อำแดง

Thai

Etymology

Derived from Pre-Angkorian Old Khmer ʼanteṅ (“an unidentified title: person of distinction, woman of distinction, etc”) or Angkorian Old Khmer ʼaṃteṅ (idem).^[1]

Pronunciation

Orthographic		อำแดง ɒ å æ ɗ ŋ
Phonemic		อำ-แดง ɒ å – æ ɗ ŋ
Romanization	Paiboon	am-dɛɛng
	Royal Institute	am-daeng
(standard) IPA^(key)		/ʔam˧.dɛːŋ˧/^(R)

Noun

อำแดง • (am-dɛɛng)

(historical) a formal title for a married female commoner or for the wife of a male commoner entitled 400 or lesser fiefs who is not a convict, slave, or captive.^[2]^[3]

References

^ ราชบัณฑิตยสภา (2015) กฎหมายตราสามดวง: พระธรรมสาตร และหลักอินทภาษ ฉบับราชบัณฑิตยสภา (in Thai), Bangkok: ราชบัณฑิตยสภา, →ISBN, page 48: “ดร.ใกล้รุ่ง อามระดิษ: อํเตง (ข.โบราณ) เป็นคำนำหน้าชื่อสตรี และอาจเป็นคำนำหน้าชื่อวีรบุรุษหรือบุคคลสำคัญที่มีชื่อเสียง. ผศ. ดร.จิรพัฒน์ ประพันธ์วิทยา: อํเตง เป็นคำนำหน้าชื่อวีรบุรุษ ปรากฏในจารึกภาษาเขมรสมัยคริสต์ศตวรรษที่ ๑๑.”
^ ราชบัณฑิตยสภา (2015) กฎหมายตราสามดวง: พระธรรมสาตร และหลักอินทภาษ ฉบับราชบัณฑิตยสภา (in Thai), →ISBN:
อำแดง คำนำหน้าชื่อหญิงที่แต่งงานแล้ว ได้แก่ ภรรยาข้าราชการที่ถือศักดินาต่ำกว่า ๔๐๐ ลงมา จนถึงภรรยาไพร่หลวงไพร่สมทั้งปวง อธิบายตามประกาศรัชกาลที่ ๔ เรื่อง ประกาศพระราชบัญญัติให้ใช้คำนำหน้าชื่อชนต่าง ๆ เมื่อ พ.ศ. ๒๔๐๔. นายกฤษฎา บุณยสมิต: ตามประกาศดังกล่าว กำหนดว่า ภรรยาของขุนนางไม่มีคำนำหน้าชื่อ หญิงที่ยังไม่ได้แต่งงานไม่ต้องมีคำนำหน้าชื่อเช่นกัน.
^ ราชบัณฑิตยสภา (2020) พจนานุกรมโบราณศัพท์ ฉบับราชบัณฑิตยสภา (in Thai), กรุงเทพฯ: สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, →ISBN, page 357: “อำแดง น. ๑) คำนำหน้าชื่อหญิงสามัญที่มีสามี...๒) คำนำหน้าชื่อภรรยาของสามัญชนที่มีศักดินาต่ำกว่า ๔๐๐ เว้นแต่เป็นผู้ที่ต้องโทษ เป็นทาส หรือเป็นเชลย”

[1] ราชบัณฑิตยสภา (2015) กฎหมายตราสามดวง: พระธรรมสาตร และหลักอินทภาษ ฉบับราชบัณฑิตยสภา (in Thai), Bangkok: ราชบัณฑิตยสภา, →ISBN, page 48: “ดร.ใกล้รุ่ง อามระดิษ: อํเตง (ข.โบราณ) เป็นคำนำหน้าชื่อสตรี และอาจเป็นคำนำหน้าชื่อวีรบุรุษหรือบุคคลสำคัญที่มีชื่อเสียง. ผศ. ดร.จิรพัฒน์ ประพันธ์วิทยา: อํเตง เป็นคำนำหน้าชื่อวีรบุรุษ ปรากฏในจารึกภาษาเขมรสมัยคริสต์ศตวรรษที่ ๑๑.”

[2] ราชบัณฑิตยสภา (2015) กฎหมายตราสามดวง: พระธรรมสาตร และหลักอินทภาษ ฉบับราชบัณฑิตยสภา (in Thai), →ISBN:
อำแดง คำนำหน้าชื่อหญิงที่แต่งงานแล้ว ได้แก่ ภรรยาข้าราชการที่ถือศักดินาต่ำกว่า ๔๐๐ ลงมา จนถึงภรรยาไพร่หลวงไพร่สมทั้งปวง อธิบายตามประกาศรัชกาลที่ ๔ เรื่อง ประกาศพระราชบัญญัติให้ใช้คำนำหน้าชื่อชนต่าง ๆ เมื่อ พ.ศ. ๒๔๐๔. นายกฤษฎา บุณยสมิต: ตามประกาศดังกล่าว กำหนดว่า ภรรยาของขุนนางไม่มีคำนำหน้าชื่อ หญิงที่ยังไม่ได้แต่งงานไม่ต้องมีคำนำหน้าชื่อเช่นกัน.

[3] ราชบัณฑิตยสภา (2020) พจนานุกรมโบราณศัพท์ ฉบับราชบัณฑิตยสภา (in Thai), กรุงเทพฯ: สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, →ISBN, page 357: “อำแดง น. ๑) คำนำหน้าชื่อหญิงสามัญที่มีสามี...๒) คำนำหน้าชื่อภรรยาของสามัญชนที่มีศักดินาต่ำกว่า ๔๐๐ เว้นแต่เป็นผู้ที่ต้องโทษ เป็นทาส หรือเป็นเชลย”

[1]

[2]

[3]