ἐπικρατέω

Ancient Greek

Etymology

ἐπι- (epi-) +‎ κρατέω (kratéō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.pi.kra.té.ɔː/ → /e.pi.kraˈte.o/ → /e.pi.kraˈte.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pi.kra.té.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.pi.kraˈte.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.pi.kraˈte.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.pi.kraˈte.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.pi.kraˈte.o/

Verb

ἐπικρᾰτέω • (epikratéō)

1. to rule over

Conjugation

   Present: ἐπικρᾰτέω, ἐπικρᾰτέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπικρᾰτέω	ἐπικρᾰτέεις	ἐπικρᾰτέει	ἐπικρᾰτέετον	ἐπικρᾰτέετον	ἐπικρᾰτέομεν	ἐπικρᾰτέετε	ἐπικρᾰτέουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπικρᾰτέω	ἐπικρᾰτέῃς	ἐπικρᾰτέῃ	ἐπικρᾰτέητον	ἐπικρᾰτέητον	ἐπικρᾰτέωμεν	ἐπικρᾰτέητε	ἐπικρᾰτέωσῐ(ν)
	optative	ἐπικρᾰτέοιμῐ	ἐπικρᾰτέοις	ἐπικρᾰτέοι	ἐπικρᾰτέοιτον	ἐπικρᾰτεοίτην	ἐπικρᾰτέοιμεν	ἐπικρᾰτέοιτε	ἐπικρᾰτέοιεν
	imperative		ἐπικρᾰ́τεε	ἐπικρᾰτεέτω	ἐπικρᾰτέετον	ἐπικρᾰτεέτων		ἐπικρᾰτέετε	ἐπικρᾰτεόντων
middle/ passive	indicative	ἐπικρᾰτέομαι	ἐπικρᾰτέῃ, ἐπικρᾰτέει	ἐπικρᾰτέεται	ἐπικρᾰτέεσθον	ἐπικρᾰτέεσθον	ἐπικρᾰτεόμεθᾰ	ἐπικρᾰτέεσθε	ἐπικρᾰτέονται
	subjunctive	ἐπικρᾰτέωμαι	ἐπικρᾰτέῃ	ἐπικρᾰτέηται	ἐπικρᾰτέησθον	ἐπικρᾰτέησθον	ἐπικρᾰτεώμεθᾰ	ἐπικρᾰτέησθε	ἐπικρᾰτέωνται
	optative	ἐπικρᾰτεοίμην	ἐπικρᾰτέοιο	ἐπικρᾰτέοιτο	ἐπικρᾰτέοισθον	ἐπικρᾰτεοίσθην	ἐπικρᾰτεοίμεθᾰ	ἐπικρᾰτέοισθε	ἐπικρᾰτέοιντο
	imperative		ἐπικρᾰτέου	ἐπικρᾰτεέσθω	ἐπικρᾰτέεσθον	ἐπικρᾰτεέσθων		ἐπικρᾰτέεσθε	ἐπικρᾰτεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπικρᾰτέειν				ἐπικρᾰτέεσθαι
participle	m	ἐπικρᾰτέων				ἐπικρᾰτεόμενος
	f	ἐπικρᾰτέουσᾰ				ἐπικρᾰτεομένη
	n	ἐπικρᾰτέον				ἐπικρᾰτεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ἐπικρᾰτῶ, ἐπικρᾰτοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπικρᾰτῶ	ἐπικρᾰτεῖς	ἐπικρᾰτεῖ	ἐπικρᾰτεῖτον	ἐπικρᾰτεῖτον	ἐπικρᾰτοῦμεν	ἐπικρᾰτεῖτε	ἐπικρᾰτοῦσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπικρᾰτῶ	ἐπικρᾰτῇς	ἐπικρᾰτῇ	ἐπικρᾰτῆτον	ἐπικρᾰτῆτον	ἐπικρᾰτῶμεν	ἐπικρᾰτῆτε	ἐπικρᾰτῶσῐ(ν)
	optative	ἐπικρᾰτοίην, ἐπικρᾰτοῖμῐ	ἐπικρᾰτοίης, ἐπικρᾰτοῖς	ἐπικρᾰτοίη, ἐπικρᾰτοῖ	ἐπικρᾰτοῖτον, ἐπικρᾰτοίητον	ἐπικρᾰτοίτην, ἐπικρᾰτοιήτην	ἐπικρᾰτοῖμεν, ἐπικρᾰτοίημεν	ἐπικρᾰτοῖτε, ἐπικρᾰτοίητε	ἐπικρᾰτοῖεν, ἐπικρᾰτοίησᾰν
	imperative		ἐπικρᾰ́τει	ἐπικρᾰτείτω	ἐπικρᾰτεῖτον	ἐπικρᾰτείτων		ἐπικρᾰτεῖτε	ἐπικρᾰτούντων
middle/ passive	indicative	ἐπικρᾰτοῦμαι	ἐπικρᾰτεῖ, ἐπικρᾰτῇ	ἐπικρᾰτεῖται	ἐπικρᾰτεῖσθον	ἐπικρᾰτεῖσθον	ἐπικρᾰτούμεθᾰ	ἐπικρᾰτεῖσθε	ἐπικρᾰτοῦνται
	subjunctive	ἐπικρᾰτῶμαι	ἐπικρᾰτῇ	ἐπικρᾰτῆται	ἐπικρᾰτῆσθον	ἐπικρᾰτῆσθον	ἐπικρᾰτώμεθᾰ	ἐπικρᾰτῆσθε	ἐπικρᾰτῶνται
	optative	ἐπικρᾰτοίμην	ἐπικρᾰτοῖο	ἐπικρᾰτοῖτο	ἐπικρᾰτοῖσθον	ἐπικρᾰτοίσθην	ἐπικρᾰτοίμεθᾰ	ἐπικρᾰτοῖσθε	ἐπικρᾰτοῖντο
	imperative		ἐπικρᾰτοῦ	ἐπικρᾰτείσθω	ἐπικρᾰτεῖσθον	ἐπικρᾰτείσθων		ἐπικρᾰτεῖσθε	ἐπικρᾰτείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπικρᾰτεῖν				ἐπικρᾰτεῖσθαι
participle	m	ἐπικρᾰτῶν				ἐπικρᾰτούμενος
	f	ἐπικρᾰτοῦσᾰ				ἐπικρᾰτουμένη
	n	ἐπικρᾰτοῦν				ἐπικρᾰτούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπεκρᾰ́τεον, ἐπεκρᾰτεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεκρᾰ́τεον	ἐπεκρᾰ́τεες	ἐπεκρᾰ́τεε(ν)	ἐπεκρᾰτέετον	ἐπεκρᾰτεέτην	ἐπεκρᾰτέομεν	ἐπεκρᾰτέετε	ἐπεκρᾰ́τεον
middle/ passive	indicative	ἐπεκρᾰτεόμην	ἐπεκρᾰτέου	ἐπεκρᾰτέετο	ἐπεκρᾰτέεσθον	ἐπεκρᾰτεέσθην	ἐπεκρᾰτεόμεθᾰ	ἐπεκρᾰτέεσθε	ἐπεκρᾰτέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπεκρᾰ́τουν, ἐπεκρᾰτούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεκρᾰ́τουν	ἐπεκρᾰ́τεις	ἐπεκρᾰ́τει	ἐπεκρᾰτεῖτον	ἐπεκρᾰτείτην	ἐπεκρᾰτοῦμεν	ἐπεκρᾰτεῖτε	ἐπεκρᾰ́τουν
middle/ passive	indicative	ἐπεκρᾰτούμην	ἐπεκρᾰτοῦ	ἐπεκρᾰτεῖτο	ἐπεκρᾰτεῖσθον	ἐπεκρᾰτείσθην	ἐπεκρᾰτούμεθᾰ	ἐπεκρᾰτεῖσθε	ἐπεκρᾰτοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐπικρᾰτήσω, ἐπικρᾰτήσομαι, ἐπικρατηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπικρᾰτήσω	ἐπικρᾰτήσεις	ἐπικρᾰτήσει	ἐπικρᾰτήσετον	ἐπικρᾰτήσετον	ἐπικρᾰτήσομεν	ἐπικρᾰτήσετε	ἐπικρᾰτήσουσῐ(ν)
