ἐκτελέω

Ancient Greek

Etymology

From ἐκ- (ek-) +‎ τελέω (teléō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ek.te.lé.ɔː/ → /ek.teˈle.o/ → /ek.teˈle.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ek.te.lé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ek.teˈle.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ek.teˈle.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ek.teˈle.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ek.teˈle.o/

Verb

ἐκτελέω • (ekteléō)

1. to bring to an end, finish
2. to accomplish, achieve

Conjugation

   Present: ἐκτελέω, ἐκτελέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκτελέω	ἐκτελέεις	ἐκτελέει	ἐκτελέετον	ἐκτελέετον	ἐκτελέομεν	ἐκτελέετε	ἐκτελέουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐκτελέω	ἐκτελέῃς	ἐκτελέῃ	ἐκτελέητον	ἐκτελέητον	ἐκτελέωμεν	ἐκτελέητε	ἐκτελέωσῐ(ν)
	optative	ἐκτελέοιμῐ	ἐκτελέοις	ἐκτελέοι	ἐκτελέοιτον	ἐκτελεοίτην	ἐκτελέοιμεν	ἐκτελέοιτε	ἐκτελέοιεν
	imperative		ἐκτέλεε	ἐκτελεέτω	ἐκτελέετον	ἐκτελεέτων		ἐκτελέετε	ἐκτελεόντων
middle/ passive	indicative	ἐκτελέομαι	ἐκτελέῃ, ἐκτελέει	ἐκτελέεται	ἐκτελέεσθον	ἐκτελέεσθον	ἐκτελεόμεθᾰ	ἐκτελέεσθε	ἐκτελέονται
	subjunctive	ἐκτελέωμαι	ἐκτελέῃ	ἐκτελέηται	ἐκτελέησθον	ἐκτελέησθον	ἐκτελεώμεθᾰ	ἐκτελέησθε	ἐκτελέωνται
	optative	ἐκτελεοίμην	ἐκτελέοιο	ἐκτελέοιτο	ἐκτελέοισθον	ἐκτελεοίσθην	ἐκτελεοίμεθᾰ	ἐκτελέοισθε	ἐκτελέοιντο
	imperative		ἐκτελέου	ἐκτελεέσθω	ἐκτελέεσθον	ἐκτελεέσθων		ἐκτελέεσθε	ἐκτελεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐκτελέειν				ἐκτελέεσθαι
participle	m	ἐκτελέων				ἐκτελεόμενος
	f	ἐκτελέουσᾰ				ἐκτελεομένη
	n	ἐκτελέον				ἐκτελεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ἐκτελῶ, ἐκτελοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκτελῶ	ἐκτελεῖς	ἐκτελεῖ	ἐκτελεῖτον	ἐκτελεῖτον	ἐκτελοῦμεν	ἐκτελεῖτε	ἐκτελοῦσῐ(ν)
	subjunctive	ἐκτελῶ	ἐκτελῇς	ἐκτελῇ	ἐκτελῆτον	ἐκτελῆτον	ἐκτελῶμεν	ἐκτελῆτε	ἐκτελῶσῐ(ν)
	optative	ἐκτελοίην, ἐκτελοῖμῐ	ἐκτελοίης, ἐκτελοῖς	ἐκτελοίη, ἐκτελοῖ	ἐκτελοῖτον, ἐκτελοίητον	ἐκτελοίτην, ἐκτελοιήτην	ἐκτελοῖμεν, ἐκτελοίημεν	ἐκτελοῖτε, ἐκτελοίητε	ἐκτελοῖεν, ἐκτελοίησᾰν
