ἀμεθυστίζων

Ancient Greek

Etymology

Present active participle of the unattested verb *ἀμεθῠστῐ́ζω (*amethustízō, “to be or become an amethyst or amethyst-colored”), from ἀμέθῠστος (améthustos, “remedy for drunkenness; amethyst”) +‎ -ίζω (-ízō), from μεθυστής (methustḗs, “drunken”), from μέθῠ (méthu, “wine”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.me.tʰys.tíz.dɔːn/ → /a.me.θysˈti.zon/ → /a.me.θisˈti.zon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.me.tʰys.tíz.dɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.me.tʰysˈti.zon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.me.θysˈti.zon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.me.θysˈti.zon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.me.θisˈti.zon/

Participle

ἀμεθῠστῐ́ζων • (amethustízōn) m (feminine ἀμεθῠστῐ́ζουσᾰ, neuter ἀμεθῠ́στῐζον); first/third declension

1. present active participle of *ἀμεθῠστῐ́ζω (*amethustízō)
2. having the color of an amethyst; amethyst-colored

Declension

First and third declension of ἀμεθῠστῐ́ζων; ἀμεθῠστῐ́ζουσᾰ; ἀμεθῠ́στῐζον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀμεθῠστῐ́ζων amethustízōn	ἀμεθῠστῐ́ζουσᾰ amethustízousa	ἀμεθῠ́στῐζον amethústizon		ἀμεθῠστῐ́ζοντε amethustízonte	ἀμεθῠστῐζούσᾱ amethustizoúsā	ἀμεθῠστῐ́ζοντε amethustízonte		ἀμεθῠστῐ́ζοντες amethustízontes	ἀμεθῠστῐ́ζουσαι amethustízousai	ἀμεθῠστῐ́ζοντᾰ amethustízonta
Genitive		ἀμεθῠστῐ́ζοντος amethustízontos	ἀμεθῠστῐζούσης amethustizoúsēs	ἀμεθῠστῐ́ζοντος amethustízontos		ἀμεθῠστῐζόντοιν amethustizóntoin	ἀμεθῠστῐζούσαιν amethustizoúsain	ἀμεθῠστῐζόντοιν amethustizóntoin		ἀμεθῠστῐζόντων amethustizóntōn	ἀμεθῠστῐζουσῶν amethustizousôn	ἀμεθῠστῐζόντων amethustizóntōn
Dative		ἀμεθῠστῐ́ζοντῐ amethustízonti	ἀμεθῠστῐζούσῃ amethustizoúsēi	ἀμεθῠστῐ́ζοντῐ amethustízonti		ἀμεθῠστῐζόντοιν amethustizóntoin	ἀμεθῠστῐζούσαιν amethustizoúsain	ἀμεθῠστῐζόντοιν amethustizóntoin		ἀμεθῠστῐ́ζουσῐ / ἀμεθῠστῐ́ζουσῐν amethustízousi(n)	ἀμεθῠστῐζούσαις amethustizoúsais	ἀμεθῠστῐ́ζουσῐ / ἀμεθῠστῐ́ζουσῐν amethustízousi(n)
Accusative		ἀμεθῠστῐ́ζοντᾰ amethustízonta	ἀμεθῠστῐ́ζουσᾰν amethustízousan	ἀμεθῠ́στῐζον amethústizon		ἀμεθῠστῐ́ζοντε amethustízonte	ἀμεθῠστῐζούσᾱ amethustizoúsā	ἀμεθῠστῐ́ζοντε amethustízonte		ἀμεθῠστῐ́ζοντᾰς amethustízontas	ἀμεθῠστῐζούσᾱς amethustizoúsās	ἀμεθῠστῐ́ζοντᾰ amethustízonta
Vocative		ἀμεθῠστῐ́ζων amethustízōn	ἀμεθῠστῐ́ζουσᾰ amethustízousa	ἀμεθῠ́στῐζον amethústizon		ἀμεθῠστῐ́ζοντε amethustízonte	ἀμεθῠστῐζούσᾱ amethustizoúsā	ἀμεθῠστῐ́ζοντε amethustízonte		ἀμεθῠστῐ́ζοντες amethustízontes	ἀμεθῠστῐ́ζουσαι amethustízousai	ἀμεθῠστῐ́ζοντᾰ amethustízonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀμεθῠστῐζόντως amethustizóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Latin: amethystīzōn