ἄφαρκτος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /á.pʰark.tos/ → /ˈa.ɸark.tos/ → /ˈa.fark.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /á.pʰark.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈa.pʰark.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈa.ɸark.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈa.fark.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈa.fark.tos/

Adjective

ἄφαρκτος • (ápharktos) m or f (neuter ἄφαρκτον); second declension

1. Old Attic form of ἄφρακτος (áphraktos, “unfenced, unfortified, unguarded”)

Declension

Second declension of ἄφαρκτος; ἄφαρκτον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ἄφαρκτος ápharktos	ἄφαρκτον ápharkton		ἀφάρκτω aphárktō	ἀφάρκτω aphárktō		ἄφαρκτοι ápharktoi	ἄφαρκτᾰ ápharkta
Genitive		ἀφάρκτου aphárktou	ἀφάρκτου aphárktou		ἀφάρκτοιν aphárktoin	ἀφάρκτοιν aphárktoin		ἀφάρκτων aphárktōn	ἀφάρκτων aphárktōn
Dative		ἀφάρκτῳ aphárktōi	ἀφάρκτῳ aphárktōi		ἀφάρκτοιν aphárktoin	ἀφάρκτοιν aphárktoin		ἀφάρκτοις aphárktois	ἀφάρκτοις aphárktois
Accusative		ἄφαρκτον ápharkton	ἄφαρκτον ápharkton		ἀφάρκτω aphárktō	ἀφάρκτω aphárktō		ἀφάρκτους aphárktous	ἄφαρκτᾰ ápharkta
Vocative		ἄφαρκτε ápharkte	ἄφαρκτον ápharkton		ἀφάρκτω aphárktō	ἀφάρκτω aphárktō		ἄφαρκτοι ápharktoi	ἄφαρκτᾰ ápharkta
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ἀφάρκτως aphárktōs			ἀφαρκτότερος apharktóteros			ἀφαρκτότᾰτος apharktótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.