ἀνταιρόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /an.tai̯.ró.me.nos/ → /an.tɛˈro.me.nos/ → /an.deˈro.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /an.tai̯.ró.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /an.tɛˈro.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /an.tɛˈro.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /an.teˈro.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /an.deˈro.me.nos/

Participle

ἀνταιρόμενος • (antairómenos) m (feminine ἀνταιρομένη, neuter ἀνταιρόμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle of ἀνταίρω (antaírō)

Declension

First and second declension of ἀ̆νταιρόμενος; ἀ̆νταιρομένη; ἀ̆νταιρόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀ̆νταιρόμενος antairómenos	ἀ̆νταιρομένη antairoménē	ἀ̆νταιρόμενον antairómenon		ἀ̆νταιρομένω antairoménō	ἀ̆νταιρομένᾱ antairoménā	ἀ̆νταιρομένω antairoménō		ἀ̆νταιρόμενοι antairómenoi	ἀ̆νταιρόμεναι antairómenai	ἀ̆νταιρόμενᾰ antairómena
Genitive		ἀ̆νταιρομένου antairoménou	ἀ̆νταιρομένης antairoménēs	ἀ̆νταιρομένου antairoménou		ἀ̆νταιρομένοιν antairoménoin	ἀ̆νταιρομέναιν antairoménain	ἀ̆νταιρομένοιν antairoménoin		ἀ̆νταιρομένων antairoménōn	ἀ̆νταιρομένων antairoménōn	ἀ̆νταιρομένων antairoménōn
Dative		ἀ̆νταιρομένῳ antairoménōi	ἀ̆νταιρομένῃ antairoménēi	ἀ̆νταιρομένῳ antairoménōi		ἀ̆νταιρομένοιν antairoménoin	ἀ̆νταιρομέναιν antairoménain	ἀ̆νταιρομένοιν antairoménoin		ἀ̆νταιρομένοις antairoménois	ἀ̆νταιρομέναις antairoménais	ἀ̆νταιρομένοις antairoménois
Accusative		ἀ̆νταιρόμενον antairómenon	ἀ̆νταιρομένην antairoménēn	ἀ̆νταιρόμενον antairómenon		ἀ̆νταιρομένω antairoménō	ἀ̆νταιρομένᾱ antairoménā	ἀ̆νταιρομένω antairoménō		ἀ̆νταιρομένους antairoménous	ἀ̆νταιρομένᾱς antairoménās	ἀ̆νταιρόμενᾰ antairómena
Vocative		ἀ̆νταιρόμενε antairómene	ἀ̆νταιρομένη antairoménē	ἀ̆νταιρόμενον antairómenon		ἀ̆νταιρομένω antairoménō	ἀ̆νταιρομένᾱ antairoménā	ἀ̆νταιρομένω antairoménō		ἀ̆νταιρόμενοι antairómenoi	ἀ̆νταιρόμεναι antairómenai	ἀ̆νταιρόμενᾰ antairómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀ̆νταιρομένως antairoménōs				ἀ̆νταιρομενώτερος antairomenṓteros				ἀ̆νταιρομενώτᾰτος antairomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.