ἐπιγιγνόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.pi.ɡi.ɡnó.me.nos/ → /e.pi.ʝiˈɣno.me.nos/ → /e.pi.ʝiˈɣno.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pi.ɡi.ɡnó.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.pi.ɡiˈɡno.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.pi.ʝiˈɣno.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.pi.ʝiˈɣno.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.pi.ʝiˈɣno.me.nos/

Participle

ἐπῐγῐγνόμενος • (epigignómenos) m (feminine ἐπῐγῐγνομένη, neuter ἐπῐγῐγνόμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle of ἐπῐγῐ́γνομαι (epigígnomai)

Declension

First and second declension of ἐπῐγῐγνόμενος; ἐπῐγῐγνομένη; ἐπῐγῐγνόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἐπῐγῐγνόμενος epigignómenos	ἐπῐγῐγνομένη epigignoménē	ἐπῐγῐγνόμενον epigignómenon		ἐπῐγῐγνομένω epigignoménō	ἐπῐγῐγνομένᾱ epigignoménā	ἐπῐγῐγνομένω epigignoménō		ἐπῐγῐγνόμενοι epigignómenoi	ἐπῐγῐγνόμεναι epigignómenai	ἐπῐγῐγνόμενᾰ epigignómena
Genitive		ἐπῐγῐγνομένου epigignoménou	ἐπῐγῐγνομένης epigignoménēs	ἐπῐγῐγνομένου epigignoménou		ἐπῐγῐγνομένοιν epigignoménoin	ἐπῐγῐγνομέναιν epigignoménain	ἐπῐγῐγνομένοιν epigignoménoin		ἐπῐγῐγνομένων epigignoménōn	ἐπῐγῐγνομένων epigignoménōn	ἐπῐγῐγνομένων epigignoménōn
Dative		ἐπῐγῐγνομένῳ epigignoménōi	ἐπῐγῐγνομένῃ epigignoménēi	ἐπῐγῐγνομένῳ epigignoménōi		ἐπῐγῐγνομένοιν epigignoménoin	ἐπῐγῐγνομέναιν epigignoménain	ἐπῐγῐγνομένοιν epigignoménoin		ἐπῐγῐγνομένοις epigignoménois	ἐπῐγῐγνομέναις epigignoménais	ἐπῐγῐγνομένοις epigignoménois
Accusative		ἐπῐγῐγνόμενον epigignómenon	ἐπῐγῐγνομένην epigignoménēn	ἐπῐγῐγνόμενον epigignómenon		ἐπῐγῐγνομένω epigignoménō	ἐπῐγῐγνομένᾱ epigignoménā	ἐπῐγῐγνομένω epigignoménō		ἐπῐγῐγνομένους epigignoménous	ἐπῐγῐγνομένᾱς epigignoménās	ἐπῐγῐγνόμενᾰ epigignómena
Vocative		ἐπῐγῐγνόμενε epigignómene	ἐπῐγῐγνομένη epigignoménē	ἐπῐγῐγνόμενον epigignómenon		ἐπῐγῐγνομένω epigignoménō	ἐπῐγῐγνομένᾱ epigignoménā	ἐπῐγῐγνομένω epigignoménō		ἐπῐγῐγνόμενοι epigignómenoi	ἐπῐγῐγνόμεναι epigignómenai	ἐπῐγῐγνόμενᾰ epigignómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἐπῐγῐγνομένως epigignoménōs				ἐπῐγῐγνομενώτερος epigignomenṓteros				ἐπῐγῐγνομενώτᾰτος epigignomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.