Mediopassive
	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
Indicative
Third	- -	- -	- -	अहवत áhavata	अहवेताम् áhavetām	अहवन्त áhavanta
Second	- -	- -	- -	अहवथाः áhavathāḥ	अहवेथाम् áhavethām	अहवध्वम् áhavadhvam
First	- -	- -	- -	अहवे áhave	अहवावहि áhavāvahi	अहवामहि áhavāmahi