	imperative		ἐκτέλει	ἐκτελείτω	ἐκτελεῖτον	ἐκτελείτων		ἐκτελεῖτε	ἐκτελούντων
middle/ passive	indicative	ἐκτελοῦμαι	ἐκτελεῖ, ἐκτελῇ	ἐκτελεῖται	ἐκτελεῖσθον	ἐκτελεῖσθον	ἐκτελούμεθᾰ	ἐκτελεῖσθε	ἐκτελοῦνται
	subjunctive	ἐκτελῶμαι	ἐκτελῇ	ἐκτελῆται	ἐκτελῆσθον	ἐκτελῆσθον	ἐκτελώμεθᾰ	ἐκτελῆσθε	ἐκτελῶνται
	optative	ἐκτελοίμην	ἐκτελοῖο	ἐκτελοῖτο	ἐκτελοῖσθον	ἐκτελοίσθην	ἐκτελοίμεθᾰ	ἐκτελοῖσθε	ἐκτελοῖντο
	imperative		ἐκτελοῦ	ἐκτελείσθω	ἐκτελεῖσθον	ἐκτελείσθων		ἐκτελεῖσθε	ἐκτελείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐκτελεῖν				ἐκτελεῖσθαι
participle	m	ἐκτελῶν				ἐκτελούμενος
	f	ἐκτελοῦσᾰ				ἐκτελουμένη
	n	ἐκτελοῦν				ἐκτελούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐξετέλεον, ἐξετελεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξετέλεον	ἐξετέλεες	ἐξετέλεε(ν)	ἐξετελέετον	ἐξετελεέτην	ἐξετελέομεν	ἐξετελέετε	ἐξετέλεον
middle/ passive	indicative	ἐξετελεόμην	ἐξετελέου	ἐξετελέετο	ἐξετελέεσθον	ἐξετελεέσθην	ἐξετελεόμεθᾰ	ἐξετελέεσθε	ἐξετελέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐξετέλουν, ἐξετελούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξετέλουν	ἐξετέλεις	ἐξετέλει	ἐξετελεῖτον	ἐξετελείτην	ἐξετελοῦμεν	ἐξετελεῖτε	ἐξετέλουν
middle/ passive	indicative	ἐξετελούμην	ἐξετελοῦ	ἐξετελεῖτο	ἐξετελεῖσθον	ἐξετελείσθην	ἐξετελούμεθᾰ	ἐξετελεῖσθε	ἐξετελοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐξετέλεον, ἐξετελεόμην (Epic, uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξετέλεον	ἐξετέλεες	ἐξετέλεε(ν)	ἐξετελέετον	ἐξετελεέτην	ἐξετελέομεν	ἐξετελέετε	ἐξετέλεον
middle/ passive	indicative	ἐξετελεόμην	ἐξετελέου	ἐξετελέετο	ἐξετελέεσθον	ἐξετελεέσθην	ἐξετελεόμε(σ)θᾰ	ἐξετελέεσθε	ἐξετελέοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐξετέλευν, ἐξετελεύμην (Epic, contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξετέλευν	ἐξετέλεις	ἐξετέλει	ἐξετελεῖτον	ἐξετελείτην	ἐξετελεῦμεν	ἐξετελεῖτε	ἐξετέλευν
middle/ passive	indicative	ἐξετελεύμην	ἐξετελεῖο/ἐξετελέο	ἐξετελεῖτο	ἐξετελεῖσθον	ἐξετελείσθην	ἐξετελεύμε(σ)θᾰ	ἐξετελεῖσθε	ἐξετελεῦντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐξετέλειον, ἐξετελειόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξετέλειον	ἐξετέλειες	ἐξετέλειε(ν)	ἐξετελείετον	ἐξετελειέτην	ἐξετελείομεν	ἐξετελείετε	ἐξετέλειον
