Wiktionary

ἐκφέρω

Ancient Greek

edit

Etymology

edit

ἐκ- (ek-) +‎ φέρω (phérō)

Pronunciation

edit
 

Verb

edit

ἐκφέρω • (ekphérō)

  1. to carry out
  2. to bring forth, produce
  3. to bring out, publish
  4. to disclose, tell, betray, declare

Conjugation

edit
   Present: ἐκφέρω, ἐκφέρομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκφέρω ἐκφέρεις ἐκφέρει ἐκφέρετον ἐκφέρετον ἐκφέρομεν ἐκφέρετε ἐκφέρουσῐ(ν)
subjunctive ἐκφέρω ἐκφέρῃς ἐκφέρῃ ἐκφέρητον ἐκφέρητον ἐκφέρωμεν ἐκφέρητε ἐκφέρωσῐ(ν)
optative ἐκφέροιμῐ ἐκφέροις ἐκφέροι ἐκφέροιτον ἐκφεροίτην ἐκφέροιμεν ἐκφέροιτε ἐκφέροιεν
imperative   ἔκφερε ἐκφερέτω ἐκφέρετον ἐκφερέτων   ἐκφέρετε ἐκφερόντων
middle/
passive 		indicative ἐκφέρομαι ἐκφέρῃ,
ἐκφέρει 		ἐκφέρεται ἐκφέρεσθον ἐκφέρεσθον ἐκφερόμεθᾰ ἐκφέρεσθε ἐκφέρονται
subjunctive ἐκφέρωμαι ἐκφέρῃ ἐκφέρηται ἐκφέρησθον ἐκφέρησθον ἐκφερώμεθᾰ ἐκφέρησθε ἐκφέρωνται
optative ἐκφεροίμην ἐκφέροιο ἐκφέροιτο ἐκφέροισθον ἐκφεροίσθην ἐκφεροίμεθᾰ ἐκφέροισθε ἐκφέροιντο
imperative   ἐκφέρου ἐκφερέσθω ἐκφέρεσθον ἐκφερέσθων   ἐκφέρεσθε ἐκφερέσθων
active middle/passive
infinitive ἐκφέρειν ἐκφέρεσθαι
participle m ἐκφέρων ἐκφερόμενος
f ἐκφέρουσᾰ ἐκφερομένη
n ἐκφέρον ἐκφερόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐξέφερον, ἐξεφερόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐξέφερον ἐξέφερες ἐξέφερε(ν) ἐξεφέρετον ἐξεφερέτην ἐξεφέρομεν ἐξεφέρετε ἐξέφερον
middle/
passive 		indicative ἐξεφερόμην ἐξεφέρου ἐξεφέρετο ἐξεφέρεσθον ἐξεφερέσθην ἐξεφερόμεθᾰ ἐξεφέρεσθε ἐξεφέροντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐξοίσω, ἐξοίσομαι, ἐξοισθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐξοίσω ἐξοίσεις ἐξοίσει ἐξοίσετον ἐξοίσετον ἐξοίσομεν ἐξοίσετε ἐξοίσουσῐ(ν)
optative ἐξοίσοιμῐ ἐξοίσοις ἐξοίσοι ἐξοίσοιτον ἐξοισοίτην ἐξοίσοιμεν ἐξοίσοιτε ἐξοίσοιεν
middle indicative ἐξοίσομαι ἐξοίσῃ,
ἐξοίσει 		ἐξοίσεται ἐξοίσεσθον ἐξοίσεσθον ἐξοισόμεθᾰ ἐξοίσεσθε ἐξοίσονται
optative ἐξοισοίμην ἐξοίσοιο ἐξοίσοιτο ἐξοίσοισθον ἐξοισοίσθην ἐξοισοίμεθᾰ ἐξοίσοισθε ἐξοίσοιντο
passive indicative ἐξοισθήσομαι ἐξοισθήσῃ ἐξοισθήσεται ἐξοισθήσεσθον ἐξοισθήσεσθον ἐξοισθησόμεθᾰ ἐξοισθήσεσθε ἐξοισθήσονται
optative ἐξοισθησοίμην ἐξοισθήσοιο ἐξοισθήσοιτο ἐξοισθήσοισθον ἐξοισθησοίσθην ἐξοισθησοίμεθᾰ ἐξοισθήσοισθε ἐξοισθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἐξοίσειν ἐξοίσεσθαι ἐξοισθήσεσθαι
