భద్రుడు
See also: భద్రుఁడు
Telugu edit
Alternative forms edit
భద్రుఁడు (bhadrun̆ḍu)
Etymology edit
From Sanskrit भद्र (bhadra) + -డు (-ḍu).
Noun edit
భద్రుడు • (bhadruḍu) m (plural భద్రులు)
- One who is blessed or fortunate.
Proper noun edit
భద్రుడు • (bhadruḍu) m
Derived terms edit
- వీరభద్రుడు (vīrabhadruḍu)
References edit
- "భద్రము" in Charles Philip Brown (1903) A Telugu-English dictionary, Madras: Promoting Christian Knowledge, page 917