middle/ passive	indicative	ἐξετελειόμην	ἐξετελείου	ἐξετελείετο	ἐξετελείεσθον	ἐξετελειέσθην	ἐξετελειόμε(σ)θᾰ	ἐξετελείεσθε	ἐξετελείοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐκτελέω, ἐκτελέομαι, ἐκτελεσθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκτελέω	ἐκτελέεις	ἐκτελέει	ἐκτελέετον	ἐκτελέετον	ἐκτελέομεν	ἐκτελέετε	ἐκτελέουσῐ(ν)
	optative	ἐκτελέοιμῐ	ἐκτελέοις	ἐκτελέοι	ἐκτελέοιτον	ἐκτελεοίτην	ἐκτελέοιμεν	ἐκτελέοιτε	ἐκτελέοιεν
middle	indicative	ἐκτελέομαι	ἐκτελέῃ, ἐκτελέει	ἐκτελέεται	ἐκτελέεσθον	ἐκτελέεσθον	ἐκτελεόμεθᾰ	ἐκτελέεσθε	ἐκτελέονται
	optative	ἐκτελεοίμην	ἐκτελέοιο	ἐκτελέοιτο	ἐκτελέοισθον	ἐκτελεοίσθην	ἐκτελεοίμεθᾰ	ἐκτελέοισθε	ἐκτελέοιντο
passive	indicative	ἐκτελεσθήσομαι	ἐκτελεσθήσῃ	ἐκτελεσθήσεται	ἐκτελεσθήσεσθον	ἐκτελεσθήσεσθον	ἐκτελεσθησόμεθᾰ	ἐκτελεσθήσεσθε	ἐκτελεσθήσονται
	optative	ἐκτελεσθησοίμην	ἐκτελεσθήσοιο	ἐκτελεσθήσοιτο	ἐκτελεσθήσοισθον	ἐκτελεσθησοίσθην	ἐκτελεσθησοίμεθᾰ	ἐκτελεσθήσοισθε	ἐκτελεσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐκτελέειν			ἐκτελέεσθαι		ἐκτελεσθήσεσθαι
participle	m	ἐκτελέων			ἐκτελεόμενος		ἐκτελεσθησόμενος
	f	ἐκτελέουσᾰ			ἐκτελεομένη		ἐκτελεσθησομένη
	n	ἐκτελέον			ἐκτελεόμενον		ἐκτελεσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐκτελῶ, ἐκτελοῦμαι, ἐκτελεσθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκτελῶ	ἐκτελεῖς	ἐκτελεῖ	ἐκτελεῖτον	ἐκτελεῖτον	ἐκτελοῦμεν	ἐκτελεῖτε	ἐκτελοῦσῐ(ν)
	optative	ἐκτελοίην, ἐκτελοῖμῐ	ἐκτελοίης, ἐκτελοῖς	ἐκτελοίη, ἐκτελοῖ	ἐκτελοῖτον, ἐκτελοίητον	ἐκτελοίτην, ἐκτελοιήτην	ἐκτελοῖμεν, ἐκτελοίημεν	ἐκτελοῖτε, ἐκτελοίητε	ἐκτελοῖεν, ἐκτελοίησᾰν
middle	indicative	ἐκτελοῦμαι	ἐκτελῇ	ἐκτελεῖται	ἐκτελεῖσθον	ἐκτελεῖσθον	ἐκτελούμεθᾰ	ἐκτελεῖσθε	ἐκτελοῦνται
	optative	ἐκτελοίμην	ἐκτελοῖο	ἐκτελοῖτο	ἐκτελοῖσθον	ἐκτελοίσθην	ἐκτελοίμεθᾰ	ἐκτελοῖσθε	ἐκτελοῖντο
passive	indicative	ἐκτελεσθήσομαι	ἐκτελεσθήσῃ	ἐκτελεσθήσεται	ἐκτελεσθήσεσθον	ἐκτελεσθήσεσθον	ἐκτελεσθησόμεθᾰ	ἐκτελεσθήσεσθε	ἐκτελεσθήσονται
