ἀβέλτερος

Ancient Greek

Etymology

Wackernagel (1902) connects it with βέλτερος, assuming that an original meaning ‘morally good’ developed into ‘too good, simple’, with an unclear prefix ἀ-. Beekes finds this unlikely. Osthoff (1910) and Hatzidakis (1921) offer different analyses.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.bél.te.ros/ → /aˈβel.te.ros/ → /aˈvel.te.ros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.bél.te.ros/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈbel.te.ros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈβel.te.ros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈvel.te.ros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈvel.te.ros/

Adjective

ἀβέλτερος • (abélteros)

1. simple, stupid

Declension

First and second declension of ἀβέλτερος; ἀβελτέρᾱ; ἀβέλτερον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀβέλτερος abélteros	ἀβελτέρᾱ abeltérā	ἀβέλτερον abélteron		ἀβελτέρω abeltérō	ἀβελτέρᾱ abeltérā	ἀβελτέρω abeltérō		ἀβέλτεροι abélteroi	ἀβέλτεραι abélterai	ἀβέλτερᾰ abéltera
Genitive		ἀβελτέρου abeltérou	ἀβελτέρᾱς abeltérās	ἀβελτέρου abeltérou		ἀβελτέροιν abeltéroin	ἀβελτέραιν abeltérain	ἀβελτέροιν abeltéroin		ἀβελτέρων abeltérōn	ἀβελτέρων abeltérōn	ἀβελτέρων abeltérōn
Dative		ἀβελτέρῳ abeltérōi	ἀβελτέρᾳ abeltérāi	ἀβελτέρῳ abeltérōi		ἀβελτέροιν abeltéroin	ἀβελτέραιν abeltérain	ἀβελτέροιν abeltéroin		ἀβελτέροις abeltérois	ἀβελτέραις abeltérais	ἀβελτέροις abeltérois
Accusative		ἀβέλτερον abélteron	ἀβελτέρᾱν abeltérān	ἀβέλτερον abélteron		ἀβελτέρω abeltérō	ἀβελτέρᾱ abeltérā	ἀβελτέρω abeltérō		ἀβελτέρους abeltérous	ἀβελτέρᾱς abeltérās	ἀβέλτερᾰ abéltera
Vocative		ἀβέλτερε abéltere	ἀβελτέρᾱ abeltérā	ἀβέλτερον abélteron		ἀβελτέρω abeltérō	ἀβελτέρᾱ abeltérā	ἀβελτέρω abeltérō		ἀβέλτεροι abélteroi	ἀβέλτεραι abélterai	ἀβέλτερᾰ abéltera
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀβέλτερον abélteron				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: αβέλτερος (avélteros, “stupid”)

References

• ἀβέλτερος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀβέλτερος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• “ἀβέλτερος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἀβέλτερος”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• Frisk, Hjalmar (1960–1972) “ἀβέλτερος”, in Griechisches etymologisches Wörterbuch (in German), Heidelberg: Carl Winter
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 4