ἀγγείλας

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡěː.las/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋˈɡi.las/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aɲˈɟi.las/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aɲˈɟi.las/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aɲˈɟi.las/

Participle

ᾰ̓γγείλᾱς • (angeílās) m (feminine ᾰ̓γγείλᾱσᾰ, neuter ᾰ̓γγεῖλᾰν); first/third declension

(Epic)/(Attic) aorist active participle of ᾰ̓γγέλλω (angéllō)

Inflection

First and third declension of ᾰ̓γγείλᾱς; ᾰ̓γγείλᾱσᾰ; ᾰ̓γγεῖλᾰν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ᾰ̓γγείλᾱς angeílās	ᾰ̓γγείλᾱσᾰ angeílāsa	ᾰ̓γγεῖλᾰν angeîlan	ᾰ̓γγείλᾰντε angeílante	ᾰ̓γγειλᾱ́σᾱ angeilā́sā	ᾰ̓γγείλᾰντε angeílante	ᾰ̓γγείλᾰντες angeílantes	ᾰ̓γγείλᾱσαι angeílāsai	ᾰ̓γγείλᾰντᾰ angeílanta
Genitive	ᾰ̓γγείλᾰντος angeílantos	ᾰ̓γγειλᾱ́σης angeilā́sēs	ᾰ̓γγείλᾰντος angeílantos	ᾰ̓γγειλᾰ́ντοιν angeilántoin	ᾰ̓γγειλᾱ́σαιν angeilā́sain	ᾰ̓γγειλᾰ́ντοιν angeilántoin	ᾰ̓γγειλᾰ́ντων angeilántōn	ᾰ̓γγειλᾱσῶν angeilāsôn	ᾰ̓γγειλᾰ́ντων angeilántōn
Dative	ᾰ̓γγείλᾰντῐ angeílanti	ᾰ̓γγειλᾱ́σῃ angeilā́sēi	ᾰ̓γγείλᾰντῐ angeílanti	ᾰ̓γγειλᾰ́ντοιν angeilántoin	ᾰ̓γγειλᾱ́σαιν angeilā́sain	ᾰ̓γγειλᾰ́ντοιν angeilántoin	ᾰ̓γγείλᾱσῐ / ᾰ̓γγείλᾱσῐν angeílāsi(n)	ᾰ̓γγειλᾱ́σαις angeilā́sais	ᾰ̓γγείλᾱσῐ / ᾰ̓γγείλᾱσῐν angeílāsi(n)
Accusative	ᾰ̓γγείλᾰντᾰ angeílanta	ᾰ̓γγείλᾱσᾰν angeílāsan	ᾰ̓γγεῖλᾰν angeîlan	ᾰ̓γγείλᾰντε angeílante	ᾰ̓γγειλᾱ́σᾱ angeilā́sā	ᾰ̓γγείλᾰντε angeílante	ᾰ̓γγείλᾰντᾰς angeílantas	ᾰ̓γγειλᾱ́σᾱς angeilā́sās	ᾰ̓γγείλᾰντᾰ angeílanta
Vocative	ᾰ̓γγείλᾱς angeílās	ᾰ̓γγείλᾱσᾰ angeílāsa	ᾰ̓γγεῖλᾰν angeîlan	ᾰ̓γγείλᾰντε angeílante	ᾰ̓γγειλᾱ́σᾱ angeilā́sā	ᾰ̓γγείλᾰντε angeílante	ᾰ̓γγείλᾰντες angeílantes	ᾰ̓γγείλᾱσαι angeílāsai	ᾰ̓γγείλᾰντᾰ angeílanta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ᾰ̓γγειλᾰ́ντως angeilántōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.