ἀγγαρεύοιτον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /aŋ.ɡaˈre.βy.ton/ → /aŋ.ɡaˈre.vi.ton/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡaˈre.wy.ton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aŋ.ɡaˈre.βy.ton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aŋ.ɡaˈre.vy.ton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aŋ.ɡaˈre.vi.ton/

Verb

ἀγγαρεύοιτον • (angareúoiton)

1. second-person dual present active optative of ἀγγαρεύω (angareúō)