கிருஷ்ணா

Tamil

Etymology

Borrowed from Sanskrit कृष्ण (kṛṣṇa). Doublet of கிருட்டிணம் (kiruṭṭiṇam) and கண்ணன் (kaṇṇaṉ).

Pronunciation

• IPA^(key): /kɪɾʊʂɳaː/

Proper noun

கிருஷ்ணா • (kiruṣṇā)

1. (Hinduism) Krishna (an avatar of Vishnu)
2. Krishna (a river in southern India)

Declension

ā-stem declension of கிருஷ்ணா (kiruṣṇā) (singular only)
	Singular	Plural
Nominative	கிருஷ்ணா kiruṣṇā	-
Vocative	கிருஷ்ணாவே kiruṣṇāvē	-
Accusative	கிருஷ்ணாவை kiruṣṇāvai	-
Dative	கிருஷ்ணாக்கு kiruṣṇākku	-
Genitive	கிருஷ்ணாவுடைய kiruṣṇāvuṭaiya	-
	Singular	Plural
Nominative	கிருஷ்ணா kiruṣṇā	-
Vocative	கிருஷ்ணாவே kiruṣṇāvē	-
Accusative	கிருஷ்ணாவை kiruṣṇāvai	-
Dative	கிருஷ்ணாக்கு kiruṣṇākku	-
Benefactive	கிருஷ்ணாக்காக kiruṣṇākkāka	-
Genitive 1	கிருஷ்ணாவுடைய kiruṣṇāvuṭaiya	-
Genitive 2	கிருஷ்ணாவின் kiruṣṇāviṉ	-
Locative 1	கிருஷ்ணாவில் kiruṣṇāvil	-
Locative 2	கிருஷ்ணாவிடம் kiruṣṇāviṭam	-
Sociative 1	கிருஷ்ணாவோடு kiruṣṇāvōṭu	-
Sociative 2	கிருஷ்ணாவுடன் kiruṣṇāvuṭaṉ	-
Instrumental	கிருஷ்ணாவால் kiruṣṇāvāl	-
Ablative	கிருஷ்ணாவிலிருந்து kiruṣṇāviliruntu	-

References

• University of Madras (1924–1936) “கிருஷ்ணா”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press