ἀνίστημι

Ancient Greek

Etymology

From ᾰ̓νᾰ- (ana-, “up”) +‎ ῐ̔́στημῐ (hístēmi, “to stand”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.nís.tɛː.mi/ → /aˈnis.ti.mi/ → /aˈnis.ti.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.nís.tɛː.mi/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈnis.te̝.mi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈnis.ti.mi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈnis.ti.mi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈnis.ti.mi/

Verb

ᾰ̓νῐ́στημῐ • (anístēmi)

1. active of the present, imperfect, future, and first aorist, and the perfect active ᾰ̓νέστᾰκᾰ (anéstaka)
   1. (transitive) to make to stand up, raise up
      • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 24.515, (compare Odyssey 14.319)
      • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Ajax 788
      • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Protagoras 317E
      • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Memorabilia 1.4.11
      1. (transitive) to raise from sleep, wake up
         • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 10.32
         • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 24.551
         • 391 BCE, Aristophanes, Assemblywomen 740
         • 446 BCE – 411 BCE, Eupolis, Incert. 8
         • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Women of Trachis 979
      2. (transitive) to raise from the dead
         • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 24.551, (compare Aeschylus, Agamemnon 1361)
         • 406 BCE, Sophocles, Oedipus at Colonus 276
         • 389 BCE – 314 BCE, Aeschines, Collected Works 6.28
      3. (after Homer, of things, transitive) to set up, build
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.102
         • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 7.5.12
         • 360 BCE, Plato, Timaeus 25C
         • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Moralia 2.170E
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.165
         1. (transitive) to build up again, restore
      4. (transitive) to put up for sale
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.196
   2. (transitive) to rouse to action, stir up
      • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 10.176
      • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 15.64
      • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 7.116
      • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 2.68
      • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Coriolanus 21
      • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 4.93
   3. (transitive) to make people rise, break up an assembly, to adjourn
      • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 1.191
      • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Hellenica 2.4.42
      1. (transitive) to make people emigrate, transplant
         • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 6.7
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 9.73
         • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 2.27
         • 300 BCE – 250 BCE, Apollonius of Rhodes, Argonautica 1.1349
         • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Publicola 21
         • 330 BCE, Demosthenes, On the Crown 129
      2. (transitive) to make suppliants rise and leave sanctuary
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 5.71
         • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.137
         • 200 BCE – 118 BCE, Polybius, The Histories 29.11.10
         • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Alcibiades 31
      3. (transitive) to make to ascend
         • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Moralia 2.784
      4. (of sportsmen, transitive) to put up game, to spring
         • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 1.5.3
2. other tenses and voices
   1. (intransitive) to stand up, rise, to speak
      • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 1.68
      • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 1.101
      • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 19.77
      • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 20.380
      • 408 BCE, Euripides, Orestes 885
      • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 8.76
      • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 1.533
      1. (intransitive) to rise from bed
         • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 14.336
         • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 20.124
         • 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, Works and Days 575
         • 422 BCE, Aristophanes, The Wasps 217
         • 440 BCE – 390 BCE, Andocides, Collected Works 9.20
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.31
      2. (intransitive) to rise from the dead
         • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 21.56
         • 484 BCE – 425 BCE, Herodotus, 3 62
         • 458 BCE, Aeschylus, Agamemnon 569
         • 391 BCE, Aristophanes, Assemblywomen 1073
      3. (intransitive) to rise from an illness, recover
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.22
         • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 2.49
      4. (intransitive) to rise as a champion
         • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 23.709
         • 429 BCE, Sophocles, Oedipus the King 1201
         • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 23.635
         • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 18.334
         • 525 BCE – 455 BCE, Aeschylus, Prometheus Bound 354
      5. (intransitive) to rise up, rear itself
         • 408 BCE, Euripides, The Phoenician Women 824
         • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Moralia 2.91A
         • 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Pythian Ode 4.276
         • 60 BCE – 7 BCE, Dionysius of Halicarnassus, Roman Antiquities 3.23
      6. (intransitive) to be set up
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 3.66
      7. (of a river) to rise
         • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Pompey 34
   2. (intransitive) to rise to go, set out, go away
      • 430 BCE, Euripides, Herakles' Children 59
      • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Phaedo 116A
      1. (intransitive) to be compelled to migrate, to be removed
         • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, 1 12
         • 389 BCE – 314 BCE, Aeschines, Collected Works 9.22
         • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 5.29
         • 424 BCE, Euripides, Hecuba 494
         • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.12
         • 343 BCE, Demosthenes, On the False Embassy 84
      2. (of a law court, intransitive) to rise
         • 361 BCE, Demosthenes, Against Midias 221
      3. (of game, intransitive) to be put up
         • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 2.4.20

