ἀγγαρεύσας

Ancient Greek

Pronunciation

(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡaˈrew.sas/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aŋ.ɡaˈreɸ.sas/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aŋ.ɡaˈref.sas/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aŋ.ɡaˈref.sas/

Verb

ἀγγαρεύσας • (angareúsas)

aorist active participle of ἀγγαρεύω (angareúō)

Inflection

First and third declension of ἀγγαρεύσᾱς; ἀγγαρεύσᾱσᾰ; ἀγγαρεῦσᾰν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἀγγαρεύσᾱς angareúsās	ἀγγαρεύσᾱσᾰ angareúsāsa	ἀγγαρεῦσᾰν angareûsan	ἀγγαρεύσᾰντε angareúsante	ἀγγαρευσᾱ́σᾱ angareusā́sā	ἀγγαρεύσᾰντε angareúsante	ἀγγαρεύσᾰντες angareúsantes	ἀγγαρεύσᾱσαι angareúsāsai	ἀγγαρεύσᾰντᾰ angareúsanta
Genitive	ἀγγαρεύσᾰντος angareúsantos	ἀγγαρευσᾱ́σης angareusā́sēs	ἀγγαρεύσᾰντος angareúsantos	ἀγγαρευσᾰ́ντοιν angareusántoin	ἀγγαρευσᾱ́σαιν angareusā́sain	ἀγγαρευσᾰ́ντοιν angareusántoin	ἀγγαρευσᾰ́ντων angareusántōn	ἀγγαρευσᾱσῶν angareusāsôn	ἀγγαρευσᾰ́ντων angareusántōn
Dative	ἀγγαρεύσᾰντῐ angareúsanti	ἀγγαρευσᾱ́σῃ angareusā́sēi	ἀγγαρεύσᾰντῐ angareúsanti	ἀγγαρευσᾰ́ντοιν angareusántoin	ἀγγαρευσᾱ́σαιν angareusā́sain	ἀγγαρευσᾰ́ντοιν angareusántoin	ἀγγαρεύσᾱσῐ / ἀγγαρεύσᾱσῐν angareúsāsi(n)	ἀγγαρευσᾱ́σαις angareusā́sais	ἀγγαρεύσᾱσῐ / ἀγγαρεύσᾱσῐν angareúsāsi(n)
Accusative	ἀγγαρεύσᾰντᾰ angareúsanta	ἀγγαρεύσᾱσᾰν angareúsāsan	ἀγγαρεῦσᾰν angareûsan	ἀγγαρεύσᾰντε angareúsante	ἀγγαρευσᾱ́σᾱ angareusā́sā	ἀγγαρεύσᾰντε angareúsante	ἀγγαρεύσᾰντᾰς angareúsantas	ἀγγαρευσᾱ́σᾱς angareusā́sās	ἀγγαρεύσᾰντᾰ angareúsanta
Vocative	ἀγγαρεύσᾱς angareúsās	ἀγγαρεύσᾱσᾰ angareúsāsa	ἀγγαρεῦσᾰν angareûsan	ἀγγαρεύσᾰντε angareúsante	ἀγγαρευσᾱ́σᾱ angareusā́sā	ἀγγαρεύσᾰντε angareúsante	ἀγγαρεύσᾰντες angareúsantes	ἀγγαρεύσᾱσαι angareúsāsai	ἀγγαρεύσᾰντᾰ angareúsanta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἀγγαρευσᾰ́ντως angareusántōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.