மிஞ்சு

Tamil

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

• IPA^(key): /mɪɲd͡ʑʊ/, [mɪɲd͡ʑɯ]

Verb

மிஞ்சு • (miñcu)

1. (with dative) to exceed, surpass, be too big for
2. (by extension, colloquial, intransitive) to increase, grow larger
3. to become high, to become elevated

Conjugation

Conjugation of மிஞ்சு (miñcu)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	மிஞ்சுகிறேன் miñcukiṟēṉ	மிஞ்சுகிறாய் miñcukiṟāy	மிஞ்சுகிறான் miñcukiṟāṉ	மிஞ்சுகிறாள் miñcukiṟāḷ	மிஞ்சுகிறார் miñcukiṟār	மிஞ்சுகிறது miñcukiṟatu
past	மிஞ்சினேன் miñciṉēṉ	மிஞ்சினாய் miñciṉāy	மிஞ்சினான் miñciṉāṉ	மிஞ்சினாள் miñciṉāḷ	மிஞ்சினார் miñciṉār	மிஞ்சினது miñciṉatu
future	மிஞ்சுவேன் miñcuvēṉ	மிஞ்சுவாய் miñcuvāy	மிஞ்சுவான் miñcuvāṉ	மிஞ்சுவாள் miñcuvāḷ	மிஞ்சுவார் miñcuvār	மிஞ்சும் miñcum
future negative	மிஞ்சமாட்டேன் miñcamāṭṭēṉ	மிஞ்சமாட்டாய் miñcamāṭṭāy	மிஞ்சமாட்டான் miñcamāṭṭāṉ	மிஞ்சமாட்டாள் miñcamāṭṭāḷ	மிஞ்சமாட்டார் miñcamāṭṭār	மிஞ்சாது miñcātu
negative	மிஞ்சவில்லை miñcavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	மிஞ்சுகிறோம் miñcukiṟōm	மிஞ்சுகிறீர்கள் miñcukiṟīrkaḷ	மிஞ்சுகிறார்கள் miñcukiṟārkaḷ		மிஞ்சுகின்றன miñcukiṉṟaṉa
past	மிஞ்சினோம் miñciṉōm	மிஞ்சினீர்கள் miñciṉīrkaḷ	மிஞ்சினார்கள் miñciṉārkaḷ		மிஞ்சினன miñciṉaṉa
future	மிஞ்சுவோம் miñcuvōm	மிஞ்சுவீர்கள் miñcuvīrkaḷ	மிஞ்சுவார்கள் miñcuvārkaḷ		மிஞ்சுவன miñcuvaṉa
future negative	மிஞ்சமாட்டோம் miñcamāṭṭōm	மிஞ்சமாட்டீர்கள் miñcamāṭṭīrkaḷ	மிஞ்சமாட்டார்கள் miñcamāṭṭārkaḷ		மிஞ்சா miñcā
negative	மிஞ்சவில்லை miñcavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
	மிஞ்சு miñcu			மிஞ்சுங்கள் miñcuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
	மிஞ்சாதே miñcātē			மிஞ்சாதீர்கள் miñcātīrkaḷ
perfect	present		past		future
	past of மிஞ்சிவிடு (miñciviṭu)		past of மிஞ்சிவிட்டிரு (miñciviṭṭiru)		future of மிஞ்சிவிடு (miñciviṭu)
progressive	மிஞ்சிக்கொண்டிரு miñcikkoṇṭiru
effective	மிஞ்சப்படு miñcappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	மிஞ்ச miñca			மிஞ்சாமல் இருக்க miñcāmal irukka
potential	மிஞ்சலாம் miñcalām			மிஞ்சாமல் இருக்கலாம் miñcāmal irukkalām
cohortative	மிஞ்சட்டும் miñcaṭṭum			மிஞ்சாமல் இருக்கட்டும் miñcāmal irukkaṭṭum
casual conditional	மிஞ்சுவதால் miñcuvatāl			மிஞ்சாத்தால் miñcāttāl
conditional	மிஞ்சினால் miñciṉāl			மிஞ்சாவிட்டால் miñcāviṭṭāl
adverbial participle	மிஞ்சி miñci			மிஞ்சாமல் miñcāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
	மிஞ்சுகிற miñcukiṟa	மிஞ்சின miñciṉa	மிஞ்சும் miñcum	மிஞ்சாத miñcāta
verbal noun	singular				plural
	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	மிஞ்சுகிறவன் miñcukiṟavaṉ	மிஞ்சுகிறவள் miñcukiṟavaḷ	மிஞ்சுகிறவர் miñcukiṟavar	மிஞ்சுகிறது miñcukiṟatu	மிஞ்சுகிறவர்கள் miñcukiṟavarkaḷ	மிஞ்சுகிறவை miñcukiṟavai
past	மிஞ்சினவன் miñciṉavaṉ	மிஞ்சினவள் miñciṉavaḷ	மிஞ்சினவர் miñciṉavar	மிஞ்சினது miñciṉatu	மிஞ்சினவர்கள் miñciṉavarkaḷ	மிஞ்சினவை miñciṉavai
future	மிஞ்சுபவன் miñcupavaṉ	மிஞ்சுபவள் miñcupavaḷ	மிஞ்சுபவர் miñcupavar	மிஞ்சுவது miñcuvatu	மிஞ்சுபவர்கள் miñcupavarkaḷ	மிஞ்சுபவை miñcupavai
negative	மிஞ்சாதவன் miñcātavaṉ	மிஞ்சாதவள் miñcātavaḷ	மிஞ்சாதவர் miñcātavar	மிஞ்சாதது miñcātatu	மிஞ்சாதவர்கள் miñcātavarkaḷ	மிஞ்சாதவை miñcātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
	மிஞ்சுவது miñcuvatu		மிஞ்சுதல் miñcutal		மிஞ்சல் miñcal

Noun

மிஞ்சு • (miñcu) (plural மிஞ்சுகள்)

1. excess
2. beetle

References

• University of Madras (1924–1936) “மிஞ்சு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press