Inflection

   Present: ᾰ̓νῐ́στημῐ, ᾰ̓νῐ́στᾰμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νῐ́στημῐ	ᾰ̓νῐ́στης	ᾰ̓νῐ́στησῐ(ν)	ᾰ̓νῐ́στᾰτον	ᾰ̓νῐ́στᾰτον	ᾰ̓νῐ́στᾰμεν	ᾰ̓νῐ́στᾰτε	ᾰ̓νῐστᾶσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓νῐστῶ	ᾰ̓νῐστῇς	ᾰ̓νῐστῇ	ᾰ̓νῐστῆτον	ᾰ̓νῐστῆτον	ᾰ̓νῐστῶμεν	ᾰ̓νῐστῆτε	ᾰ̓νῐστῶσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νῐσταίην	ᾰ̓νῐσταίης	ᾰ̓νῐσταίη	ᾰ̓νῐσταῖτον, ᾰ̓νῐσταίητον	ᾰ̓νῐσταίτην, ᾰ̓νῐσταιήτην	ᾰ̓νῐσταῖμεν, ᾰ̓νῐσταίημεν	ᾰ̓νῐσταῖτε, ᾰ̓νῐσταίητε	ᾰ̓νῐσταῖεν, ᾰ̓νῐσταίησᾰν
	imperative		ᾰ̓νῐ́στη	ᾰ̓νῐστᾰ́τω	ᾰ̓νῐ́στᾰτον	ᾰ̓νῐστᾰ́των		ᾰ̓νῐ́στᾰτε	ᾰ̓νῐστᾰ́ντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓νῐ́στᾰμαι	ᾰ̓νῐ́στᾰσαι	ᾰ̓νῐ́στᾰται	ᾰ̓νῐ́στᾰσθον	ᾰ̓νῐ́στᾰσθον	ᾰ̓νῐστᾰ́μεθᾰ	ᾰ̓νῐ́στᾰσθε	ᾰ̓νῐ́στᾰνται
	subjunctive	ᾰ̓νῐστῶμαι	ᾰ̓νῐστῇ	ᾰ̓νῐστῆται	ᾰ̓νῐστῆσθον	ᾰ̓νῐστῆσθον	ᾰ̓νῐστώμεθᾰ	ᾰ̓νῐστῆσθε	ᾰ̓νῐστῶνται
	optative	ᾰ̓νῐσταίμην	ᾰ̓νῐ́σταιο	ᾰ̓νῐ́σταιτο	ᾰ̓νῐ́σταισθον	ᾰ̓νῐσταίσθην	ᾰ̓νῐσταίμεθᾰ	ᾰ̓νῐ́σταισθε	ᾰ̓νῐ́σταιντο
	imperative		ᾰ̓νῐ́στᾰσο	ᾰ̓νῐστᾰ́σθω	ᾰ̓νῐ́στᾰσθον	ᾰ̓νῐστᾰ́σθων		ᾰ̓νῐ́στᾰσθε	ᾰ̓νῐστᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓νῐστᾰ́ναι				ᾰ̓νῐ́στᾰσθαι
participle	m	ᾰ̓νῐστᾱ́ς				ᾰ̓νῐστᾰ́μενος
	f	ᾰ̓νῐστᾶσᾰ				ᾰ̓νῐστᾰμένη
	n	ᾰ̓νῐστᾰ́ν				ᾰ̓νῐστᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ᾰ̓νῑ́στην, ᾰ̓νῑστᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νῑ́στην	ᾰ̓νῑ́στης	ᾰ̓νῑ́στη	ᾰ̓νῑ́στᾰτον	ᾰ̓νῑστᾰ́την	ᾰ̓νῑ́στᾰμεν	ᾰ̓νῑ́στᾰτε	ᾰ̓νῑ́στᾰσᾰν
middle/ passive	indicative	ᾰ̓νῑστᾰ́μην	ᾰ̓νῑ́στᾰσο	ᾰ̓νῑ́στᾰτο	ᾰ̓νῑ́στᾰσθον	ᾰ̓νῑστᾰ́σθην	ᾰ̓νῑστᾰ́μεθᾰ	ᾰ̓νῑ́στᾰσθε	ᾰ̓νῑ́στᾰντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ᾰ̓νᾰστήσω, ᾰ̓νᾰστήσομαι, ᾰ̓νᾰστᾰθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νᾰστήσω	ᾰ̓νᾰστήσεις	ᾰ̓νᾰστήσει	ᾰ̓νᾰστήσετον	ᾰ̓νᾰστήσετον	ᾰ̓νᾰστήσομεν	ᾰ̓νᾰστήσετε	ᾰ̓νᾰστήσουσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰστήσοιμῐ	ᾰ̓νᾰστήσοις	ᾰ̓νᾰστήσοι	ᾰ̓νᾰστήσοιτον	ᾰ̓νᾰστησοίτην	ᾰ̓νᾰστήσοιμεν	ᾰ̓νᾰστήσοιτε	ᾰ̓νᾰστήσοιεν
