ἀποκρίνομαι

See also: αποκρίνομαι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.po.krǐː.no.mai̯/ → /a.poˈkri.no.mɛ/ → /a.poˈkri.no.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.po.krǐː.no.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.poˈkri.no.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.poˈkri.no.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.poˈkri.no.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.poˈkri.no.me/

Verb

ᾰ̓ποκρῑ́νομαι • (apokrī́nomai)

1. first-person singular present mediopassive indicative of ἀποκρῑ́νω (apokrī́nō)

References

• ἀποκρίνομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀποκρίνομαι in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• G611 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible