ἀγαθοποιήσας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.ɛ̌ː.saːs/ → /a.ɣa.θo.pyˈi.sas/ → /a.ɣa.θo.piˈi.sas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.ɛ̌ː.saːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.pyˈe̝.sas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.pyˈi.sas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.pyˈi.sas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.θo.piˈi.sas/

Participle

ἀγᾰθοποιήσᾱς • (agathopoiḗsās) m (feminine ἀγᾰθοποιήσᾱσᾰ, neuter ἀγᾰθοποιῆσᾰν); first/third declension

1. aorist active participle of ἀγαθοποιέω (agathopoiéō)

Inflection

First and third declension of ἀγᾰθοποιήσᾱς; ἀγᾰθοποιήσᾱσᾰ; ἀγᾰθοποιῆσᾰν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀγᾰθοποιήσᾱς agathopoiḗsās	ἀγᾰθοποιήσᾱσᾰ agathopoiḗsāsa	ἀγᾰθοποιῆσᾰν agathopoiêsan		ἀγᾰθοποιήσᾰντε agathopoiḗsante	ἀγᾰθοποιησᾱ́σᾱ agathopoiēsā́sā	ἀγᾰθοποιήσᾰντε agathopoiḗsante		ἀγᾰθοποιήσᾰντες agathopoiḗsantes	ἀγᾰθοποιήσᾱσαι agathopoiḗsāsai	ἀγᾰθοποιήσᾰντᾰ agathopoiḗsanta
Genitive		ἀγᾰθοποιήσᾰντος agathopoiḗsantos	ἀγᾰθοποιησᾱ́σης agathopoiēsā́sēs	ἀγᾰθοποιήσᾰντος agathopoiḗsantos		ἀγᾰθοποιησᾰ́ντοιν agathopoiēsántoin	ἀγᾰθοποιησᾱ́σαιν agathopoiēsā́sain	ἀγᾰθοποιησᾰ́ντοιν agathopoiēsántoin		ἀγᾰθοποιησᾰ́ντων agathopoiēsántōn	ἀγᾰθοποιησᾱσῶν agathopoiēsāsôn	ἀγᾰθοποιησᾰ́ντων agathopoiēsántōn
Dative		ἀγᾰθοποιήσᾰντῐ agathopoiḗsanti	ἀγᾰθοποιησᾱ́σῃ agathopoiēsā́sēi	ἀγᾰθοποιήσᾰντῐ agathopoiḗsanti		ἀγᾰθοποιησᾰ́ντοιν agathopoiēsántoin	ἀγᾰθοποιησᾱ́σαιν agathopoiēsā́sain	ἀγᾰθοποιησᾰ́ντοιν agathopoiēsántoin		ἀγᾰθοποιήσᾱσῐ / ἀγᾰθοποιήσᾱσῐν agathopoiḗsāsi(n)	ἀγᾰθοποιησᾱ́σαις agathopoiēsā́sais	ἀγᾰθοποιήσᾱσῐ / ἀγᾰθοποιήσᾱσῐν agathopoiḗsāsi(n)
Accusative		ἀγᾰθοποιήσᾰντᾰ agathopoiḗsanta	ἀγᾰθοποιήσᾱσᾰν agathopoiḗsāsan	ἀγᾰθοποιῆσᾰν agathopoiêsan		ἀγᾰθοποιήσᾰντε agathopoiḗsante	ἀγᾰθοποιησᾱ́σᾱ agathopoiēsā́sā	ἀγᾰθοποιήσᾰντε agathopoiḗsante		ἀγᾰθοποιήσᾰντᾰς agathopoiḗsantas	ἀγᾰθοποιησᾱ́σᾱς agathopoiēsā́sās	ἀγᾰθοποιήσᾰντᾰ agathopoiḗsanta
Vocative		ἀγᾰθοποιήσᾱς agathopoiḗsās	ἀγᾰθοποιήσᾱσᾰ agathopoiḗsāsa	ἀγᾰθοποιῆσᾰν agathopoiêsan		ἀγᾰθοποιήσᾰντε agathopoiḗsante	ἀγᾰθοποιησᾱ́σᾱ agathopoiēsā́sā	ἀγᾰθοποιήσᾰντε agathopoiḗsante		ἀγᾰθοποιήσᾰντες agathopoiḗsantes	ἀγᾰθοποιήσᾱσαι agathopoiḗsāsai	ἀγᾰθοποιήσᾰντᾰ agathopoiḗsanta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀγᾰθοποιησᾰ́ντως agathopoiēsántōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.