	optative	ἐπικρᾰτήσοιμῐ	ἐπικρᾰτήσοις	ἐπικρᾰτήσοι	ἐπικρᾰτήσοιτον	ἐπικρᾰτησοίτην	ἐπικρᾰτήσοιμεν	ἐπικρᾰτήσοιτε	ἐπικρᾰτήσοιεν
middle	indicative	ἐπικρᾰτήσομαι	ἐπικρᾰτήσῃ, ἐπικρᾰτήσει	ἐπικρᾰτήσεται	ἐπικρᾰτήσεσθον	ἐπικρᾰτήσεσθον	ἐπικρᾰτησόμεθᾰ	ἐπικρᾰτήσεσθε	ἐπικρᾰτήσονται
	optative	ἐπικρᾰτησοίμην	ἐπικρᾰτήσοιο	ἐπικρᾰτήσοιτο	ἐπικρᾰτήσοισθον	ἐπικρᾰτησοίσθην	ἐπικρᾰτησοίμεθᾰ	ἐπικρᾰτήσοισθε	ἐπικρᾰτήσοιντο
passive	indicative	ἐπικρατηθήσομαι	ἐπικρατηθήσῃ	ἐπικρατηθήσεται	ἐπικρατηθήσεσθον	ἐπικρατηθήσεσθον	ἐπικρατηθησόμεθᾰ	ἐπικρατηθήσεσθε	ἐπικρατηθήσονται
	optative	ἐπικρατηθησοίμην	ἐπικρατηθήσοιο	ἐπικρατηθήσοιτο	ἐπικρατηθήσοισθον	ἐπικρατηθησοίσθην	ἐπικρατηθησοίμεθᾰ	ἐπικρατηθήσοισθε	ἐπικρατηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐπικρᾰτήσειν			ἐπικρᾰτήσεσθαι		ἐπικρατηθήσεσθαι
participle	m	ἐπικρᾰτήσων			ἐπικρᾰτησόμενος		ἐπικρατηθησόμενος
	f	ἐπικρᾰτήσουσᾰ			ἐπικρᾰτησομένη		ἐπικρατηθησομένη
	n	ἐπικρᾰτῆσον			ἐπικρᾰτησόμενον		ἐπικρατηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπεκρᾰ́τησᾰ, ἐπεκρᾰτησᾰ́μην, ἐπεκρατήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεκρᾰ́τησᾰ	ἐπεκρᾰ́τησᾰς	ἐπεκρᾰ́τησε(ν)	ἐπεκρᾰτήσᾰτον	ἐπεκρᾰτησᾰ́την	ἐπεκρᾰτήσᾰμεν	ἐπεκρᾰτήσᾰτε	ἐπεκρᾰ́τησᾰν
	subjunctive	ἐπικρᾰτήσω	ἐπικρᾰτήσῃς	ἐπικρᾰτήσῃ	ἐπικρᾰτήσητον	ἐπικρᾰτήσητον	ἐπικρᾰτήσωμεν	ἐπικρᾰτήσητε	ἐπικρᾰτήσωσῐ(ν)
	optative	ἐπικρᾰτήσαιμῐ	ἐπικρᾰτήσειᾰς, ἐπικρᾰτήσαις	ἐπικρᾰτήσειε(ν), ἐπικρᾰτήσαι	ἐπικρᾰτήσαιτον	ἐπικρᾰτησαίτην	ἐπικρᾰτήσαιμεν	ἐπικρᾰτήσαιτε	ἐπικρᾰτήσειᾰν, ἐπικρᾰτήσαιεν
	imperative		ἐπικρᾰ́τησον	ἐπικρᾰτησᾰ́τω	ἐπικρᾰτήσᾰτον	ἐπικρᾰτησᾰ́των		ἐπικρᾰτήσᾰτε	ἐπικρᾰτησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπεκρᾰτησᾰ́μην	ἐπεκρᾰτήσω	ἐπεκρᾰτήσᾰτο	ἐπεκρᾰτήσᾰσθον	ἐπεκρᾰτησᾰ́σθην	ἐπεκρᾰτησᾰ́μεθᾰ	ἐπεκρᾰτήσᾰσθε	ἐπεκρᾰτήσᾰντο