middle	indicative	ᾰ̓νᾰστήσομαι	ᾰ̓νᾰστήσῃ, ᾰ̓νᾰστήσει	ᾰ̓νᾰστήσεται	ᾰ̓νᾰστήσεσθον	ᾰ̓νᾰστήσεσθον	ᾰ̓νᾰστησόμεθᾰ	ᾰ̓νᾰστήσεσθε	ᾰ̓νᾰστήσονται
	optative	ᾰ̓νᾰστησοίμην	ᾰ̓νᾰστήσοιο	ᾰ̓νᾰστήσοιτο	ᾰ̓νᾰστήσοισθον	ᾰ̓νᾰστησοίσθην	ᾰ̓νᾰστησοίμεθᾰ	ᾰ̓νᾰστήσοισθε	ᾰ̓νᾰστήσοιντο
passive	indicative	ᾰ̓νᾰστᾰθήσομαι	ᾰ̓νᾰστᾰθήσῃ	ᾰ̓νᾰστᾰθήσεται	ᾰ̓νᾰστᾰθήσεσθον	ᾰ̓νᾰστᾰθήσεσθον	ᾰ̓νᾰστᾰθησόμεθᾰ	ᾰ̓νᾰστᾰθήσεσθε	ᾰ̓νᾰστᾰθήσονται
	optative	ᾰ̓νᾰστᾰθησοίμην	ᾰ̓νᾰστᾰθήσοιο	ᾰ̓νᾰστᾰθήσοιτο	ᾰ̓νᾰστᾰθήσοισθον	ᾰ̓νᾰστᾰθησοίσθην	ᾰ̓νᾰστᾰθησοίμεθᾰ	ᾰ̓νᾰστᾰθήσοισθε	ᾰ̓νᾰστᾰθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓νᾰστήσειν			ᾰ̓νᾰστήσεσθαι		ᾰ̓νᾰστᾰθήσεσθαι
participle	m	ᾰ̓νᾰστήσων			ᾰ̓νᾰστησόμενος		ᾰ̓νᾰστᾰθησόμενος
	f	ᾰ̓νᾰστήσουσᾰ			ᾰ̓νᾰστησομένη		ᾰ̓νᾰστᾰθησομένη
	n	ᾰ̓νᾰστῆσον			ᾰ̓νᾰστησόμενον		ᾰ̓νᾰστᾰθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ᾰ̓νστήσω, ᾰ̓νστήσομαι (Poetic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νστήσω	ᾰ̓νστήσεις	ᾰ̓νστήσει	ᾰ̓νστήσετον	ᾰ̓νστήσετον	ᾰ̓νστήσομεν	ᾰ̓νστήσετε	ᾰ̓νστήσουσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νστήσοιμῐ	ᾰ̓νστήσοις	ᾰ̓νστήσοι	ᾰ̓νστήσοιτον	ᾰ̓νστησοίτην	ᾰ̓νστήσοιμεν	ᾰ̓νστήσοιτε	ᾰ̓νστήσοιεν
middle	indicative	ᾰ̓νστήσομαι	ᾰ̓νστήσεαι	ᾰ̓νστήσεται	ᾰ̓νστήσεσθον	ᾰ̓νστήσεσθον	ᾰ̓νστησόμεθᾰ	ᾰ̓νστήσεσθε	ᾰ̓νστήσονται
	optative	ᾰ̓νστησοίμην	ᾰ̓νστήσοιο	ᾰ̓νστήσοιτο	ᾰ̓νστήσοισθον	ᾰ̓νστησοίσθην	ᾰ̓νστησοίμεθᾰ	ᾰ̓νστήσοισθε	ᾰ̓νστήσοιντο
		active			middle
infinitive		ᾰ̓νστήσειν			ᾰ̓νστήσεσθαι
participle	m	ᾰ̓νστήσων			ᾰ̓νστησόμενος
	f	ᾰ̓νστήσουσᾰ			ᾰ̓νστησομένη