participle m ἐξοίσων ἐξοισόμενος ἐξοισθησόμενος
f ἐξοίσουσᾰ ἐξοισομένη ἐξοισθησομένη
n ἐξοῖσον ἐξοισόμενον ἐξοισθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐξήνεγκον, ἐξηνεγκόμην, ἐξηνέχθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐξήνεγκον ἐξήνεγκες ἐξήνεγκε(ν) ἐξηνέγκετον ἐξηνεγκέτην ἐξηνέγκομεν ἐξηνέγκετε ἐξήνεγκον
subjunctive ἐξενέγκω ἐξενέγκῃς ἐξενέγκῃ ἐξενέγκητον ἐξενέγκητον ἐξενέγκωμεν ἐξενέγκητε ἐξενέγκωσῐ(ν)
optative ἐξενέγκοιμῐ ἐξενέγκοις ἐξενέγκοι ἐξενέγκοιτον ἐξενεγκοίτην ἐξενέγκοιμεν ἐξενέγκοιτε ἐξενέγκοιεν
imperative   ἐξένεγκε ἐξενεγκέτω ἐξενέγκετον ἐξενεγκέτων   ἐξενέγκετε ἐξενεγκόντων
middle indicative ἐξηνεγκόμην ἐξηνέγκου ἐξηνέγκετο ἐξηνέγκεσθον ἐξηνεγκέσθην ἐξηνεγκόμεθᾰ ἐξηνέγκεσθε ἐξηνέγκοντο
subjunctive ἐξενέγκωμαι ἐξενέγκῃ ἐξενέγκηται ἐξενέγκησθον ἐξενέγκησθον ἐξενεγκώμεθᾰ ἐξενέγκησθε ἐξενέγκωνται
optative ἐξενεγκοίμην ἐξενέγκοιο ἐξενέγκοιτο ἐξενέγκοισθον ἐξενεγκοίσθην ἐξενεγκοίμεθᾰ ἐξενέγκοισθε ἐξενέγκοιντο
imperative   ἐξενεγκοῦ ἐξενεγκέσθω ἐξενέγκεσθον ἐξενεγκέσθων   ἐξενέγκεσθε ἐξενεγκέσθων
passive indicative ἐξηνέχθην ἐξηνέχθης ἐξηνέχθη ἐξηνέχθητον ἐξηνεχθήτην ἐξηνέχθημεν ἐξηνέχθητε ἐξηνέχθησᾰν
subjunctive ἐξενεχθῶ ἐξενεχθῇς ἐξενεχθῇ ἐξενεχθῆτον ἐξενεχθῆτον ἐξενεχθῶμεν ἐξενεχθῆτε ἐξενεχθῶσῐ(ν)
optative ἐξενεχθείην ἐξενεχθείης ἐξενεχθείη ἐξενεχθεῖτον,
ἐξενεχθείητον 		ἐξενεχθείτην,
ἐξενεχθειήτην 		ἐξενεχθεῖμεν,
ἐξενεχθείημεν 		ἐξενεχθεῖτε,
ἐξενεχθείητε 		ἐξενεχθεῖεν,
ἐξενεχθείησᾰν
imperative   ἐξενέχθητῐ ἐξενεχθήτω ἐξενέχθητον ἐξενεχθήτων   ἐξενέχθητε ἐξενεχθέντων
active middle passive
infinitive ἐξενεγκεῖν ἐξενεγκέσθαι ἐξενεχθῆναι
participle m ἐξενεγκών ἐξενεγκόμενος ἐξενεχθείς
f ἐξενεγκοῦσᾰ ἐξενεγκομένη ἐξενεχθεῖσᾰ
n ἐξενεγκόν ἐξενεγκόμενον ἐξενεχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐξήνεικᾰ, ἐξηνεικᾰ́μην (Ionic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐξήνεικᾰ ἐξήνεικᾰς ἐξήνεικε(ν) ἐξηνείκᾰτον ἐξηνεικᾰ́την ἐξηνείκᾰμεν ἐξηνείκᾰτε ἐξήνεικᾰν
subjunctive ἐξενείκω ἐξενείκῃς ἐξενείκῃ ἐξενείκητον ἐξενείκητον ἐξενείκωμεν ἐξενείκητε ἐξενείκωσῐ(ν)
optative ἐξενείκαιμῐ ἐξενείκειᾰς,
ἐξενείκαις 		ἐξενείκειε(ν),
ἐξενείκαι 		ἐξενεικεῖτον ἐξενεικείτην ἐξενεικεῖμεν ἐξενεικεῖτε ἐξενεικεῖεν
