ἄχορος

Ancient Greek

Etymology

From ἀ- (a-, not) +‎ χορός (khorós, “dance”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /á.kʰo.ros/ → /ˈa.xo.ros/ → /ˈa.xo.ros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /á.kʰo.ros/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈa.kʰo.ros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈa.xo.ros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈa.xo.ros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈa.xo.ros/

Adjective

ᾰ̓́χορος • (ákhoros) m or f (neuter ᾰ̓́χορον); second declension

1. without the dance (epithet of Ares)

Declension

Second declension of ᾰ̓́χορος; ᾰ̓́χορον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ᾰ̓́χορος ákhoros	ᾰ̓́χορον ákhoron		ᾰ̓χόρω akhórō	ᾰ̓χόρω akhórō		ᾰ̓́χοροι ákhoroi	ᾰ̓́χορᾰ ákhora
Genitive		ᾰ̓χόρου akhórou	ᾰ̓χόρου akhórou		ᾰ̓χόροιν akhóroin	ᾰ̓χόροιν akhóroin		ᾰ̓χόρων akhórōn	ᾰ̓χόρων akhórōn
Dative		ᾰ̓χόρῳ akhórōi	ᾰ̓χόρῳ akhórōi		ᾰ̓χόροιν akhóroin	ᾰ̓χόροιν akhóroin		ᾰ̓χόροις akhórois	ᾰ̓χόροις akhórois
Accusative		ᾰ̓́χορον ákhoron	ᾰ̓́χορον ákhoron		ᾰ̓χόρω akhórō	ᾰ̓χόρω akhórō		ᾰ̓χόρους akhórous	ᾰ̓́χορᾰ ákhora
Vocative		ᾰ̓́χορε ákhore	ᾰ̓́χορον ákhoron		ᾰ̓χόρω akhórō	ᾰ̓χόρω akhórō		ᾰ̓́χοροι ákhoroi	ᾰ̓́χορᾰ ákhora
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ᾰ̓χόρως akhórōs			ᾰ̓χορώτερος akhorṓteros			ᾰ̓χορώτᾰτος akhorṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “ἄχορος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἄχορος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἄχορος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἄχορος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)