ἀΐσσω

Ancient Greek edit

Alternative forms edit

ᾄσσω (ā́issō)
ᾄττω (ā́ittō), ἄττω (áttō) — Attic

Etymology edit

Uncertain. Perhaps cognate with Sanskrit वेविज (vevija, “quick”), यात् (yāt, “moving”), वेविज्यते (vevijyate, “to flee from”), though Beekes calls this "formally impossible" because of the long -ī-. Possibly instead related to αἰόλος (aiólos, “swift, nimble, quick”).

Pronunciation edit

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /aː.ís.sɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈis.so/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈis.so/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈis.so/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈi.so/

Verb edit

ᾱ̓ΐσσω • (āḯssō)

(intransitive) to move quickly, dart, shoot
(intransitive) to be eager for with the prepositions εἰς (eis), ἐπί (epí), or πρός (prós) governing the accusative

Inflection edit

Present: ᾱ̓ΐσσω, ᾱ̓ΐσσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾱ̓ΐσσω	ᾱ̓ΐσσεις	ᾱ̓ΐσσει	ᾱ̓ΐσσετον	ᾱ̓ΐσσετον	ᾱ̓ΐσσομεν	ᾱ̓ΐσσετε	ᾱ̓ΐσσουσῐ(ν)
	subjunctive	ᾱ̓ΐσσω	ᾱ̓ΐσσῃς	ᾱ̓ΐσσῃ	ᾱ̓ΐσσητον	ᾱ̓ΐσσητον	ᾱ̓ΐσσωμεν	ᾱ̓ΐσσητε	ᾱ̓ΐσσωσῐ(ν)
	optative	ᾱ̓ΐσσοιμῐ	ᾱ̓ΐσσοις	ᾱ̓ΐσσοι	ᾱ̓ΐσσοιτον	ᾱ̓ϊσσοίτην	ᾱ̓ΐσσοιμεν	ᾱ̓ΐσσοιτε	ᾱ̓ΐσσοιεν
	imperative		ᾱ̓́ϊσσε	ᾱ̓ϊσσέτω	ᾱ̓ΐσσετον	ᾱ̓ϊσσέτων		ᾱ̓ΐσσετε	ᾱ̓ϊσσόντων
middle/ passive	indicative	ᾱ̓ΐσσομαι	ᾱ̓ΐσσῃ, ᾱ̓ΐσσει	ᾱ̓ΐσσεται	ᾱ̓ΐσσεσθον	ᾱ̓ΐσσεσθον	ᾱ̓ϊσσόμεθᾰ	ᾱ̓ΐσσεσθε	ᾱ̓ΐσσονται
	subjunctive	ᾱ̓ΐσσωμαι	ᾱ̓ΐσσῃ	ᾱ̓ΐσσηται	ᾱ̓ΐσσησθον	ᾱ̓ΐσσησθον	ᾱ̓ϊσσώμεθᾰ	ᾱ̓ΐσσησθε	ᾱ̓ΐσσωνται
	optative	ᾱ̓ϊσσοίμην	ᾱ̓ΐσσοιο	ᾱ̓ΐσσοιτο	ᾱ̓ΐσσοισθον	ᾱ̓ϊσσοίσθην	ᾱ̓ϊσσοίμεθᾰ	ᾱ̓ΐσσοισθε	ᾱ̓ΐσσοιντο
	imperative		ᾱ̓ΐσσου	ᾱ̓ϊσσέσθω	ᾱ̓ΐσσεσθον	ᾱ̓ϊσσέσθων		ᾱ̓ΐσσεσθε	ᾱ̓ϊσσέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾱ̓ΐσσειν				ᾱ̓ΐσσεσθαι
participle	m	ᾱ̓ΐσσων				ᾱ̓ϊσσόμενος
	f	ᾱ̓ΐσσουσᾰ				ᾱ̓ϊσσομένη
	n	ᾱ̓ῗσσον				ᾱ̓ϊσσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἤϊσσον, ἠϊσσόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤϊσσον	ἤϊσσες	ἤϊσσε(ν)	ἠΐσσετον	ἠϊσσέτην	ἠΐσσομεν	ἠΐσσετε	ἤϊσσον
middle/ passive	indicative	ἠϊσσόμην	ἠΐσσου	ἠΐσσετο	ἠΐσσεσθον	ἠϊσσέσθην	ἠϊσσόμεθᾰ	ἠΐσσεσθε	ἠΐσσοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ᾱ̓ΐσσεσκον, ᾱ̓ϊσσεσκόμην (Ionic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾱ̓ΐσσεσκον	ᾱ̓ΐσσεσκες	ᾱ̓ΐσσεσκε(ν)	ᾱ̓ϊσσέσκετον	ᾱ̓ϊσσεσκέτην	ᾱ̓ϊσσέσκομεν	ᾱ̓ϊσσέσκετε	ᾱ̓ΐσσεσκον
middle/ passive	indicative	ᾱ̓ϊσσεσκόμην	ᾱ̓ϊσσέσκου	ᾱ̓ϊσσέσκετο	ᾱ̓ϊσσέσκεσθον	ᾱ̓ϊσσεσκέσθην	ᾱ̓ϊσσεσκόμεθᾰ	ᾱ̓ϊσσέσκεσθε	ᾱ̓ϊσσέσκοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ᾖσσον, ᾐσσόμην (Attic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾖσσον	ᾖσσες	ᾖσσε(ν)	ᾔσσετον	ᾐσσέτην	ᾔσσομεν	ᾔσσετε	ᾖσσον
middle/ passive	indicative	ᾐσσόμην	ᾔσσου	ᾔσσετο	ᾔσσεσθον	ᾐσσέσθην	ᾐσσόμεθᾰ	ᾔσσεσθε	ᾔσσοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ᾱ̓ΐξω

