ἀλαλήμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.la.lɛ̌ː.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.laˈle̝.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.laˈli.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.laˈli.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.laˈli.me.nos/

Participle

ἀλᾰλήμενος • (alalḗmenos) m (feminine ἀλᾰλημένη, neuter ἀλᾰλήμενον); first/second declension

perfect mediopassive participle of ἀλάομαι (aláomai)

Declension

First and second declension of ἀλᾰλήμενος; ἀλᾰλημένη; ἀλᾰλήμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἀλᾰλήμενος alalḗmenos	ἀλᾰλημένη alalēménē	ἀλᾰλήμενον alalḗmenon	ἀλᾰλημένω alalēménō	ἀλᾰλημένᾱ alalēménā	ἀλᾰλημένω alalēménō	ἀλᾰλήμενοι alalḗmenoi	ἀλᾰλήμεναι alalḗmenai	ἀλᾰλήμενᾰ alalḗmena
Genitive	ἀλᾰλημένου alalēménou	ἀλᾰλημένης alalēménēs	ἀλᾰλημένου alalēménou	ἀλᾰλημένοιν alalēménoin	ἀλᾰλημέναιν alalēménain	ἀλᾰλημένοιν alalēménoin	ἀλᾰλημένων alalēménōn	ἀλᾰλημένων alalēménōn	ἀλᾰλημένων alalēménōn
Dative	ἀλᾰλημένῳ alalēménōi	ἀλᾰλημένῃ alalēménēi	ἀλᾰλημένῳ alalēménōi	ἀλᾰλημένοιν alalēménoin	ἀλᾰλημέναιν alalēménain	ἀλᾰλημένοιν alalēménoin	ἀλᾰλημένοις alalēménois	ἀλᾰλημέναις alalēménais	ἀλᾰλημένοις alalēménois
Accusative	ἀλᾰλήμενον alalḗmenon	ἀλᾰλημένην alalēménēn	ἀλᾰλήμενον alalḗmenon	ἀλᾰλημένω alalēménō	ἀλᾰλημένᾱ alalēménā	ἀλᾰλημένω alalēménō	ἀλᾰλημένους alalēménous	ἀλᾰλημένᾱς alalēménās	ἀλᾰλήμενᾰ alalḗmena
Vocative	ἀλᾰλήμενε alalḗmene	ἀλᾰλημένη alalēménē	ἀλᾰλήμενον alalḗmenon	ἀλᾰλημένω alalēménō	ἀλᾰλημένᾱ alalēménā	ἀλᾰλημένω alalēménō	ἀλᾰλήμενοι alalḗmenoi	ἀλᾰλήμεναι alalḗmenai	ἀλᾰλήμενᾰ alalḗmena
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἀλᾰλημένως alalēménōs			ἀλᾰλημενώτερος alalēmenṓteros			ἀλᾰλημενώτᾰτος alalēmenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.