	subjunctive	ἐπικρᾰτήσωμαι	ἐπικρᾰτήσῃ	ἐπικρᾰτήσηται	ἐπικρᾰτήσησθον	ἐπικρᾰτήσησθον	ἐπικρᾰτησώμεθᾰ	ἐπικρᾰτήσησθε	ἐπικρᾰτήσωνται
	optative	ἐπικρᾰτησαίμην	ἐπικρᾰτήσαιο	ἐπικρᾰτήσαιτο	ἐπικρᾰτήσαισθον	ἐπικρᾰτησαίσθην	ἐπικρᾰτησαίμεθᾰ	ἐπικρᾰτήσαισθε	ἐπικρᾰτήσαιντο
	imperative		ἐπικρᾰ́τησαι	ἐπικρᾰτησᾰ́σθω	ἐπικρᾰτήσᾰσθον	ἐπικρᾰτησᾰ́σθων		ἐπικρᾰτήσᾰσθε	ἐπικρᾰτησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπεκρατήθην	ἐπεκρατήθης	ἐπεκρατήθη	ἐπεκρατήθητον	ἐπεκρατηθήτην	ἐπεκρατήθημεν	ἐπεκρατήθητε	ἐπεκρατήθησᾰν
	subjunctive	ἐπικρατηθῶ	ἐπικρατηθῇς	ἐπικρατηθῇ	ἐπικρατηθῆτον	ἐπικρατηθῆτον	ἐπικρατηθῶμεν	ἐπικρατηθῆτε	ἐπικρατηθῶσῐ(ν)
	optative	ἐπικρατηθείην	ἐπικρατηθείης	ἐπικρατηθείη	ἐπικρατηθεῖτον, ἐπικρατηθείητον	ἐπικρατηθείτην, ἐπικρατηθειήτην	ἐπικρατηθεῖμεν, ἐπικρατηθείημεν	ἐπικρατηθεῖτε, ἐπικρατηθείητε	ἐπικρατηθεῖεν, ἐπικρατηθείησᾰν
	imperative		ἐπικρατήθητῐ	ἐπικρατηθήτω	ἐπικρατήθητον	ἐπικρατηθήτων		ἐπικρατήθητε	ἐπικρατηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐπικρᾰτῆσαι			ἐπικρᾰτήσᾰσθαι		ἐπικρατηθῆναι
participle	m	ἐπικρᾰτήσᾱς			ἐπικρᾰτησᾰ́μενος		ἐπικρατηθείς
	f	ἐπικρᾰτήσᾱσᾰ			ἐπικρᾰτησᾰμένη		ἐπικρατηθεῖσᾰ
	n	ἐπικρᾰτῆσᾰν			ἐπικρᾰτησᾰ́μενον		ἐπικρατηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἐπικράτησις (epikrátēsis)

Descendants

• Greek: επικρατώ (epikrató)

Further reading

• “ἐπικρατέω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἐπικρατέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἐπικρατέω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “ἐπικρατέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἐπικρατέω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • conquer idem, page 161.
  • current idem, page 190.
  • fashion idem, page 308.
  • master idem, page 517.
  • order idem, page 578.
  • preponderate idem, page 636.
  • prevail idem, page 638.
  • triumph idem, page 896.
  • vanquish idem, page 943.
  • victorious idem, page 951.
  • vogue idem, page 955.
  • win idem, page 980.