	n	ᾰ̓νστῆσον			ᾰ̓νστησόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ᾰ̓νέστησᾰ, ᾰ̓νεστησᾰ́μην, ᾰ̓νεστᾰ́θην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νέστησᾰ	ᾰ̓νέστησᾰς	ᾰ̓νέστησε(ν)	ᾰ̓νεστήσᾰτον	ᾰ̓νεστησᾰ́την	ᾰ̓νεστήσᾰμεν	ᾰ̓νεστήσᾰτε	ᾰ̓νέστησᾰν
	subjunctive	ᾰ̓νᾰστήσω	ᾰ̓νᾰστήσῃς	ᾰ̓νᾰστήσῃ	ᾰ̓νᾰστήσητον	ᾰ̓νᾰστήσητον	ᾰ̓νᾰστήσωμεν	ᾰ̓νᾰστήσητε	ᾰ̓νᾰστήσωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰστήσαιμῐ	ᾰ̓νᾰστήσειᾰς, ᾰ̓νᾰστήσαις	ᾰ̓νᾰστήσειε(ν), ᾰ̓νᾰστήσαι	ᾰ̓νᾰστήσαιτον	ᾰ̓νᾰστησαίτην	ᾰ̓νᾰστήσαιμεν	ᾰ̓νᾰστήσαιτε	ᾰ̓νᾰστήσειᾰν, ᾰ̓νᾰστήσαιεν
	imperative		ᾰ̓νᾰ́στησον	ᾰ̓νᾰστησᾰ́τω	ᾰ̓νᾰστήσᾰτον	ᾰ̓νᾰστησᾰ́των		ᾰ̓νᾰστήσᾰτε	ᾰ̓νᾰστησᾰ́ντων
middle	indicative	ᾰ̓νεστησᾰ́μην	ᾰ̓νεστήσω	ᾰ̓νεστήσᾰτο	ᾰ̓νεστήσᾰσθον	ᾰ̓νεστησᾰ́σθην	ᾰ̓νεστησᾰ́μεθᾰ	ᾰ̓νεστήσᾰσθε	ᾰ̓νεστήσᾰντο
	subjunctive	ᾰ̓νᾰστήσωμαι	ᾰ̓νᾰστήσῃ	ᾰ̓νᾰστήσηται	ᾰ̓νᾰστήσησθον	ᾰ̓νᾰστήσησθον	ᾰ̓νᾰστησώμεθᾰ	ᾰ̓νᾰστήσησθε	ᾰ̓νᾰστήσωνται
	optative	ᾰ̓νᾰστησαίμην	ᾰ̓νᾰστήσαιο	ᾰ̓νᾰστήσαιτο	ᾰ̓νᾰστήσαισθον	ᾰ̓νᾰστησαίσθην	ᾰ̓νᾰστησαίμεθᾰ	ᾰ̓νᾰστήσαισθε	ᾰ̓νᾰστήσαιντο
	imperative		ᾰ̓νᾰ́στησαι	ᾰ̓νᾰστησᾰ́σθω	ᾰ̓νᾰστήσᾰσθον	ᾰ̓νᾰστησᾰ́σθων		ᾰ̓νᾰστήσᾰσθε	ᾰ̓νᾰστησᾰ́σθων
passive	indicative	ᾰ̓νεστᾰ́θην	ᾰ̓νεστᾰ́θης	ᾰ̓νεστᾰ́θη	ᾰ̓νεστᾰ́θητον	ᾰ̓νεστᾰθήτην	ᾰ̓νεστᾰ́θημεν	ᾰ̓νεστᾰ́θητε	ᾰ̓νεστᾰ́θησᾰν
	subjunctive	ᾰ̓νᾰστᾰθῶ	ᾰ̓νᾰστᾰθῇς	ᾰ̓νᾰστᾰθῇ	ᾰ̓νᾰστᾰθῆτον	ᾰ̓νᾰστᾰθῆτον	ᾰ̓νᾰστᾰθῶμεν	ᾰ̓νᾰστᾰθῆτε	ᾰ̓νᾰστᾰθῶσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰστᾰθείην	ᾰ̓νᾰστᾰθείης	ᾰ̓νᾰστᾰθείη	ᾰ̓νᾰστᾰθεῖτον, ᾰ̓νᾰστᾰθείητον	ᾰ̓νᾰστᾰθείτην, ᾰ̓νᾰστᾰθειήτην	ᾰ̓νᾰστᾰθεῖμεν, ᾰ̓νᾰστᾰθείημεν	ᾰ̓νᾰστᾰθεῖτε, ᾰ̓νᾰστᾰθείητε	ᾰ̓νᾰστᾰθεῖεν, ᾰ̓νᾰστᾰθείησᾰν
	imperative		ᾰ̓νᾰστᾰ́θητῐ	ᾰ̓νᾰστᾰθήτω	ᾰ̓νᾰστᾰ́θητον	ᾰ̓νᾰστᾰθήτων		ᾰ̓νᾰστᾰ́θητε	ᾰ̓νᾰστᾰθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓νᾰστῆσαι			ᾰ̓νᾰστήσᾰσθαι		ᾰ̓νᾰστᾰθῆναι
participle	m	ᾰ̓νᾰστήσᾱς			ᾰ̓νᾰστησᾰ́μενος		ᾰ̓νᾰστᾰθείς
	f	ᾰ̓νᾰστήσᾱσᾰ			ᾰ̓νᾰστησᾰμένη		ᾰ̓νᾰστᾰθεῖσᾰ
