ἀμελής

See also: αμελής

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.me.lɛ̌ːs/ → /a.meˈlis/ → /a.meˈlis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.me.lɛ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.meˈle̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.meˈlis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.meˈlis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.meˈlis/

Etymology 1

From ἀ- (a-, not, without) +‎ μέλω (mélō, “to care”) +‎ -ής (-ḗs, adjective suffix).

Adjective

ᾰ̓μελής • (amelḗs) m or f (neuter ᾰ̓μελές); third declension

1. (active voice) careless, negligent
2. (passive voice) uncared for, unheeded

Declension

Third declension of ᾰ̓μελής; ᾰ̓μελές (contracted, Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ᾰ̓μελής amelḗs	ᾰ̓μελές amelés		ᾰ̓μελεῖ ameleî	ᾰ̓μελεῖ ameleî		ᾰ̓μελεῖς ameleîs	ᾰ̓μελῆ amelê
Genitive		ᾰ̓μελοῦς ameloûs	ᾰ̓μελοῦς ameloûs		ᾰ̓μελοῖν ameloîn	ᾰ̓μελοῖν ameloîn		ᾰ̓μελῶν amelôn	ᾰ̓μελῶν amelôn
Dative		ᾰ̓μελεῖ ameleî	ᾰ̓μελεῖ ameleî		ᾰ̓μελοῖν ameloîn	ᾰ̓μελοῖν ameloîn		ᾰ̓μελέσῐ / ᾰ̓μελέσῐν amelési(n)	ᾰ̓μελέσῐ / ᾰ̓μελέσῐν amelési(n)
Accusative		ᾰ̓μελῆ amelê	ᾰ̓μελές amelés		ᾰ̓μελεῖ ameleî	ᾰ̓μελεῖ ameleî		ᾰ̓μελεῖς ameleîs	ᾰ̓μελῆ amelê
Vocative		ᾰ̓μελές amelés	ᾰ̓μελές amelés		ᾰ̓μελεῖ ameleî	ᾰ̓μελεῖ ameleî		ᾰ̓μελεῖς ameleîs	ᾰ̓μελῆ amelê
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ᾰ̓μελῶς amelôs			ᾰ̓μελέστερος amelésteros			ᾰ̓μελέστᾰτος ameléstatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ἀμελετής (ameletḗs)
• ἀμελετῐκός (ameletikós)
• ἀμέλετος (améletos)
• ἀμελέω (ameléō)

 

Descendants

• Greek: αμελής (amelís)

Etymology 2

From ἀ- (a-, not, without) +‎ μέλος (mélos, “song, strain”) +‎ -ής (-ḗs, adjective suffix).

Adjective

ᾰ̓μελής • (amelḗs) m or f (neuter ᾰ̓μελές); third declension

1. unmelodious

Declension

Third declension of ᾰ̓μελής; ᾰ̓μελές (contracted, Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ᾰ̓μελής amelḗs	ᾰ̓μελές amelés		ᾰ̓μελεῖ ameleî	ᾰ̓μελεῖ ameleî		ᾰ̓μελεῖς ameleîs	ᾰ̓μελῆ amelê
Genitive		ᾰ̓μελοῦς ameloûs	ᾰ̓μελοῦς ameloûs		ᾰ̓μελοῖν ameloîn	ᾰ̓μελοῖν ameloîn		ᾰ̓μελῶν amelôn	ᾰ̓μελῶν amelôn
Dative		ᾰ̓μελεῖ ameleî	ᾰ̓μελεῖ ameleî		ᾰ̓μελοῖν ameloîn	ᾰ̓μελοῖν ameloîn		ᾰ̓μελέσῐ / ᾰ̓μελέσῐν amelési(n)	ᾰ̓μελέσῐ / ᾰ̓μελέσῐν amelési(n)
Accusative		ᾰ̓μελῆ amelê	ᾰ̓μελές amelés		ᾰ̓μελεῖ ameleî	ᾰ̓μελεῖ ameleî		ᾰ̓μελεῖς ameleîs	ᾰ̓μελῆ amelê
Vocative		ᾰ̓μελές amelés	ᾰ̓μελές amelés		ᾰ̓μελεῖ ameleî	ᾰ̓μελεῖ ameleî		ᾰ̓μελεῖς ameleîs	ᾰ̓μελῆ amelê
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ᾰ̓μελῶς amelôs			ᾰ̓μελέστερος amelésteros			ᾰ̓μελέστᾰτος ameléstatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “ἀμελής”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἀμελής”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἀμελής”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἀμελής in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀμελής in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)