ἁζόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /haz.dó.me.nos/ → /aˈzo.me.nos/ → /aˈzo.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /haz.dó.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)aˈzo.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈzo.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈzo.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈzo.me.nos/

Participle

ἁζόμενος • (hazómenos) m (feminine ἁζομένη, neuter ἁζόμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle of ἅζομαι (házomai)

Declension

First and second declension of ἁζόμενος; ἁζομένη; ἁζόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἁζόμενος hazómenos	ἁζομένη hazoménē	ἁζόμενον hazómenon		ἁζομένω hazoménō	ἁζομένᾱ hazoménā	ἁζομένω hazoménō		ἁζόμενοι hazómenoi	ἁζόμεναι hazómenai	ἁζόμενᾰ hazómena
Genitive		ἁζομένου hazoménou	ἁζομένης hazoménēs	ἁζομένου hazoménou		ἁζομένοιν hazoménoin	ἁζομέναιν hazoménain	ἁζομένοιν hazoménoin		ἁζομένων hazoménōn	ἁζομένων hazoménōn	ἁζομένων hazoménōn
Dative		ἁζομένῳ hazoménōi	ἁζομένῃ hazoménēi	ἁζομένῳ hazoménōi		ἁζομένοιν hazoménoin	ἁζομέναιν hazoménain	ἁζομένοιν hazoménoin		ἁζομένοις hazoménois	ἁζομέναις hazoménais	ἁζομένοις hazoménois
Accusative		ἁζόμενον hazómenon	ἁζομένην hazoménēn	ἁζόμενον hazómenon		ἁζομένω hazoménō	ἁζομένᾱ hazoménā	ἁζομένω hazoménō		ἁζομένους hazoménous	ἁζομένᾱς hazoménās	ἁζόμενᾰ hazómena
Vocative		ἁζόμενε hazómene	ἁζομένη hazoménē	ἁζόμενον hazómenon		ἁζομένω hazoménō	ἁζομένᾱ hazoménā	ἁζομένω hazoménō		ἁζόμενοι hazómenoi	ἁζόμεναι hazómenai	ἁζόμενᾰ hazómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἁζομένως hazoménōs				ἁζομενώτερος hazomenṓteros				ἁζομενώτᾰτος hazomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and second declension of ἁζόμενος; ἁζομένη; ἁζόμενον (Epic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἁζόμενος hazómenos	ἁζομένη hazoménē	ἁζόμενον hazómenon		ἁζομένω hazoménō	ἁζομένᾱ hazoménā	ἁζομένω hazoménō		ἁζόμενοι hazómenoi	ἁζόμεναι hazómenai	ἁζόμενᾰ hazómena
Genitive		ἁζομένου / ἁζομενοῖο / ἁζομένοιο / ἁζομενόο / ἁζομένοο hazoménou / hazomenoîo / hazoménoio / hazomenóo / hazoménoo	ἁζομένης hazoménēs	ἁζομένου / ἁζομενοῖο / ἁζομένοιο / ἁζομενόο / ἁζομένοο hazoménou / hazomenoîo / hazoménoio / hazomenóo / hazoménoo		ἁζομένοιῐν hazoménoiin	ἁζομέναιν / ἁζομέναιῐν / ἁζομένῃῐν hazoménai(i)n / hazoménēiin	ἁζομένοιῐν hazoménoiin		ἁζομένων hazoménōn	ἁζομενᾱ́ων / ἁζομενέ͜ων / ἁζομενῶν hazomenā́ōn / hazomené͜ōn / hazomenôn	ἁζομένων hazoménōn
Dative		ἁζομένῳ hazoménōi	ἁζομένῃ hazoménēi	ἁζομένῳ hazoménōi		ἁζομένοιῐν hazoménoiin	ἁζομέναιν / ἁζομέναιῐν / ἁζομένῃῐν hazoménai(i)n / hazoménēiin	ἁζομένοιῐν hazoménoiin		ἁζομένοισῐ / ἁζομένοισῐν / ἁζομένοις hazoménoisi(n) / hazoménois	ἁζομένῃσῐ / ἁζομένῃσῐν / ἁζομένῃς / ἁζομέναις hazoménēisi(n) / hazoménēis / hazoménais	ἁζομένοισῐ / ἁζομένοισῐν / ἁζομένοις hazoménoisi(n) / hazoménois
Accusative		ἁζόμενον hazómenon	ἁζομένην hazoménēn	ἁζόμενον hazómenon		ἁζομένω hazoménō	ἁζομένᾱ hazoménā	ἁζομένω hazoménō		ἁζομένους hazoménous	ἁζομένᾱς hazoménās	ἁζόμενᾰ hazómena
Vocative		ἁζόμενε hazómene	ἁζομένη hazoménē	ἁζόμενον hazómenon		ἁζομένω hazoménō	ἁζομένᾱ hazoménā	ἁζομένω hazoménō		ἁζόμενοι hazómenoi	ἁζόμεναι hazómenai	ἁζόμενᾰ hazómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἁζομένως hazoménōs				ἁζομενώτερος hazomenṓteros				ἁζομενώτᾰτος hazomenṓtatos
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.