	n	ᾰ̓νᾰστῆσᾰν			ᾰ̓νᾰστησᾰ́μενον		ᾰ̓νᾰστᾰθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ᾰ̓́νστησᾰ, ᾰ̓νστησᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓́νστησᾰ	ᾰ̓́νστησᾰς	ᾰ̓́νστησε(ν)	ᾰ̓νστήσᾰτον	ᾰ̓νστησᾰ́την	ᾰ̓νστήσᾰμεν	ᾰ̓νστήσᾰτε	ᾰ̓́νστησᾰν
	subjunctive	ᾰ̓νστήσω, ᾰ̓νστήσωμῐ	ᾰ̓νστήσῃς, ᾰ̓νστήσῃσθᾰ	ᾰ̓νστήσῃ, ᾰ̓νστήσῃσῐ	ᾰ̓νστήσητον	ᾰ̓νστήσητον	ᾰ̓νστήσωμεν	ᾰ̓νστήσητε	ᾰ̓νστήσωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νστήσαιμῐ	ᾰ̓νστήσαις, ᾰ̓νστήσαισθᾰ, ᾰ̓νστήσειᾰς	ᾰ̓νστήσειε(ν), ᾰ̓νστήσαι	ᾰ̓νστησεῖτον	ᾰ̓νστησείτην	ᾰ̓νστησεῖμεν	ᾰ̓νστησεῖτε	ᾰ̓νστησεῖεν
	imperative		ᾰ̓́νστησον	ᾰ̓νστησᾰ́τω	ᾰ̓νστήσᾰτον	ᾰ̓νστησᾰ́των		ᾰ̓νστήσᾰτε	ᾰ̓νστησᾰ́ντων
middle	indicative	ᾰ̓νστησᾰ́μην	ᾰ̓νστήσᾰο	ᾰ̓νστήσᾰτο	ᾰ̓νστήσᾰσθον	ᾰ̓νστησᾰ́σθην	ᾰ̓νστησᾰ́με(σ)θᾰ	ᾰ̓νστήσᾰσθε	ᾰ̓νστήσᾰντο
	subjunctive	ᾰ̓νστήσωμαι	ᾰ̓νστήσηαι	ᾰ̓νστήσηται	ᾰ̓νστήσησθον	ᾰ̓νστήσησθον	ᾰ̓νστησώμε(σ)θᾰ	ᾰ̓νστήσησθε	ᾰ̓νστήσωνται
	optative	ᾰ̓νστησαίμην	ᾰ̓νστήσαιο	ᾰ̓νστήσαιτο	ᾰ̓νστήσαισθον	ᾰ̓νστησαίσθην	ᾰ̓νστησαίμε(σ)θᾰ	ᾰ̓νστήσαισθε	ᾰ̓νστησαίᾰτο
	imperative		ᾰ̓́νστησαι	ᾰ̓νστησᾰ́σθω	ᾰ̓νστήσᾰσθον	ᾰ̓νστησᾰ́σθων		ᾰ̓νστήσᾰσθε	ᾰ̓νστησᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ᾰ̓νστῆσαι/ᾰ̓νστησᾰ́μεν/ᾰ̓νστησᾰμέναι			ᾰ̓νστήσᾰσθαι
participle	m	ᾰ̓νστήσᾱς			ᾰ̓νστησᾰ́μενος
	f	ᾰ̓νστήσᾱσᾰ			ᾰ̓νστησᾰμένη
	n	ᾰ̓νστῆσᾰν			ᾰ̓νστησᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ᾰ̓νέστην, ᾰ̓νεστᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νέστην	ᾰ̓νέστης	ᾰ̓νέστη	ᾰ̓νέστητον	ᾰ̓νεστήτην	ᾰ̓νέστημεν	ᾰ̓νέστητε	ᾰ̓νέστησᾰν
	subjunctive	ᾰ̓νᾰστῶ	ᾰ̓νᾰστῇς	ᾰ̓νᾰστῇ	ᾰ̓νᾰστῆτον	ᾰ̓νᾰστῆτον	ᾰ̓νᾰστῶμεν	ᾰ̓νᾰστῆτε	ᾰ̓νᾰστῶσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰσταίην	ᾰ̓νᾰσταίης	ᾰ̓νᾰσταίη	ᾰ̓νᾰσταῖτον, ᾰ̓νᾰσταίητον	ᾰ̓νᾰσταίτην, ᾰ̓νᾰσταιήτην	ᾰ̓νᾰσταῖμεν, ᾰ̓νᾰσταίημεν	ᾰ̓νᾰσταῖτε, ᾰ̓νᾰσταίητε	ᾰ̓νᾰσταῖεν, ᾰ̓νᾰσταίησᾰν
