ἀγαθοποιηθείς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.ɛː.tʰěːs/ → /a.ɣa.θo.py.iˈθis/ → /a.ɣa.θo.pi.iˈθis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.ɛː.tʰěːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.py.e̝ˈtʰis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.py.iˈθis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.py.iˈθis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.θo.pi.iˈθis/

Participle

ἀγᾰθοποιηθείς • (agathopoiētheís) m (feminine ἀγᾰθοποιηθεῖσᾰ, neuter ἀγᾰθοποιηθέν); first/third declension

1. aorist passive participle of ἀγαθοποιέω (agathopoiéō)

Inflection

First and third declension of ἀγᾰθοποιηθείς; ἀγᾰθοποιηθεῖσᾰ; ἀγᾰθοποιηθέν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀγᾰθοποιηθείς agathopoiētheís	ἀγᾰθοποιηθεῖσᾰ agathopoiētheîsa	ἀγᾰθοποιηθέν agathopoiēthén		ἀγᾰθοποιηθέντε agathopoiēthénte	ἀγᾰθοποιηθείσᾱ agathopoiētheísā	ἀγᾰθοποιηθέντε agathopoiēthénte		ἀγᾰθοποιηθέντες agathopoiēthéntes	ἀγᾰθοποιηθεῖσαι agathopoiētheîsai	ἀγᾰθοποιηθέντᾰ agathopoiēthénta
Genitive		ἀγᾰθοποιηθέντος agathopoiēthéntos	ἀγᾰθοποιηθείσης agathopoiētheísēs	ἀγᾰθοποιηθέντος agathopoiēthéntos		ἀγᾰθοποιηθέντοιν agathopoiēthéntoin	ἀγᾰθοποιηθείσαιν agathopoiētheísain	ἀγᾰθοποιηθέντοιν agathopoiēthéntoin		ἀγᾰθοποιηθέντων agathopoiēthéntōn	ἀγᾰθοποιηθεισῶν agathopoiētheisôn	ἀγᾰθοποιηθέντων agathopoiēthéntōn
Dative		ἀγᾰθοποιηθέντῐ agathopoiēthénti	ἀγᾰθοποιηθείσῃ agathopoiētheísēi	ἀγᾰθοποιηθέντῐ agathopoiēthénti		ἀγᾰθοποιηθέντοιν agathopoiēthéntoin	ἀγᾰθοποιηθείσαιν agathopoiētheísain	ἀγᾰθοποιηθέντοιν agathopoiēthéntoin		ἀγᾰθοποιηθεῖσῐ / ἀγᾰθοποιηθεῖσῐν agathopoiētheîsi(n)	ἀγᾰθοποιηθείσαις agathopoiētheísais	ἀγᾰθοποιηθεῖσῐ / ἀγᾰθοποιηθεῖσῐν agathopoiētheîsi(n)
Accusative		ἀγᾰθοποιηθέντᾰ agathopoiēthénta	ἀγᾰθοποιηθεῖσᾰν agathopoiētheîsan	ἀγᾰθοποιηθέν agathopoiēthén		ἀγᾰθοποιηθέντε agathopoiēthénte	ἀγᾰθοποιηθείσᾱ agathopoiētheísā	ἀγᾰθοποιηθέντε agathopoiēthénte		ἀγᾰθοποιηθέντᾰς agathopoiēthéntas	ἀγᾰθοποιηθείσᾱς agathopoiētheísās	ἀγᾰθοποιηθέντᾰ agathopoiēthénta
Vocative		ἀγᾰθοποιηθείς agathopoiētheís	ἀγᾰθοποιηθεῖσᾰ agathopoiētheîsa	ἀγᾰθοποιηθέν agathopoiēthén		ἀγᾰθοποιηθέντε agathopoiēthénte	ἀγᾰθοποιηθείσᾱ agathopoiētheísā	ἀγᾰθοποιηθέντε agathopoiēthénte		ἀγᾰθοποιηθέντες agathopoiēthéntes	ἀγᾰθοποιηθεῖσαι agathopoiētheîsai	ἀγᾰθοποιηθέντᾰ agathopoiēthénta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀγᾰθοποιηθέντως agathopoiēthéntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.