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾱ̓ΐξω	ᾱ̓ΐξεις	ᾱ̓ΐξει	ᾱ̓ΐξετον	ᾱ̓ΐξετον	ᾱ̓ΐξομεν	ᾱ̓ΐξετε	ᾱ̓ΐξουσῐ(ν)
active	optative	ᾱ̓ΐξοιμῐ	ᾱ̓ΐξοις	ᾱ̓ΐξοι	ᾱ̓ΐξοιτον	ᾱ̓ϊξοίτην	ᾱ̓ΐξοιμεν	ᾱ̓ΐξοιτε	ᾱ̓ΐξοιεν
		active
infinitive		ᾱ̓ΐξειν
participle	m	ᾱ̓ΐξων
	f	ᾱ̓ΐξουσᾰ
	n	ᾱ̓ῗξον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ᾄξω

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾄξω	ᾄξεις	ᾄξει	ᾄξετον	ᾄξετον	ᾄξομεν	ᾄξετε	ᾄξουσῐ(ν)
active	optative	ᾄξοιμῐ	ᾄξοις	ᾄξοι	ᾄξοιτον	ᾀξοίτην	ᾄξοιμεν	ᾄξοιτε	ᾄξοιεν
		active
infinitive		ᾄξειν
participle	m	ᾄξων
	f	ᾄξουσᾰ
	n	ᾆξον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἤϊξᾰ, ἠϊξᾰ́μην, ἠΐχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤϊξᾰ	ἤϊξᾰς	ἤϊξε(ν)	ἠΐξᾰτον	ἠϊξᾰ́την	ἠΐξᾰμεν	ἠΐξᾰτε	ἤϊξᾰν
	subjunctive	ᾱ̓ΐξω	ᾱ̓ΐξῃς	ᾱ̓ΐξῃ	ᾱ̓ΐξητον	ᾱ̓ΐξητον	ᾱ̓ΐξωμεν	ᾱ̓ΐξητε	ᾱ̓ΐξωσῐ(ν)
	optative	ᾱ̓ΐξαιμῐ	ᾱ̓ΐξειᾰς, ᾱ̓ΐξαις	ᾱ̓ΐξειε(ν), ᾱ̓ΐξαι	ᾱ̓ΐξαιτον	ᾱ̓ϊξαίτην	ᾱ̓ΐξαιμεν	ᾱ̓ΐξαιτε	ᾱ̓ΐξειᾰν, ᾱ̓ΐξαιεν
	imperative		ᾱ̓́ϊξον	ᾱ̓ϊξᾰ́τω	ᾱ̓ΐξᾰτον	ᾱ̓ϊξᾰ́των		ᾱ̓ΐξᾰτε	ᾱ̓ϊξᾰ́ντων