	imperative		ᾰ̓νᾰ́στηθῐ	ᾰ̓νᾰστήτω	ᾰ̓νᾰ́στητον	ᾰ̓νᾰστήτων		ᾰ̓νᾰ́στητε	ᾰ̓νᾰστᾰ́ντων
middle	indicative	ᾰ̓νεστᾰ́μην	ᾰ̓νέστω	ᾰ̓νέστᾰτο	ᾰ̓νέστᾰσθον	ᾰ̓νεστᾰ́σθην	ᾰ̓νεστᾰ́μεθᾰ	ᾰ̓νέστᾰσθε	ᾰ̓νέστᾰντο
	subjunctive	ᾰ̓νᾰστῶμαι	ᾰ̓νᾰστῇ	ᾰ̓νᾰστῆται	ᾰ̓νᾰστῆσθον	ᾰ̓νᾰστῆσθον	ᾰ̓νᾰστώμεθᾰ	ᾰ̓νᾰστῆσθε	ᾰ̓νᾰστῶνται
	optative	ᾰ̓νᾰσταίμην	ᾰ̓νᾰσταῖο	ᾰ̓νᾰσταῖτο	ᾰ̓νᾰσταῖσθον	ᾰ̓νᾰσταίσθην	ᾰ̓νᾰσταίμεθᾰ	ᾰ̓νᾰσταῖσθε	ᾰ̓νᾰσταῖντο
	imperative		ᾰ̓νᾰ́στω	ᾰ̓νᾰστᾰ́σθω	ᾰ̓νᾰ́στᾰσθον	ᾰ̓νᾰστᾰ́σθων		ᾰ̓νᾰ́στᾰσθε	ᾰ̓νᾰστᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ᾰ̓νᾰστῆναι			ᾰ̓νᾰ́στᾰσθαι
participle	m	ᾰ̓νᾰστᾱ́ς			ᾰ̓νᾰστᾰ́μενος
	f	ᾰ̓νᾰστᾶσᾰ			ᾰ̓νᾰστᾰμένη
	n	ᾰ̓νᾰστᾰ́ν			ᾰ̓νᾰστᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ᾰ̓νέστην, ᾰ̓νεστᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νέστην	ᾰ̓νέστης	ᾰ̓νέστη	ᾰ̓νέστητον	ᾰ̓νεστήτην	ᾰ̓νέστημεν	ᾰ̓νέστητε	ἀνέστησᾰν, ἀνέστᾰν
	subjunctive	ᾰ̓νστῶ, ᾰ̓νστῶμῐ	ᾰ̓νστῇς, ᾰ̓νστῇσθᾰ	ᾰ̓νστῇ, ᾰ̓νστῇσῐ	ᾰ̓νστῆτον	ᾰ̓νστῆτον	ᾰ̓νστῶμεν	ᾰ̓νστῆτε	ᾰ̓νστῶσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νσταίην	ᾰ̓νσταίης	ᾰ̓νσταίη	ᾰ̓νσταῖτον	ᾰ̓νσταίτην	ᾰ̓νσταῖμεν	ᾰ̓νσταῖτε	ᾰ̓νσταῖεν
	imperative		ᾰ̓́νστηθῐ	ᾰ̓νστήτω	ᾰ̓́νστητον	ᾰ̓νστήτων		ᾰ̓́νστητε	ᾰ̓νστᾰ́ντων
middle	indicative	ᾰ̓νεστᾰ́μην	ᾰ̓νέστω	ᾰ̓νέστᾰτο	ᾰ̓νέστᾰσθον	ᾰ̓νεστᾰ́σθην	ᾰ̓νεστᾰ́με(σ)θᾰ	ᾰ̓νέστᾰσθε	ᾰ̓νέστᾰντο
	subjunctive	ᾰ̓νστῶμαι	ᾰ̓νστῇ	ᾰ̓νστῆται	ᾰ̓νστῆσθον	ᾰ̓νστῆσθον	ᾰ̓νστώμε(σ)θᾰ	ᾰ̓νστῆσθε	ᾰ̓νστῶνται
	optative	ᾰ̓νσταίμην	ᾰ̓νσταῖο	ᾰ̓νσταῖτο	ᾰ̓νσταῖσθον	ᾰ̓νσταίσθην	ᾰ̓νσταίμε(σ)θᾰ	ᾰ̓νσταῖσθε	ᾰ̓νσταίᾰτο
	imperative		ᾰ̓́νστω	ᾰ̓νστᾰ́σθω	ᾰ̓́νστᾰσθον	ᾰ̓νστᾰ́σθων		ᾰ̓́νστᾰσθε	ᾰ̓νστᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ἀνστᾰ́μεν(αι), ἀνστήμεν(αι)			ᾰ̓́νστᾰσθαι
participle	m	ᾰ̓νστᾱ́ς			ᾰ̓νστᾰ́μενος
	f	ᾰ̓νστᾶσᾰ			ᾰ̓νστᾰμένη
