αποκρίνομαι

See also: ἀποκρίνομαι

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /a.poˈkɾi.no.me/
• Hyphenation: α‧πο‧κρί‧νο‧μαι

Etymology 1

Inherited from Ancient Greek ἀποκρίνομαι (apokrínomai, “answer question, charges”), mediopassive of ἀποκρίνω (apokrínō, “set apart; choose”). By surface analysis, απο- (“de-, from”) +‎ κρίνομαι (“I am judged, chosen”).

Verb

αποκρίνομαι • (apokrínomai) deponent (past αποκρίθηκα)

1. to answer, reply to, respond to

Conjugation

αποκρίνομαι   (deponent: passive forms only)

	Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	αποκρίνομαι	αποκριθώ
2 sg	αποκρίνεσαι	αποκριθείς
3 sg	αποκρίνεται	αποκριθεί
1 pl	αποκρινόμαστε	αποκριθούμε
2 pl	αποκρίνεστε, αποκρινόσαστε	αποκριθείτε
3 pl	αποκρίνονται	αποκριθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	αποκρινόμουν(α)	αποκρίθηκα
2 sg	αποκρινόσουν(α)	αποκρίθηκες
3 sg	αποκρινόταν(ε)	αποκρίθηκε
1 pl	αποκρινόμασταν, (‑όμαστε)	αποκριθήκαμε
2 pl	αποκρινόσασταν, (‑όσαστε)	αποκριθήκατε
3 pl	αποκρίνονταν, (αποκρινόντουσαν)	αποκρίθηκαν, αποκριθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα αποκρίνομαι ➤	θα αποκριθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αποκρίνεσαι, …	θα αποκριθείς, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αποκριθεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αποκριθεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αποκριθεί
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	αποκρίσου
2 pl	αποκρίνεστε	αποκριθείτε
Other forms	Passive voice
Present participle ➤	αποκρινόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	αποκριθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Alternative forms

• αποκραίνομαι (apokraínomai)

Related terms

• see: ανταπόκριση f (antapókrisi, “response, correspondence”)

Etymology 2

Inflectional passive form, with the ancient sense of active ἀποκρίνω (apokrínō, “set apart; secrete, separate”)

Verb

αποκρίνομαι • (apokrínomai) passive (past αποκρίθηκα, active αποκρίνω)

1. (medicine, rare) to be excreted

Conjugation

for this verb's full conjugation see the active form

Related terms

• see: αποκρίνω (apokríno, “excrete”)

Further reading

• αποκρίνομαι, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
• Dimitrakos, Dimitrios B. (²1964) Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης [Great Dictionary of the entire Greek Language] (in Greek), Athens: Hellenic Paideia 2nd edition in 15 vols. [1st edition 1930-1950 in 9 volumes] (abbreviations - of authors)