imperative   ἐξένεικον ἐξενεικᾰ́τω ἐξενείκᾰτον ἐξενεικᾰ́των   ἐξενείκᾰτε ἐξενεικᾰ́ντων
middle indicative ἐξηνεικᾰ́μην ἐξηνείκω ἐξηνείκᾰτο ἐξηνείκᾰσθον ἐξηνεικᾰ́σθην ἐξηνεικᾰ́μεθᾰ ἐξηνείκᾰσθε ἐξηνείκᾰντο
subjunctive ἐξενείκωμαι ἐξενείκηαι ἐξενείκηται ἐξενείκησθον ἐξενείκησθον ἐξενεικώμεθᾰ ἐξενείκησθε ἐξενείκωνται
optative ἐξενεικαίμην ἐξενείκαιο ἐξενείκαιτο ἐξενείκαισθον ἐξενεικαίσθην ἐξενεικαίμεθᾰ ἐξενείκαισθε ἐξενεικαίᾰτο
imperative   ἐξένεικαι ἐξενεικᾰ́σθω ἐξενείκᾰσθον ἐξενεικᾰ́σθων   ἐξενείκᾰσθε ἐξενεικᾰ́σθων
active middle
infinitive ἐξενεῖκαι ἐξενείκᾰσθαι
participle m ἐξενείκᾱς ἐξενεικᾰ́μενος
f ἐξενείκᾱσᾰ ἐξενεικᾰμένη
n ἐξενεῖκᾰν ἐξενεικᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐξενήνεικᾰ, ἐξενήνειγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐξενήνεικᾰ ἐξενήνεικᾰς ἐξενήνεικε(ν) ἐξενηνείκᾰτον ἐξενηνείκᾰτον ἐξενηνείκᾰμεν ἐξενηνείκᾰτε ἐξενηνείκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐξενηνείκω ἐξενηνείκῃς ἐξενηνείκῃ ἐξενηνείκητον ἐξενηνείκητον ἐξενηνείκωμεν ἐξενηνείκητε ἐξενηνείκωσῐ(ν)
optative ἐξενηνείκοιμῐ,
ἐξενηνεικοίην 		ἐξενηνείκοις,
ἐξενηνεικοίης 		ἐξενηνείκοι,
ἐξενηνεικοίη 		ἐξενηνείκοιτον ἐξενηνεικοίτην ἐξενηνείκοιμεν ἐξενηνείκοιτε ἐξενηνείκοιεν
imperative   ἐξενήνεικε ἐξενηνεικέτω ἐξενηνείκετον ἐξενηνεικέτων   ἐξενηνείκετε ἐξενηνεικόντων
middle/
passive 		indicative ἐξενήνειγμαι ἐξενήνειξαι ἐξενήνεικται ἐξενήνειχθον ἐξενήνειχθον ἐξενηνείγμεθᾰ ἐξενήνειχθε ἐξενηνείκᾰται
subjunctive ἐξενηνειγμένος ὦ ἐξενηνειγμένος ᾖς ἐξενηνειγμένος ᾖ ἐξενηνειγμένω ἦτον ἐξενηνειγμένω ἦτον ἐξενηνειγμένοι ὦμεν ἐξενηνειγμένοι ἦτε ἐξενηνειγμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐξενηνειγμένος εἴην ἐξενηνειγμένος εἴης ἐξενηνειγμένος εἴη ἐξενηνειγμένω εἴητον/εἶτον ἐξενηνειγμένω εἰήτην/εἴτην ἐξενηνειγμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐξενηνειγμένοι εἴητε/εἶτε ἐξενηνειγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἐξενήνειξο ἐξενηνείχθω ἐξενήνειχθον ἐξενηνείχθων   ἐξενήνειχθε ἐξενηνείχθων
active middle/passive
infinitive ἐξενηνεικέναι ἐξενηνεῖχθαι
participle m ἐξενηνεικώς ἐξενηνειγμένος
f ἐξενηνεικυῖᾰ ἐξενηνειγμένη
n ἐξενηνεικός ἐξενηνειγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

edit
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=ἐκφέρω&oldid=76632378"