middle	indicative	ἠϊξᾰ́μην	ἠΐξω	ἠΐξᾰτο	ἠΐξᾰσθον	ἠϊξᾰ́σθην	ἠϊξᾰ́μεθᾰ	ἠΐξᾰσθε	ἠΐξᾰντο
	subjunctive	ᾱ̓ΐξωμαι	ᾱ̓ΐξῃ	ᾱ̓ΐξηται	ᾱ̓ΐξησθον	ᾱ̓ΐξησθον	ᾱ̓ϊξώμεθᾰ	ᾱ̓ΐξησθε	ᾱ̓ΐξωνται
	optative	ᾱ̓ϊξαίμην	ᾱ̓ΐξαιο	ᾱ̓ΐξαιτο	ᾱ̓ΐξαισθον	ᾱ̓ϊξαίσθην	ᾱ̓ϊξαίμεθᾰ	ᾱ̓ΐξαισθε	ᾱ̓ΐξαιντο
	imperative		ᾱ̓́ϊξαι	ᾱ̓ϊξᾰ́σθω	ᾱ̓ΐξᾰσθον	ᾱ̓ϊξᾰ́σθων		ᾱ̓ΐξᾰσθε	ᾱ̓ϊξᾰ́σθων
passive	indicative	ἠΐχθην	ἠΐχθης	ἠΐχθη	ἠΐχθητον	ἠϊχθήτην	ἠΐχθημεν	ἠΐχθητε	ἠΐχθησᾰν
	subjunctive	ᾱ̓ϊχθῶ	ᾱ̓ϊχθῇς	ᾱ̓ϊχθῇ	ᾱ̓ϊχθῆτον	ᾱ̓ϊχθῆτον	ᾱ̓ϊχθῶμεν	ᾱ̓ϊχθῆτε	ᾱ̓ϊχθῶσῐ(ν)
	optative	ᾱ̓ϊχθείην	ᾱ̓ϊχθείης	ᾱ̓ϊχθείη	ᾱ̓ϊχθεῖτον, ᾱ̓ϊχθείητον	ᾱ̓ϊχθείτην, ᾱ̓ϊχθειήτην	ᾱ̓ϊχθεῖμεν, ᾱ̓ϊχθείημεν	ᾱ̓ϊχθεῖτε, ᾱ̓ϊχθείητε	ᾱ̓ϊχθεῖεν, ᾱ̓ϊχθείησᾰν
	imperative		ᾱ̓ΐχθητῐ	ᾱ̓ϊχθήτω	ᾱ̓ΐχθητον	ᾱ̓ϊχθήτων		ᾱ̓ΐχθητε	ᾱ̓ϊχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ᾱ̓ῗξαι			ᾱ̓ΐξᾰσθαι		ᾱ̓ϊχθῆναι
participle	m	ᾱ̓ΐξᾱς			ᾱ̓ϊξᾰ́μενος		ᾱ̓ϊχθείς
	f	ᾱ̓ΐξᾱσᾰ			ᾱ̓ϊξᾰμένη		ᾱ̓ϊχθεῖσᾰ
	n	ᾱ̓ῗξᾰν			ᾱ̓ϊξᾰ́μενον		ᾱ̓ϊχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms edit

αἰγίς (aigís)
ἀνᾱΐσσω (anāḯssō)
ἐπαΐσσω (epaḯssō)