	optative	ἐκτελεσθησοίμην	ἐκτελεσθήσοιο	ἐκτελεσθήσοιτο	ἐκτελεσθήσοισθον	ἐκτελεσθησοίσθην	ἐκτελεσθησοίμεθᾰ	ἐκτελεσθήσοισθε	ἐκτελεσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐκτελεῖν			ἐκτελεῖσθαι		ἐκτελεσθήσεσθαι
participle	m	ἐκτελῶν			ἐκτελούμενος		ἐκτελεσθησόμενος
	f	ἐκτελοῦσᾰ			ἐκτελουμένη		ἐκτελεσθησομένη
	n	ἐκτελοῦν			ἐκτελούμενον		ἐκτελεσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐξετέλεσᾰ, ἐξετελεσᾰ́μην, ἐξετελέσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξετέλεσᾰ	ἐξετέλεσᾰς	ἐξετέλεσε(ν)	ἐξετελέσᾰτον	ἐξετελεσᾰ́την	ἐξετελέσᾰμεν	ἐξετελέσᾰτε	ἐξετέλεσᾰν
	subjunctive	ἐκτελέσω	ἐκτελέσῃς	ἐκτελέσῃ	ἐκτελέσητον	ἐκτελέσητον	ἐκτελέσωμεν	ἐκτελέσητε	ἐκτελέσωσῐ(ν)
	optative	ἐκτελέσαιμῐ	ἐκτελέσειᾰς, ἐκτελέσαις	ἐκτελέσειε(ν), ἐκτελέσαι	ἐκτελέσαιτον	ἐκτελεσαίτην	ἐκτελέσαιμεν	ἐκτελέσαιτε	ἐκτελέσειᾰν, ἐκτελέσαιεν
	imperative		ἐκτέλεσον	ἐκτελεσᾰ́τω	ἐκτελέσᾰτον	ἐκτελεσᾰ́των		ἐκτελέσᾰτε	ἐκτελεσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐξετελεσᾰ́μην	ἐξετελέσω	ἐξετελέσᾰτο	ἐξετελέσᾰσθον	ἐξετελεσᾰ́σθην	ἐξετελεσᾰ́μεθᾰ	ἐξετελέσᾰσθε	ἐξετελέσᾰντο
	subjunctive	ἐκτελέσωμαι	ἐκτελέσῃ	ἐκτελέσηται	ἐκτελέσησθον	ἐκτελέσησθον	ἐκτελεσώμεθᾰ	ἐκτελέσησθε	ἐκτελέσωνται
	optative	ἐκτελεσαίμην	ἐκτελέσαιο	ἐκτελέσαιτο	ἐκτελέσαισθον	ἐκτελεσαίσθην	ἐκτελεσαίμεθᾰ	ἐκτελέσαισθε	ἐκτελέσαιντο
	imperative		ἐκτέλεσαι	ἐκτελεσᾰ́σθω	ἐκτελέσᾰσθον	ἐκτελεσᾰ́σθων		ἐκτελέσᾰσθε	ἐκτελεσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐξετελέσθην	ἐξετελέσθης	ἐξετελέσθη	ἐξετελέσθητον	ἐξετελεσθήτην	ἐξετελέσθημεν	ἐξετελέσθητε	ἐξετελέσθησᾰν
	subjunctive	ἐκτελεσθῶ	ἐκτελεσθῇς	ἐκτελεσθῇ	ἐκτελεσθῆτον	ἐκτελεσθῆτον	ἐκτελεσθῶμεν	ἐκτελεσθῆτε	ἐκτελεσθῶσῐ(ν)
	optative	ἐκτελεσθείην	ἐκτελεσθείης	ἐκτελεσθείη	ἐκτελεσθεῖτον, ἐκτελεσθείητον	ἐκτελεσθείτην, ἐκτελεσθειήτην	ἐκτελεσθεῖμεν, ἐκτελεσθείημεν	ἐκτελεσθεῖτε, ἐκτελεσθείητε	ἐκτελεσθεῖεν, ἐκτελεσθείησᾰν
	imperative		ἐκτελέσθητῐ	ἐκτελεσθήτω	ἐκτελέσθητον	ἐκτελεσθήτων		ἐκτελέσθητε	ἐκτελεσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐκτελέσαι			ἐκτελέσᾰσθαι		ἐκτελεσθῆναι
participle	m	ἐκτελέσᾱς			ἐκτελεσᾰ́μενος		ἐκτελεσθείς