	n	ᾰ̓νστᾰ́ν			ᾰ̓νστᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ᾰ̓νέστᾰκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νέστᾰκᾰ	ᾰ̓νέστᾰκᾰς	ᾰ̓νέστᾰκε(ν)	ᾰ̓νεστᾰ́κᾰτον	ᾰ̓νεστᾰ́κᾰτον	ᾰ̓νεστᾰ́κᾰμεν	ᾰ̓νεστᾰ́κᾰτε	ᾰ̓νεστᾰ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓νεστᾰ́κω	ᾰ̓νεστᾰ́κῃς	ᾰ̓νεστᾰ́κῃ	ᾰ̓νεστᾰ́κητον	ᾰ̓νεστᾰ́κητον	ᾰ̓νεστᾰ́κωμεν	ᾰ̓νεστᾰ́κητε	ᾰ̓νεστᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νεστᾰ́κοιμῐ, ᾰ̓νεστᾰκοίην	ᾰ̓νεστᾰ́κοις, ᾰ̓νεστᾰκοίης	ᾰ̓νεστᾰ́κοι, ᾰ̓νεστᾰκοίη	ᾰ̓νεστᾰ́κοιτον	ᾰ̓νεστᾰκοίτην	ᾰ̓νεστᾰ́κοιμεν	ᾰ̓νεστᾰ́κοιτε	ᾰ̓νεστᾰ́κοιεν
	imperative		ᾰ̓νέστᾰκε	ᾰ̓νεστᾰκέτω	ᾰ̓νεστᾰ́κετον	ᾰ̓νεστᾰκέτων		ᾰ̓νεστᾰ́κετε	ᾰ̓νεστᾰκόντων
		active
infinitive		ᾰ̓νεστᾰκέναι
participle	m	ᾰ̓νεστᾰκώς
	f	ᾰ̓νεστᾰκυῖᾰ
	n	ᾰ̓νεστᾰκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ᾰ̓νέστηκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νέστηκᾰ	ᾰ̓νέστηκᾰς	ᾰ̓νέστηκε(ν)	ᾰ̓νεστήκᾰτον	ᾰ̓νεστήκᾰτον	ᾰ̓νεστήκᾰμεν	ᾰ̓νεστήκᾰτε	ᾰ̓νεστήκᾱσῐ(ν), ᾰ̓νεστέᾱσῐ
	subjunctive	ᾰ̓νεστήκω	ᾰ̓νεστήκῃς	ᾰ̓νεστήκῃ	ᾰ̓νεστήκητον	ᾰ̓νεστήκητον	ᾰ̓νεστήκωμεν	ᾰ̓νεστήκητε	ᾰ̓νεστήκωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νεστήκοιμῐ, ᾰ̓νεστηκοίην	ᾰ̓νεστήκοις, ᾰ̓νεστηκοίης	ᾰ̓νεστήκοι, ᾰ̓νεστηκοίη	ᾰ̓νεστήκοιτον	ᾰ̓νεστηκοίτην	ᾰ̓νεστήκοιμεν	ᾰ̓νεστήκοιτε	ᾰ̓νεστήκοιεν
	imperative		ᾰ̓νέστηκε	ᾰ̓νεστηκέτω	ᾰ̓νεστήκετον	ᾰ̓νεστηκέτων		ᾰ̓νεστήκετε	ᾰ̓νεστηκόντων
		active
infinitive		ᾰ̓νεστηκέναι
participle	m	ᾰ̓νεστηκώς
	f	ᾰ̓νεστηκυῖᾰ
	n	ᾰ̓νεστηκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ᾰ̓νεστήκειν (Attic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νεστήκειν, ᾰ̓νεστήκη	ᾰ̓νεστήκεις, ᾰ̓νεστήκης	ᾰ̓νεστήκει(ν)	ᾰ̓νεστήκετον	ᾰ̓νεστηκέτην	ᾰ̓νεστήκεμεν	ᾰ̓νεστήκετε	ᾰ̓νεστήκεσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

with additional prepositional prefixes

• ἀντᾰνῐ́στημῐ (antanístēmi)
• δῐᾰνῐ́στημῐ (dianístēmi)
• ἐξᾰνῐ́στημῐ (exanístēmi)
• ἐπᾰνῐ́στημῐ (epanístēmi)
• μετᾰνῐ́στημῐ (metanístēmi)
• περιᾰνῐ́στημῐ (perianístēmi)
• προσᾰνῐ́στᾰμαι (prosanístamai)
• προᾰνῐ́στημῐ (proanístēmi)
• πᾰρᾰνῐ́στημῐ (paranístēmi)
• σῠνᾰνῐ́στημῐ (sunanístēmi)
• ᾰ̓νᾰ́στᾰσῐς (anástasis)
• ᾰ̓νᾰ́στᾰτος (anástatos)
• ᾰνῐ́στᾰμαι (anístamai)
• ᾰ̓πᾰνῐ́στημῐ (apanístēmi)
• ῠ̔περᾰνῐ́στᾰμαι (huperanístamai)
• ῠ̔πᾰνῐ́στᾰμαι (hupanístamai)

 

Related terms

• ᾰ̓νᾰστᾰδόν (anastadón)

Further reading

• “ἀνίστημι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἀνίστημι”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “ἀνίστημι”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἀνίστημι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀνίστημι in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• ἀνίστημι in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• G450 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible