เพิกเฉย

Thai

Etymology

From เพิก (pə̂ək) +‎ เฉย (chə̌əi).

Pronunciation

Orthographic		เพิกเฉย e b i k e t͡ɕʰ y
Phonemic {Unorthographical; Short}		เพิก-เฉย e b i k – e t͡ɕʰ y	เพิก-เฉิ็ย e b i k – e t͡ɕʰ i ˘ y
Romanization	Paiboon	pə̂ək-chə̌əi	pə̂ək-chə̌i
	Royal Institute	phoek-choei	phoek-choei
(standard) IPA(key)		/pʰɤːk̚˥˩.t͡ɕʰɤːj˩˩˦/(R)	/pʰɤːk̚˥˩.t͡ɕʰɤj˩˩˦/(R)

Verb

เพิกเฉย • (pə̂ək-chə̌əi) (abstract noun การเพิกเฉย or ความเพิกเฉย)

1. to ignore; to neglect.