	f	ἐκτελέσᾱσᾰ			ἐκτελεσᾰμένη		ἐκτελεσθεῖσᾰ
	n	ἐκτελέσᾰν			ἐκτελεσᾰ́μενον		ἐκτελεσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐξετέλεσσᾰ, ἐξετελεσσᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξετέλεσσᾰ	ἐξετέλεσσᾰς	ἐξετέλεσσε(ν)	ἐξετελέσσᾰτον	ἐξετελεσσᾰ́την	ἐξετελέσσᾰμεν	ἐξετελέσσᾰτε	ἐξετέλεσσᾰν
	subjunctive	ἐκτελέσσω, ἐκτελέσσωμῐ	ἐκτελέσσῃς, ἐκτελέσσῃσθᾰ	ἐκτελέσσῃ, ἐκτελέσσῃσῐ	ἐκτελέσσητον	ἐκτελέσσητον	ἐκτελέσσωμεν	ἐκτελέσσητε	ἐκτελέσσωσῐ(ν)
	optative	ἐκτελέσσαιμῐ	ἐκτελέσσαις, ἐκτελέσσαισθᾰ, ἐκτελέσσειᾰς	ἐκτελέσσειε(ν), ἐκτελέσσαι	ἐκτελεσσεῖτον	ἐκτελεσσείτην	ἐκτελεσσεῖμεν	ἐκτελεσσεῖτε	ἐκτελεσσεῖεν
	imperative		ἐκτέλεσσον	ἐκτελεσσᾰ́τω	ἐκτελέσσᾰτον	ἐκτελεσσᾰ́των		ἐκτελέσσᾰτε	ἐκτελεσσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐξετελεσσᾰ́μην	ἐξετελέσσᾰο	ἐξετελέσσᾰτο	ἐξετελέσσᾰσθον	ἐξετελεσσᾰ́σθην	ἐξετελεσσᾰ́με(σ)θᾰ	ἐξετελέσσᾰσθε	ἐξετελέσσᾰντο
	subjunctive	ἐκτελέσσωμαι	ἐκτελέσσηαι	ἐκτελέσσηται	ἐκτελέσσησθον	ἐκτελέσσησθον	ἐκτελεσσώμε(σ)θᾰ	ἐκτελέσσησθε	ἐκτελέσσωνται
	optative	ἐκτελεσσαίμην	ἐκτελέσσαιο	ἐκτελέσσαιτο	ἐκτελέσσαισθον	ἐκτελεσσαίσθην	ἐκτελεσσαίμε(σ)θᾰ	ἐκτελέσσαισθε	ἐκτελεσσαίᾰτο
	imperative		ἐκτέλεσσαι	ἐκτελεσσᾰ́σθω	ἐκτελέσσᾰσθον	ἐκτελεσσᾰ́σθων		ἐκτελέσσᾰσθε	ἐκτελεσσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ἐκτελέσσαι/ἐκτελεσσᾰ́μεν/ἐκτελεσσᾰμέναι			ἐκτελέσσᾰσθαι
participle	m	ἐκτελέσσᾱς			ἐκτελεσσᾰ́μενος
	f	ἐκτελέσσᾱσᾰ			ἐκτελεσσᾰμένη
	n	ἐκτελέσσᾰν			ἐκτελεσσᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

• → Greek: εκτελώ (ekteló) (learned)

Further reading

• “ἐκτελέω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἐκτελέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἐκτελέω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• ἐκτελέω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• ἐκτελέω - ΛΟΓΕΙΟΝ (since 2011) Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch) University of Chicago.
• “ἐκτελέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἐκτελέω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G1615 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible